Του Χρίστου Ζαβού
Όπως ο καθένας έτσι και εμείς εδώ βγάζουμε τα δικά μας συμπεράσματα ως προς τις δηλώσεις του Νίκου Κίρζη. Πάντως να ξέρεις ότι ο πρόεδρος του Απόλλωνα δεν είναι κανένας φαφλατάς, ούτε και αντιπροσωπεύει τον μέσο όρο του κύπριου παράγοντα που βλέπει μικρόφωνο και σωριάζει ένα σωρό μαλακίες, χωρίς ούτε ο ίδιος να ξέρει τι λέει.
Πόσο μάλλον δε όταν αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις. Επί τούτου μέχρι στιγμής δεν υπήρξε καμία αντίδραση εκ μέρους του κύριου Ηλιάδη που θίγεται άμεσα από τις δηλώσεις του Νίκου Κίρζη. Συνεπώς δύσκολα μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα λεγόμενα του προέδρου των Λεμεσιανών.
Από κει και πέρα, οφείλω να πω ότι ούτε η απάντηση του προέδρου των πρωτευουσιάνων με έπεισε. Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε και το λέμε εντίμως και ειλικρινά ότι τα όλα ανεξαιρέτως τα σωματεία κουβαλούν στο dna τους το ήθος. Το κουβαλούν γιατί ακριβώς ιδρύθηκαν από άτομα ιδεαλιστές, οραματιστές που σε μια αθώα τότε Κύπρο επιχείρησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό φορέα που θα ασχολείται με την κοινωνία και με τον αθλητισμό.
Από τότε μέχρι σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Και όποιος δεν κατανοεί την πραγματικότητα και την εξέλιξη των πραγμάτων ή είναι ρομαντικός ή απλά οπισθοδρομικός.
Το ήθος στο σύγχρονο κυπριακό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Ίσως επειδή αναμείχθηκε το χρήμα, διαχρονικός αντίπαλος της ηθικής. Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι το ποδόσφαιρο έχει μετατραπεί σε μια καθαρή μπίζινα μέσα από την οποία επωφελούνται άτομα ή και ομάδες.
Η απάντηση του Πρόδρομου Πετρίδη δεν είναι καθόλου πειστική. Το ΑΠΟΕΛ όπως και το κάθε σωματείο όντως κουβαλά ήθος. Οι καταστάσεις, οι συνθήκες, ο ανταγωνισμός και το χρήμα έχουν αλλοιώσει όμως κάθε τι αθώο ή έντιμο υπάρχει στα αρχέγονα υλικά του κάθε σωματείου.
Και επειδή ακριβώς δεν είμαστε μικρά παιδιά και λίγο πολύ γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο άμοιρο το άθλημα, δύσκολα μπορεί κανείς να πειστεί στο επιχείρημα του ήθους. Γιατί με το ήθος πια δεν παίρνεις πρωτάθλημα, δεν αποθεώνεσαι από τους οπαδούς, δεν διαπρέπεις στο χώρο έτσι όπως διαμορφώθηκε.
Το ήθος είναι πια καλά κρυμμένο στα σωματεία και στον καθένα από μας. Όποιος όμως το προτάσσει δύσκολα αναδεικνύεται σε τούτη τη κοινωνία. Δυστυχώς…
