Του Χρίστου Ζαβού
Δυστυχώς, δεν αποτελούν εξαίρεση. Αντιθέτως είναι μέρος της δυσωδίας που έχει κατακυριεύσει τον χώρο. Τα γραφεία επικοινωνίας των μεγάλων ομάδων έχουν προ πολλού αποδείξει ότι δεν έχουν καμία διάθεση να διαχωρίσουν τη θέση τους, από τη βρώμικη πραγματικότητα.
Δεν χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ. Λίγο να κοιτάξεις την αντίδραση που είχαν το επιτελείο του ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ αμέσως μετά το μεταξύ τους παιχνίδι, θα το διαπιστώσεις σχετικά εύκολα. Και να ήταν μόνο οι δύο τους. Και ο Απόλλωνας και η Ομόνοια, λιγότερο ίσως ΑΕΛ και Ανόρθωση επιβεβαίωσαν την πιο πάνω άποψη κατά το παρελθόν.
Δεν γνωρίζω και ενδεχομένως να μην μπορούμε να δώσουμε ή να προτείνουμε την όποια λύση. Μια όμως προβληματική κατάσταση λύνεται συλλογικά και με πολιτισμένο διάλογο.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο πέραν αυτού. Δεν δείχνουν, όμως, να έχουν τέτοια διάθεση. Μάλλον τους συμφέρει η πόλωση, τα ειρωνικά ή υποτιμητικά σχόλια και ο χλευασμός του αντιπάλου. Στο δε τελευταίο επεισόδιο ξεφτίλας μεταξύ ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ, οι του ΑΠΟΕΛ δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να επιτεθούν προσωπικά στον αρχηγό του αντιπάλου.
Στόχευσαν έναν επαγγελματία που αναμφισβήτητα τιμάει το ψωμί που τρώει εδώ και χρόνια. Στον βωμό δηλαδή της επικράτησης στο επικοινωνιακό κομμάτι οποιοσδήποτε αθλητής μπορεί να καταστεί ως ένας απατεώνας.
Είναι λες και ο κάθε τυχάρπαστος μπορεί να επιτεθεί στον ζωντανό θρύλο Μοράις γιατί τόλμησε να πει την άποψή του… όσο σκληρή και αν είναι αυτή. Εν ολίγοις σ’ αυτήν την κατηφόρα που επέλεξαν να πορευτούν όλες οι μεγάλες ομάδες του νησιού, καλό θα ήταν να αφήσουν στην απέξω τους αθλητές. Στο κάτω-κάτω πέραν του ότι ιδρώνουν καθημερινά αν και καλοπληρωμένοι, όχι μόνο απλώς πρέπει να μιλούν, είναι υποχρέωσή τους. Γιατί αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές και όχι ο καθένας που έτυχε να πει δύο δελτία ειδήσεων ή έκανε μια περιγραφή αγώνα.
Αφήστε τους εκτός της βρωμιάς σας και συνεχίστε το έργο σας. Αυτό ντε του fair play και ενάντια στη βία… έτσι για να γελάσουμε λίγο.
