Τελικά δεν ακούσαμε από τον Άντρο αυτά που ελπίζαμε να ακούσουμε. Παπαγαλίζοντας την προπαγάνδα των Ευρωπαίων Εταίρων μας και Υπερατλαντικών Σκούντρων μας, μας είπε ότι: « Η Τουρκία θέλει λύση». Δηλαδή να καταλάβουμε ότι μετά από 41 χρονιά κατάλαβε ο γ.γ. του ΑΚΕΛ ότι η Τουρκία θέλει λύση; Δεν έπαψε ποτέ να μας το λέει από το 1974. Ναι, θέλει λύση η Τουρκία. Θέλει λύση τουρκική. Τη λύση που έχει επιβάλει τον μαύρο Ιούλη του 1974. Τη λύση που σχεδιάστηκε και σταδιακά εφαρμόζεται με θρησκευτική ευλάβεια από το 1956. Λύση την οποία περιγράφει σε κάθε λεπτομέρεια στα απομνημονεύματά του, ο εμπνευστής και συγγραφέας της, Νιχάτ Ερίμ. Θέλει τη «Διχοτόμηση Συν». Να είναι κυρίαρχη και αφέντης στον τουρκικό Βορρά και συγκυρίαρχη και αφέντης στον ελληνικό Νότο.
Τι μάθαμε στην Κωνσταντινούπολη που δεν ξέραμε μέχρι σήμερα, έτσι ώστε να «Γνωρίζουμε πού στεκόμαστε τώρα», κ. Άντρο Κυπριανού; Μήπως ο κ. Νταβούτογλου αποφάσισε να κάνει τα λόγια πράξη και να αρχίσει την εξίσωση των «μηδενικών προβλημάτων» με τους γειτόνους του από την Κύπρο; Μήπως αποφάσισε να αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα και τους εποίκους; Μέχρι τώρα μόνο για «κυρίαρχο Τ/Κ κράτος» ακούμε από τον Ακιντζί, ότι «από τη συμφωνημένη λύση του Κυπριακού θα προκύπτει μία νέα χώρα, ομοσπονδιακή. Δεν θα είναι η Κυπριακή Δημοκρατία» από τον Τούρκο μόνιμο αντιπρόσωπο στην Ε.Ε. Σελίμ Γενέλ, ενώ ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Τουγρούλ Τουρκές το είπε πιο καθαρά: "Η αναφορά μας σε «μικρή πατρίδα» στην «ΤΔΒΚ» γίνεται αντιληπτή σαν να αποτελεί δικό μας μέρος. Ναι, αποτελεί μέρος μας αλλά είναι ένα ξεχωριστό «κράτος» ". Πιο σαφές δεν γίνεται.
Τη λύση που θέλει η Τουρκία μάς την έχει πει πολλές φορές. Δυνατά και καθαρά. Το ερώτημα δεν είναι εάν η Τουρκία θέλει λύση ή όχι. Το ερώτημα είναι εάν εμείς θα δεχτούμε τη λύση αυτή. Λύση εθνικού ξεκαθαρίσματος, η οποία χαρίζει ανεπιστρεπτί τα Κατεχόμενα στην Τουρκία και υποθηκεύει τις ελεύθερες περιοχές σε ένα, εκ προοιμίου, μη εξυπηρετούμενο δάνειο κρατικής ανυποστασίας, το οποίο με την εκπνοή της περιόδου χάριτος, ( σε έναν χρόνο, εάν όχι μήνα ή εβδομάδα), κανονικά και με τον νόμο η Τουρκία θα εκποιήσει την υποθήκη.
Τελικά, μαύρες και άραχνες αυτές οι επισκέψεις στην Τουρκία. Οιωνοί μαύρων μαντάτων. Πριν εκλεγεί Πρόεδρος ο Νίκαρος, δεν έκανε και αυτός μαζί με ένα συρφετό Ελληναράδων το ίδιο προσκύνημα στον Ερντογάν; Να υπολογίσουμε, δηλαδή, ότι και ο Άντρος πέρασε το «ίντερβιου» και άνοιξε πλώρη για το 2018; Να εκλάβουμε ότι με την πρόσκληση πήρε και αυτός τις ευλογίες και το χρίσμα του υποψήφιου προέδρου; Ότι έχει και αυτός, όπως και ο Νίκαρος, κοινά οράματα με τον εγκάθετο του τουρκικού στρατού κατοχής για λύση του Κυπριακού;
Τελικά, μόνον ο καημένος ο Χριστόφκιας έμεινε με «δκιό σσίηλι καμμένα» να φάει ψάρι στον Βόσπορο. Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι, για να ετοιμάζουν τη διαδοχή του Νίκαρου, ο Νίκαρος απέτυχε. Λύση αλα-τούρκα, γιοκ. Άλλος πάνω. Να τριτώσει το κακό. Τρίτη και φαρμακερή, που λέμε. Θα γίνουν εκλογές Προέδρου το 2018. Άρα, μέχρι τότε θα αναπνέουμε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αέρα ελευθερίας.
* M.Sc., B.Sc., Εκπρόσωπος Τύπου, Ε.Ε. ΔΗ.ΚΟ. Πάφου
