ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τίποτε ίδιο στο Κυπριακό

Του Βασίλη Νέδου

Kathimerini.gr

Κάθε διεθνής διάσκεψη, συνεδρίαση, συνάντηση για το Κυπριακό είναι μια δοκιμασία προσαρμογής στην πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται κάθε φορά από τις νέες συνθήκες. Η πραγματικότητα στην Κύπρο το 2017 είναι πολύ διαφορετική από εκείνη του 1974, του 1983, ακόμη και του 2004. Οι νέες γενιές είτε στην πλευρά της Κυπριακής Δημοκρατίας είτε στα Κατεχόμενα, έχουν συνηθίσει στην ιδέα μιας de facto κατάστασης όπου οι δύο κοινότητες ζουν ξεχωριστά, ως δύο διακριτές οντότητες. Τα Κατεχόμενα δεν είναι πια η φτωχή βόρεια πλευρά του νησιού. Αναπτύσσονται, έστω και με τρόπο μη αποδεκτό και έξω από τη διεθνή κανονικότητα. Δεν είναι πια ο «φτωχός συγγενής».

Οι συναισθηματισμοί υποχωρούν και αναδύεται μια πιο «ψυχρή» ματιά και στις δύο πλευρές. Δεν πρόκειται για πλειοψηφικές τάσεις, αλλά η «πολιτική ορθότητα» σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αποτελεί εργαλείο εξήγησης, αλλά παραμόρφωσης της πραγματικότητας. Την ίδια ώρα, η Κύπρος δεν είναι πια για τους πολλαπλούς διεθνείς παράγοντες απλά μια «παγωμένη σύγκρουση» κάπου μεταξύ Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης, αλλά ένα νησί το οποίο βρίσκεται σε κομβική θέση πάνω στο ενεργειακό σταυροδρόμι της ανατολικής Μεσογείου. Η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου αναβαθμίζεται εκ των πραγμάτων και λόγω της διευρυμένης αστάθειας σε όλη την περιοχή Μέσης Ανατολής, Βόρειας Αφρικής. Τίποτε δεν είναι ίδιο ούτε για τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις του 1960.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να διέρχεται μια πολυεπίπεδη κρίση με κύριο χαρακτηριστικό την οικονομική καχεξία. Η Τουρκία συμπληρώνει σε λίγες ημέρες ένα έτος από μια απόπειρα πραξικοπήματος, η οποία πρακτικά λειτούργησε ως αφορμή για την προώθηση τεκτονικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα της ζωής στη γειτονική χώρα από έναν απρόβλεπτο και ολοένα πιο επιθετικό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ακόμη και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε μια βαθιά μεταβατική φάση. Οι Βρετανοί διπλωμάτες και τεχνοκράτες που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, συζητούν έχοντας κατά νουν ότι η χώρα τους βρίσκεται στον δρόμο για την οριστική έξοδο από την Ε.Ε.

Μια λύση το 2017 ή το 2018 δεν μπορεί να είναι μια λύση με υλικά της προηγούμενης τεσσαρακονταετίας. Είτε τελικά η διάσκεψη στο Κραν-Μοντανά αποτύχει είτε αποδειχθεί σταθμός στην πορεία προς μια λύση, η συνέχεια των όποιων συζητήσεων για το Κυπριακό δεν μπορεί να πραγματοποιείται σε μονολιθικό πλαίσιο, αλλά να αντικατοπτρίζει τη νέα περιφερειακή πραγματικότητα, καθώς και τις προσδοκίες των κοινωνιών της Κύπρου.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Απόψεις: Τελευταία Ενημέρωση

X