24sports.com.cy
Πιάνεις κλίμα στα social media από τον αντίκτυπο της ξαφνικής ανακοίνωσης απόλυσης του Ζοσέ Μουρίνιο από τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ και καταλαβαίνεις πως έχεις μπροστά σου το θέμα της χρονιάς. Δημοσιογραφικά, πάντα αυτό που περισσότερο συζητά ο κόσμος είναι αυτό που σε εξιτάρει να ασχοληθείς και για τον Μουρίνιο συζήτησε ο κόσμος περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Είναι τέτοια η προσωπικότητα του ανδρός που δε σε αφήνει και να αδιαφορήσεις.
Ποτσετίνο η πρώτη επιλογή της Μαν. Γιουνάιτεντ
Η στιγμή που επέλεξαν ο Γούντγουορντ με τη διοίκηση να τον απομακρύνουν δύσκολα θα μπορούσε να ήταν πιο ιδανική, αφού η ομάδα του δεν κατέβηκε καν στο «Άνφιλντ» κι έχασε για πολλοστή φορά με κάτω τα χέρια. Πλέον μπορεί να γίνει και ένας απολογισμός αλλά και εκτίμηση για το κατά πόσο ήταν σωστή η επιλογή.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Τέλος ο Μουρίνιο
Το σίγουρο είναι πως ο Μουρίνιο έχει φανατικούς οπαδούς που αν και νιώθουν άβολα φέτος, κάτι θα βρουν να που για να τον δικαιολογήσουν. Όταν όμως βγαίνει και σου λέει «οι ομάδες έπαιξαν με βάση την ποιότητά τους» μετά την ήττα στο «Άνφιλντ» δε σου αφήνει και πολλά περιθώρια ελπίδας.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι είναι η πρόθεση του συλλόγου να προσλάβει τεχνικό διευθυντή, κάτι που θα έκανε ακόμα πιο αδύνατη τη συνύπαρξη με τον Μουρίνιο μέσα στην ομάδα. Τώρα, λένε πως θα προσλάβουν προσωρινό να βγει η χρονιά και από το Καλοκαίρι θα μπουν σε νέα δομή λειτουργίας.
Ήταν σωστή η πρόσληψη του Μουρίνιο; Δύσκολο να το πεις αλλά εκ του αποτελέσματος μάλλον όχι. Το βασικότερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι πως επέλεξε να προπονήσει τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ με βάση το δικό του παρελθόν και όχι το παρελθόν του συλλόγου. Σε όλες τις δύσκολες στιγμές, μας υπενθύμιζε όσα έκανε με την Ίντερ ή με την Τσέλσι. Δεν το έκανε μόνο για να προκαλεί και να στρέφει το ενδιαφέρον μακριά από τις ήττες, αλλά και γιατί θεωρούσε και θεωρεί πως όσα πέτυχε μέχρι εδώ είναι αρκετά για να του δώσουν τα κλειδιά να κάνει ό,τι θέλει.
Στη Τσέλσι την Ίντερ και την Πόρτο, αυτό μπορείς να το κάνεις πολύ πιο εύκολα από ότι στη Ρεάλ και τη Μαν. Γιουνάϊτεντ και για αυτό τις πολλές εντάσεις τις είχε στους κολοσσούς που κλήθηκε να μανατζάρει. Την πρώτη χρονιά, παρέλαβε μια ομάδα κυπελλούχο Αγγλίας και εκτός τσάμπιονς λιγκ και με ένα ρόστερ με φερέλπιδες παίκτες αλλά επ’ ουδενί έτοιμους για πρωταθλητισμό. Χτύπησε τα τρόπαια που μπορούσε και τα πήρε, γεγονός που σκέπασε την έκτη θέση στην πρέμιερ. Πέρσι η ομάδα έδειξε να εξελίσσεται, βγήκε δεύτερη στην πρέμιερ αλλά δεν πήρε κανέναν τίτλο. Φέτος τα έκαναν όλοι μαντάρα και ο Μουρίνιο έμεινε να μας δείχνει τα δάκτυλα. Τόσες δικαιολογίες αποκλείεται να βρήκε μαζεμένες όπου αλλού δούλεψε, αλλά κι αυτές κάποτε τελειώνουν.
Μουρίνιο και διοίκηση συμφωνούσαν πως έπρεπε να ξαναγίνει η Γιουνάϊτεντ μεγάλη αφού είχε χάσει μέρος της αίγλης της. Εκεί που διαφώνησαν από την αρχή, ήταν στο τι σημαίνει «μεγαλώνω». Ο Μουρίνιο το ήθελε με το δικό του τρόπο, η διοίκηση με αυτόν που έμαθε όλα αυτά τα χρόνια με τον Σερ Άλεξ. Φάνηκε στην πορεία πως συμβιβασμοί δεν μπορούσαν να γίνουν και το διαζύγιο όσο καθυστερούσε τόσο η κατάσταση γινόταν χειρότερη.
Δε θα χαθεί ο Μουρίνιο, αν υπάρχει κανείς που αγχώνεται. Θα κάνει ένα διάλειμμα και μετά με γεμάτες μπαταρίες θα αναζητήσει την επόμενη πρόκληση. Σκεφτείτε μια ομάδα που θέλει ένα κλικ μπροστά και να πάει από το να διεκδικεί τίτλους στο να τους παίρνει και είστε κοντά στο που θα συνεχίσει.
