24sports.com.cy
Η αυλαία της πρέμιερ λιγκ 2016-17 έπεσε χωρίς δράματα, αφού η μόνη που κινδύνεψε να τα χαραμίσει όλα Λίβερπουλ βρήκε τον τρόπο να διώξει τα σύννεφα και να πετύχει το στόχο της. Όπως κάναμε όλη τη χρονιά, έτσι και στο φινάλε θα καταγράψουμε όλα όσα είδαμε αφού τη φετινή πρέμιερ την παρακολουθήσαμε όσο καμιά άλλη στο παρελθόν.
Όταν μαζεύονται ένα σωρό κορυφαίοι προπονητές και ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια λίρες για να χτιστούν οι ομάδες, σαφώς και περιμένεις να δεις το κάτι παραπάνω που πρέπει να παραδεχθούμε πως δεν το είδαμε. Για αυτό όμως έφταιξε σε σημαντικό βαθμό η περσινή χρονιά που ήταν η πιο «περίεργη» της ιστορίας του πρωταθλήματος.
Η Λέστερ που τερμάτισε πρώτη ήταν αδύνατο να διεκδικήσει ξανά κάτι, ενώ η εκ των κορυφαίων ομάδων Τσέλσι πέρσι ήταν τόσο χάλια που ήταν επίσης αδύνατο να συνεχίσει έτσι. Αντίθετα, έκανε μια χρονιά ρεκόρ. Ας τα δούμε όμως αναλυτικά με τους πάνω και τους κάτω.
Οι πάνω
Τσέλσι: Ούτε συζήτηση για σύγκριση με την Τσέλσι του Μουρίνιο πέρσι, ούτε καν με την ομάδα του Πορτογάλου πρόπερσι. Η Τσέλσι του Κόντε έκανε εντυπωσιακά πράγματα από άποψη αποτελεσματικότητας και για αυτό δεν άφησε περιθώριο σε κανέναν να την αμφισβητήσει. Οι 30 νίκες σε 38 ματς, με τις 13 συνεχόμενες, είναι απίθανο ρεκόρ και πιστοποιεί την ανωτερότητα των «μπλε». Ο Κόντε έψαξε και βρήκε τη φόρμουλα να παίξει όπως ήθελε, κλειδί σε αυτό η ετοιμότητα των Νταβίντ Λουίζ και Μάρκος Αλόνσο και έκτοτε δεν κοίταξε πίσω. Είχε και τύχη σε κάποια ματς που έκανε ανατροπές ή κέρδισε στο τέλος, όμως όταν τα βάλεις κάτω δεν υπήρχε περίπτωση να χαθεί αυτό το πρωτάθλημα. Το «όπλο» του να μην έχει Ευρώπη σε σχέση με τους ανταγωνιστές της ήταν πολύ δυνατό και το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.
Τότεναμ: Αν συνυπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους, μπορεί και να είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της φετινής πρέμιερ. Χαμηλό μπάτζετ σε σχέση με τους άλλους, με Ευρώπη σε σχέση με τη Τσέλσι και δεύτερη θέση με πολύ ωραίο ποδόσφαιρο κατά διαστήματα στη σεζόν. Πλήρωσε το μέτριο ξεκίνημα, εφτά νίκες στα πρώτα 15 ματς, με τη διαφορά να μην καλύπτεται όσο κι αν έτρεξε μετά. Έκλεισε τη σεζόν με 12 νίκες στα τελευταία 13 ματς, αλλά και πάλι τερμάτισε εφτά βαθμούς πίσω! Ανέδειξε κιόλας πρώτο σκόρερ τον Χάρι Κέιν που έβαλε εφτά από τα 13 γκολ στα δυο τελευταία εκτός έδρας ματς. Ήταν επίσης η κορυφαία έδρα με 17 νίκες και δυο ισοπαλίες σε 19 αγώνες. Για πρώτη φορά βγήκε τσάμπιονς λιγκ για δυο σερί σεζόν και μπράβο της.
Λίβερπουλ: Αγχώθηκε μέχρι να βγει τέταρτη από μόνη της, αφού πετούσε συνεχώς ευκαιρίες να το καθαρίσει. Την τελευταία δεν την πέταξε όμως και αυτό κάνει τη σεζόν της πετυχημένη. Πέρσι τζόγαρε με το Europa League o Κλοπ, όμως φέτος την έβγαλε την ομάδα στ’ αστέρια και δικαίως. Το ρόστερ της ειδικά από τη μέση και πίσω σπουδαίο δεν το λες. Αν δεν ενισχυθεί ελπίδες για κάτι παραπάνω δεν θα έχει. Όμως για να μπορέσει να προσελκύσει παίκτες ψηλού επιπέδου, πρέπει να είναι στην κορυφαία διοργάνωση. Εκεί της ταιριάζει να αγωνίζεται. Κατέγραψε και τον κορυφαίο πρώτο γύρο, από άποψη συγκομιδής βαθμών, που έκανε ποτέ στην πρέμιερ λιγκ και 16 βαθμούς παραπάνω από πέρσι. Δεν υπήρχε όμως σύγκριση στο ρόστερ της με αυτό της Τσέλσι, για να είμαστε δίκαιοι.
Οι κάτω
Μαν. Σίτι: Ο καθένας κρίνεται με βάση τα δεδομένα του και για τη Σίτι επιτυχία θα ήταν η κατάκτηση του τίτλου. Δεν μπόρεσε όμως να το διεκδικήσει καν παρά το εντυπωσιακό της ξεκίνημα. Μέχρι την 14η αγωνιστική ήταν γερά στο κόλπο, όμως η ήττα από τη Τσέλσι και όσα την ακολούθησαν εκτροχίασαν την ομάδα του Κουαρδιόλα. Για πρώτη φορά έμεινε χωρίς τίτλο ο Καταλανός και πάλι καλά να λέει που κατάφερε να τη βελτιώσει την ομάδα του στο φινάλε, στα τελευταία 17 ματς έχασε μόνο από τη Τσέλσι εκτός, για να σώσει τη σεζόν. Πήρε 12 βαθμούς παραπάνω από πέρσι και έκανε τις περισσότερες εκτός έδρας νίκες που έκανε ποτέ στην πρέμιερ με 12. Αλλά ξέρει κι ο ίδιος ο Πεπ πως αυτά δεν αρκούν και ετοιμάζει σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ για να χτυπήσει πρωτάθλημα του χρόνου. Κάποιοι νεαροί που είδαμε όμως, Σανέ, Ζεσούς, είναι ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Άρσεναλ: Πήγε να κάνει αυτό που μας συνήθισε εδώ και μερικά χρόνια, αλλά αυτή τη φορά… άργησε μια μέρα. Έκλεισε τη σεζόν με εφτά νίκες στα τελευταία οκτώ ματς, αλλά δε βλεπόταν μέχρι τότε με αποτέλεσμα δικαίως να μην προλάβει να «κλέψει» την τετράδα. Μόνη της παρηγοριά ο τελικός του κυπέλλου αν το κερδίσει, όμως τα χρήματα του τσάμπιονς λιγκ δε θα της τα παρέχει. Η ομάδα θέλει σοβαρή ενίσχυση και μάλλον ακόμα κι ο Βενγκέρ, αν μείνει, το ξέρει πια.
Μαν. Γιουνάϊτετ: Τι να πει κανείς για τη φετινή ομάδα που μας παρουσίασε ο Μουρίνιο. Δεν έβρισκε τον τρόπο να καθαρίσει έστω ένα ματς, πέταξε βαθμούς με όλους τους τρόπους και στο τέλος αφού κατάλαβε κι ο Πορτογάλος πως η ομάδα του δεν, το παράτησε εντελώς και πόνταρε τις μάρκες όλες στον τελικό της Στοκχόλμης. Τζογάρει μια κι έξω και αν του βγει, καλώς. Αν όχι θα πρόκειται για την απόλυτη αποτυχία. Πρέπει να ξοδέψει να φτιάξει το ρόστερ, με παίκτες αστέρια αλλά αν δεν βρει και 2-3 Μπαγί ακόμα δουλειά δε γίνεται. Αν είναι σε κάτι παρήγορο, μέτρησε φέτος ένα αήττητο ρεκόρ 25 αγώνων που δεν το είχε ξανακάνει. Από την άλλη, αρνητικό ρεκόρ του συλλόγου οι μόλις 18 νίκες σε 38 ματς.
Αυτά είδαμε φέτος και έτσι τα είδαμε. Του χρόνου υπάρχουν οι προοπτικές για ένα πρωτάθλημα άκρως εντυπωσιακό. Καλά να μαστε να τα συζητάμε!
