Του Χρίστου Ζαβού
Άμα σου λέω είναι να τρελαίνεσαι… δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επί τούτου. Μέχρι τον Ιανουάριο η ομάδα είχε ένα σέντερ φορ (Αρουαμπαρένα), έναν που μας κούρασε (Ουέλλιγκτον), έναν που δεν είδαμε καθόλου (Αγκουινάλδο) και έναν επίσης που δεν υπολογιζόταν (Μαύρου).
Απ’ αυτούς συνολικά πήρε 8 γκολ στο πρωτάθλημα. 7 ο Μιγκέλ και 1 ο Ουέλλιγκτον. Σε θέμα απόδοσης πέραν του Ισπανού κανείς δεν πρόσφερε παρά ελάχιστο. Με λίγα λόγια η ομάδα είχε ένα πρόβλημα να τις τρώει τα σωθικά, το οποίο πλήρωσε με την αφλογιστία της σε πολλά ματς που έχασε βαθμούς.
Μπήκαμε στο 17 και τα δεδομένα άλλαξαν. Θεωρητικά η ομάδα τώρα έχει τέσσερις παίκτες που μπορούν να παίξουν φορ. Ο Μιγκέλ, ο Σάσσι, ο Πίτι και ο Μαύρου. Ο Αρουαμπαρένα είναι καθαρός φορ δεν χρειάζεται να πούμε πολλά.
Ο Μαύρου είναι ένα παιδί που έχω την εντύπωση ότι αξίζει ευκαιριών. Άμα ο Ουέλλιγκτον πήρε τόσες, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όχι ο Κύπριος. Χθες με τον Άρη με το που μπήκε έφτιαξε μια ωραία στιγμή ενώ κυνήγησε κάθε φάση είχε μπροστά του. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα δεδομένα νομίζω ότι θα τον ξαναδούμε στο γήπεδο.
Από κει και πέρα, πάμε στα δύο νέα αστέρια της ομάδας. Όπως φάνηκε μέσα από τον αγώνα με τον Άρη, ο Πάμπος δεν έχει κανένα ενδοιασμό να τους αλλάζει ρόλο. Μια ο ένας μπροστά, μια ο άλλος και πάει λέγοντας. Καθόλου άσχημα αν κανείς λάβει υπόψη τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που διαθέτουν και οι δύο.
Η παρουσία τους στον μεσοεπιθετικό χώρο έχει αλλάξει για τα καλά την εικόνα της ομάδας. Προσέθεσαν ευελιξία στο σύνολο, τη κάθετη πάσα, την ευκολία ν’ αλλάζουν ρόλους και φυσικά βελτίωσαν την προσπάθειας επίτευξης γκολ.
Τώρα για να λέμε την αλήθεια η θέση του φορ πάει καλύτερα στον Τυνήσιο. Έχει την κίνηση στην περιοχή, γνωρίζει την κόντρα και διαθέτει και το γκολ. Ο Πίτι είναι για να βλέπει το αντίπαλο γκολ-ποστ από μακριά.
Και κάπου εδώ έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα πράξει ο Πάμπος ως προς τη θέση του φορ, τώρα που θα έχει και Αρουαμπαρένα. Η εκτίμηση θα ήταν εύκολη εάν ο Σάσσι δεν ήταν φουριόζος. Θα λέγαμε ότι ο Πάμπος δύσκολα αλλάζει, προτιμά κιόλας το βαρύ φορ, η θέση του Μιγκέλ θα ήταν τσιμεντωμένη.
Έλα όμως που ο Ισμαήλ μοιάζει με μπαρουτοκαπνισμένο. Με την εικόνα που έβγαλε στα δύο ματς με τον Άρη, τον αφήνεις εκτός;
Τώρα να τον πήγαινες στα άκρα, αντί του Μπλάνκο ή του Μέσκα, προσωπικά το θεωρώ δύσκολο. Δύσκολη απόφαση η αλήθεια. Ν’ αφήσεις εκτός τον Αρουαμπαρένα δεν είναι και τόσο εύκολο. Και να σου πω και την αλήθεια με τη μορφή που πήρε η ομάδα από τη μέση και μπροστά ο Ισπανός θα προσφέρει ακόμη περισσότερο.
Θα δούμε πως θα πάει. Έτσι και αλλιώς είναι αυτό που γράφαμε προχθές είναι άλλο πράγμα η ομάδα. Γι’ αυτό και πρέπει να περιμένουμε…
