24sports.com.cy
Το αγωνιστικό το είδαμε. Ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του Τα λάθη ήταν πολλά, στοίχισαν και πληρώθηκαν μέχρι το τελευταίο δράμι.
Δεν μπορείς όμως να προσεγγίζεις έναν αγώνα τόσο απλοϊκά. Και η εμφάνιση μιας ομάδας σ’ ένα παιγνίδι δεν καθορίζεται από μια ή δύο φάσεις. Οκ… κάποιες ήταν καθοριστικές, υπάρχουν όμως και άλλα δεδομένα που διαμορφώνουν ή προηγούνται των φάσεων.
Από τη χθεσινή ΑΕΛ έλειπαν σημαντικά στοιχεία, που άμα δεν τα έχεις σε τέτοια ματς, δεν μπορείς να έχεις πολλές απαιτήσεις. Όχι δηλαδή πως ο ΑΠΟΕΛ έκανε κανένα σούπερ παιγνίδι αλλά… τα γκολ είναι αυτά που μετράνε. Άμα θες να μιλήσουμε αγωνιστικά, νομίζω ότι όλοι διαπιστώσαμε ότι το πείραμα Σουάρες δεν είχε καλά αποτελέσματα.
Γιατί; Γιατί ο Σαβανέ έφαγε δύο κλωτσιές και βγήκε εκτός αγώνα ενώ ακόμη και ο Μάριος του 12 δεν θα μπορούσε ν’ αναχαιτίσει την όποια επιθετική πρωτοβουλία των αντιπάλων. Και από τον Πίτι δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις να αμύνεται.
Αποτέλεσμα του πειράματος; Καμία συνοχή στον άξονα. Ιδιαίτερα στο Β ημίχρονο η ομάδα ήταν κομμένη σε δύο κομμάτια μέρη. Ευτυχώς που μπήκε ο Γεωργιάδης γιατί διαφορετικά δεν θα βλέπαμε φάση. Ούτε και αμυντικά ήταν σπουδαία ομάδα. Μες τα νεύρα ο Λαφράνς, ψαχνόταν ο Σουάρες, την παρτίδα έσωσαν οι Φορτούνα και Αϊρόσα που ήταν μακράν οι καλύτεροι παίκτες.
Άστο όμως το αγωνιστικό. Το θέμα είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Λοιπόν που λες το Σάββατο στη συνέντευξη τύπου του Πάμπου ειπώθηκε ένα πράγμα τόσο σημαντικό εκ μέρους του, που περιέργως πέρασε στο ντούκου.
Για πρώτη ο προπονητής έβγαλε από το στόμα του τη λέξη Ευρώπη. Εκεί δηλαδή που απέφευγε να θέσει στόχους προβαίνοντας σε διάφορες τρίπλες του τύπου «στο τέλος θα κάνουμε ταμείο» ότι «παιγνίδι με παιγνίδι», «σοβαρά και πειθαρχημένα»… άλλαξε το τροπάριο και είπε τα εξής:
«Στόχος η εξάδα και να βγούμε Ευρώπη βλέποντας παιχνίδι με παιχνίδι. Δεν είπαμε μεγάλα λόγια πως πάμε για πρωτάθλημα. Η ομάδα έδειξε και με την ενδυνάμωση του Δεκεμβρίου πως είναι εδώ» δήλωσε χαρακτηριστικά, δείχνοντας ότι στρίβει το τιμόνι προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η ομάδα όντως έδειξε ότι «είναι εδώ» με την ενδυνάμωση του Ιανουαρίου. Το πιστέψαμε όλοι, μολονότι η απουσία του Λούκας δεν καλύπτεται όπως το καταλάβαμε στα παιγνίδια με ΑΕΚ και ΑΠΟΕΛ.
Από την άλλη, όλοι λέγαμε ότι τα ντέρμπι θα αποτελέσουν τεστ για το νέο σύνολο. Και κάπου εδώ αρχίζεις να βαθμολογείς. Και μέχρι στιγμής θέλει βελτίωση το πράγμα, άμα είναι να περάσουμε τη βάση του διαγωνίσματος.
Σίγουρα τίποτα δεν τελείωσε χθες. Αυτό που κατά την άποψη μου τελείωσε ολοκληρωτικά είναι η σκέψη ότι αυτή η ομάδα μπορεί να επαναλάβει το θαύμα του 12. Επί τούτου ήμουν θιασώτης αυτής της ιδέας από τον Αύγουστο. Και το παλέψαμε με κάθε τρόπο. Πλέον αποχωρώ και δεν νομίζω να υπάρχει και κανένας που να υιοθετεί αυτή την άποψη.
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα δεδομένα εντός και εκτός γηπέδου, όχι μόνο αυτή η ομάδα δεν μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα… δεν το αξίζει κιόλας.
Ας είμαστε όμως ρεαλιστές. Τι γίνεται με το στόχο της Ευρώπης. Μπορεί να το κάνει; Εμείς πιστεύουμε ότι ναι. Άμα αλλάξουν κάποια πράγματα.
Κατ’ αρχήν να βοηθήσει ο πρόεδρος και να σταθεί κοντά στην ομάδα. Να το πιστέψει ο προπονητής ο οποίος μόλις προχθές μίλησε ξεκάθαρα για το στόχο. Να βρεθούν οι λύσεις στο αγωνιστικό κομμάτι για να μπορέσει η ομάδα ν’ ανταπεξέλθει των συνεχόμενων κρίσιμων παιγνιδιών.
Και να αποκτήσει η ομάδα το χαρακτήρα, τον εγωισμό, τον πόθο για την εκπλήρωση του στόχου. Και κυρίως να σταθεί ο κόσμος κοντά που διαχρονικά αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη και φέτος δεν είναι.
Απ’ όλα τα πιο πάνω, επέτρεψε μου σε κάποια να έχω αμφιβολίες εάν μπορούν να υλοποιηθούν. Συνεπώς η όποια εκτίμηση είναι παρακινδυνευμένη.
Άμα δεν αλλάξουν συγκεκριμένα πράγματα τότε υπάρχει κίνδυνος να εκτροχιαστεί το αμάξι και να μας μείνει το τιμόνι στα χέρια. Το οποίο τιμόνι μην ξεχνάμε το στρίψαμε προς την Ευρώπη...
