24sports.com.cy
Η συντριβή απ’ τον Απόλλων έφερε πολλά μαύρα σύννεφα πάνω απ’ τον «Αρχάγγελο». Λάθη έγιναν πολλά από όλους, και απ’ τον Δώνη και απ’ τους παίκτες και από όλους. Μάλιστα κανείς δεν ξέφυγε απ’ την κριτική του κόσμου με μοναδική εξαίρεση τον Αλωνεύτη (που το πάλεψε όταν μπήκε). Πυρά όμως δέχθηκαν και τα πολυεργαλεία του Δώνη.
Και όταν αναφερόμαστε σε πολυεργαλεία τότε Εμπεσίλιο, Ζαχίντ και Σάλαϊ είναι οι τρεις παίκτες που λειτουργούν ως τζόκερ για τον Δώνη. Υπάρχουν όμως κάποια σοβαρά θέματα όταν βρίσκονται και οι τρεις ταυτόχρονα στην ενδεκάδα.
Στο παιχνίδι με τον Απόλλων είδαμε τον Ζαχίντ να αγωνίζεται δίπλα από τον Σόουζα. Ο Ζαχίντ μπορεί να κάνει τα πάντα στο γήπεδο. Να οργανώσει το επιθετικό παιχνίδι, να παγώσει τον ρυθμό, να ξεκλειδώσει με μια πάσα την αντίπαλη άμυνα. Το μοναδικό που δεν μπορεί να κάνει είναι να μαρκάρει. Και στο παιχνίδι με τον Απόλλων υπήρχε ανάγκη για ποδοσφαιριστή που θα μαρκάρει.
Από την άλλη ο Εμπεσίλιο στα καλά του είναι παίκτης κλειδί. Έχει την δυνατότητα να παίξει στο ένας εναντίον ενός και ως επί το πλείστο θα βγει νικητής. Τα πόδια του είναι ιδιαίτερα δυνατά και εύστοχα. Όμως για να μπορέσει ο Εμπεσίλιο να κάνει παιχνίδι χρειάζεται καθαρό μυαλό. Πρέπει να βρει μερικές σωστές πάσες και να έχει δίπλα του στηρίγματα ώστε να μην χάσει την αυτοσυγκέντρωση του. Αν δε αγωνιστεί σε άλλη θέση εκτός από δεκάρι, τότε δύσκολα θα ξεχωρίσει κανείς στο παιχνίδι.
Τέλος είναι ο Σάλαϊ που είναι ο πιο αδικημένος από τους τρεις. Σίγουρα Ζαχίντ και Εμπεσίλιο έχουν πετύχει πολλά δύσκολα δεν θα υπάρχει έστω και ένας από τους δυο στην κάθε ενδεκάδα. Αυτό όμως σημαίνει πως ο Σάλαϊ δεν μπορεί να αγωνιστεί στη φυσική του θέση. Έτσι ο Γιώργος Δώνης επιλέγει το δεξί άκρο της επίθεσης. Μοιραία ο νεαρός δεν μπορεί να προσφέρει όσα ξέρει στη συγκεκριμένη θέση. Όχι μόνο χάνετε η δύναμη στα άκρα αλλά ταυτόχρονα ο Σάλαϊ έχει αργές επιστροφές και αφήνει εκτεθειμένη την άμυνα των «Γαλαζοκιτρίνων». Ο Ούγγρος στο δεξί άκρο της επίθεσης είναι εκτός των νερών του.
Έτσι η χρήση των τριών αυτών ποδοσφαιριστών μαζί δημιουργεί θέματα στον ΑΠΟΕΛ. Όταν η αντίπαλη ομάδα είναι μικρή και κλείνεται στα καρέ της, τότε ο καθένας του μπορεί να λειτουργήσει πιο ελεύθερα, ενώ το γεγονός πως ο αντίπαλος ελάχιστες φορές βγαίνει στην επίθεση «κρύβει» κάποιες αδυναμίες κάτω από το χαλί. Στα ντέρμπι οι αδυναμίες βγήκαν στην φόρα και ο ΑΠΟΕΛ το πλήρωσε αυτό ακριβά.
