24sports.com.cy
Το γεγονός ότι ο ΑΠΟΕΛ είναι πρώτος, έχοντας τον αέρα 2 βαθμών είναι σημαντικό μεν, αλλά πλέον μπαίνουμε στη τελική φάση του πρωταθλήματος που κάθε λεπτομέρεια μετρά, ενώ ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει κατακόρυφα, αφού οι τελευταίοι 10 αγώνες είναι μόνο ντέρμπι.
Ο ΑΠΟΕΛ φιλοδοξεί να κερδίσει για 10η συνεχόμενη φορά την Ομόνοια που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στα θεμέλιά του οικοδομήματός της, όμως στο αγωνιστικό κομμάτι αναμένεται να έχει σημαντικές επιστροφές και τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, εάν οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν παρουσιαστούν σοβαροί. Από την άλλη, ο ΑΠΟΕΛ εκτός από την απαιτούμενη σοβαρότητα, χρειάζεται να βελτιώσει κατά πολύ την αμυντική λειτουργία της ομάδας αφού σε εννιά συνεχόμενους αγώνες δέχεται γκολ.
Ο Δώνης και η τεχνική ηγεσία καλούνται να βρουν τις λύσεις άμεσα κρίνοντας μέσα από τις επιλογές των αμυντικογενών παικτών τους βάσει τακτικής σε κάθε αγώνα. Ενδεχομένως διαφορετικά θα πρέπει να παραταχθεί με τον Απόλλωνα και την ΑΕΛ που έχουν τις πιο «σφιχτές» άμυνες και διαφορετικά με την Ομόνοια.
Είναι εμφανές πλέον ότι μια από τις πιο χτυπητές αδυναμίες στο ανασταλτικό κομμάτι του ΑΠΟΕΛ, αφορά τη δεξιά πτέρυγα της άμυνας. Το πρόβλημα δεν ήταν κάτι καινούριο ή κάτι που προέκυψε τώρα. Ο ΑΠΟΕΛ αντιμετώπιζε από την αρχή της σεζόν θέμα με το δεξί άκρο της άμυνας απ’ όταν ο Μιλάνοφ αναγκάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση. Στην αρχή ο Δώνης έδωσε την ευκαιρία στον Βούρο (δεν είχε και άλλες λύσεις), ο οποίος υστερούσε στο να δίνει ουσιαστικές βοήθειες στο επιθετικό κομμάτι με επελάσεις προς τις αντίπαλες εστίες, ενώ με την μεταγραφή του Εμίλιο Νσούε, παίκτη που διαθέτει σαφώς πιο επιθετικά χαρακτηριστικά, ο Βούρος παραγκωνίστηκε και είναι πλέον 11αδατος σπάνια και υπό περιστάσεις.
Φυσικά εκ των αποτελεσμάτων, ίσως χρειάζεται, εκ νέου αμυντική επαναξιολόγηση η συγκεκριμένη επιλογή του Δώνη. Ο Νσούε είναι ποδοσφαιριστής με επιθετικές αρετές, όμως οι επιστροφές του δεν είναι πάντα ορθές αν και ταχύτατος και γενικώς δείχνει να δυσκολεύεται να λειτουργήσει σωστά ως αμυντικός, ακόμα και στους αγώνες με τους θεωρητικά πιο βατούς αντιπάλους.
Από την άλλη, ο Βούρος έδειξε καλά στοιχεία στο αμυντικό κομμάτι, αν εξαιρέσουμε ότι υστερούσε στο επιθετικό πλάνο και τυχόν επαναφορά του Βούρου στο δεξί άκρο της άμυνας και ταυτόχρονα, μετατόπιση του Νσούε ως ακραίου μέσου μπροστά από τον Βούρο αντί του Σάλαι που σε αρκετές περιπτώσεις επέφερε δυσλειτουργία στο πλάνο αφού δεν είναι δεξί εξτρέμ, θα μπορούσε να ήταν μια λύση σε κάποιους αγώνες.
Ακόμη, ο Βούρος μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει και αξιόπιστη λύση ως κεντρικός αμυντικός αντί του Πολιάκοφ ή του Μερκή που είναι πιο «βαριά» και αργοκίνητα μπακ. Βέβαια, εκείνο το δίδυμο φάνηκε πως θα σπάσει εντελώς, αφού έχουμε και την επιστροφή του Καρλάο στο καταλληλότερο σημείο. Ο Καρλάο σε συνδυασμό με τον Νικόλα Ιωάννου που παίρνει σιγα-σιγά ρυθμό, δίνει επιπλέον λύσεις και στο τακτικό κομμάτι, αφού αμφότεροι μπορούν να αγωνιστούν και να εναλλάσσονται με επιτυχία στο κέντρο ή στην αριστερή θέση της άμυνας με τον Λάγο παροπλισμένο.
Καταληκτικά, επιλογές παικτών εφ’ όσον είναι υγιείς υπάρχουν στο ρόστερ του ΑΠΟΕΛ, όμως η διαχείρισή τους είναι κάτι που πρέπει να τύχει επαναξιολόγησης από τον Γιώργο Δώνη.
