24sports.com.cy
Θα μπορούσε να είναι και μια αυτοτιμωρία από πλευράς μου: «να το γράφεις 100 φορές μέχρι να το μάθεις», το κείμενο που θα διαβάσετε. Δεν το ήξερα πως θα την χρειαζόμασταν στη δουλειά μας ως αθλητικοί συντάκτες την Κα. Ειρήνη Λοϊζίδου Νικολαΐδου με αποτέλεσμα μέχρι να μάθω σωστά το ονοματεπώνυμό και την ιδιότητά της να κάνω 5-6 σαρδάμ στο ραδιόφωνο.
Όπως και να χει, με την τριβή το ξεπεράσαμε αυτό και μπαίνουμε στην ουσία του θέματος που θέλουμε να αναδείξουμε με την αρθρογραφία μας. Η Επίτροπος προστασίας προσωπικών δεδομένων θεωρείται ανεξάρτητος αξιωματούχος του Κράτους με συγκεκριμένες αρμοδιότητες επί των οποίων πρέπει να γνωματεύει. Οι αποφάσεις της, δεν είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα αλλά δεσμευτικές και άμεσα εκτελεστέες.
Ασφαλώς προσωπικά δεν την γνωρίζω, αλλά στο θέμα που αφορούσε τις δουλειές και των δυο μας έχω καταλάβει πως θέλησε και η ίδια να κάνει τη δουλειά της εμπλεκόμενη σε ένα χώρο (κυπριακό ποδόσφαιρο) που ακούς μόνο φωνασκίες χωρίς κανένας να καταλαβαίνει τι θες να πεις.
Από την αρχή, μα από την αρχή όμως, η επίτροπος είχε ξεκαθαρίσει πως ούτε η ίδια είναι κατά της ταυτοποίησης στοιχείων των φιλάθλων και ούτε είναι παράνομο κάτι τέτοιο. Αντίθετα, έλεγε πως υπάρχει σχετικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε και αφορά, ανάμεσα σε άλλα, στην εφαρμογή της κάρτας φιλάθλου. Όμως, επίσης επέμεινε πως ο νόμος δεν εφαρμόζεται κατά το δοκούν και ούτε είναι δουλειά του καθενός να ερμηνεύει τις διατάξεις του.
Τα έλεγε αυτά εδώ και καιρό, αλλά τύπος και οπαδοί της κολλήσαμε και ταμπέλα πως «ανάβει κόκκινο στην ταυτοποίηση», «δε θέλει την καταπολέμηση της βίας στο γήπεδο», μέχρι και μήνυμα που την αποκαλούσε «εχθρό του ποδοσφαίρου» πήραμε όταν τη φιλοξενήσαμε στον αέρα του «ΣΠΟΡ FM 95.0»!
Αυτό στο οποίο επέμενε, ήταν πως μόνη αρμόδια αρχή να τηρεί αρχείο φιλάθλων είναι ο ΚΟΑ και κατ’ εξαίρεση θα μπορούσε να εκχωρήσει αυτό το δικαίωμα στην ΚΟΠ. Αυτό που έγινε τώρα, είναι πως η ΚΟΠ ανακοίνωσε το ηλεκτρονικό εισιτήριο και την ταυτοποίηση στοιχείων χωρίς να προχωρήσει σε όλες τις σωστές διαδικασίες που ο σχετικός νόμος προνοεί. Μάλιστα το εκνευριστικό ήταν πως η ίδια η επίτροπος έστελνε επιστολές και ούτε καν απάντηση δεν έπαιρνε. Όταν στο και πέντε συναντήθηκαν επιτέλους και έδωσαν εξηγήσεις, τότε όλα τα εμπόδια ξεπεράστηκαν και το αποδέχθηκε ως προσωρινό μέτρο. Ναι, τόσο απλό είναι αλλά στην Κύπρο τα βαριόμαστε τα απλά και πάμε και κάνουμε του κεφαλιού μας.
Της το είπα και στον αέρα, και δεν αφορά μόνο αυτό το θέμα αλλά όλα στην κοινωνία μας, πως πρέπει επιτέλους σε αυτό τον τόπο να κάνει ο καθένας τη δουλειά του γιατί αν κάνουν όλοι τις δουλειές όλων δεν είναι οργανωμένη κοινωνία αλλά μπάχαλο. Όπως μας είπε πως είναι και η ίδια φίλαθλος και αυτό σίγουρα της έκανε καλό. Αν δεν ήταν, θα αναρωτιόταν πού πήγε και έμπλεξε στο «πανηγύρι των ζουρλών» που έλεγε κάποτε ο Γιάννης Φιλίππου.
Στο ποδόσφαιρο μας αρέσει μόνο να φωνάζουμε και να μην ακούμε τον άλλο τι θέλει να πει. Να κολλάμε ταμπέλες, να ρίχνουμε ανάθεμα, να καταλογίζουμε σκοπιμότητες για σωματειακές και άλλες προτιμήσεις και γενικώς ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Της Ειρήνης Λοϊζίδου Νικολαΐδου της πιστώνουμε πως μας εξηγούσε από την αρχή ποια είναι η θέση της, άσχετα αν εμείς καταλαβαίναμε ότι θέλαμε.
Υ.Γ.: Για το θέμα του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, δυο κουβέντες μόνο: Δεν μου αρέσει καθόλου, από φιλοσοφία ζωής, να δέχομαι οποιοδήποτε έλεγχο στο πού πάω και τι κάνω. Ειδικά στο κυπριακό ποδόσφαιρο που οι ομάδες είναι συνδεδεμένες με κόμματα. Αλλά δεν μου αρέσει και να τρώνε κροτίδες τα ball boy, να γίνεται ντου σε παίκτες και να κινδυνεύουν ζωές επίσης. Τα βάζω στη ζυγαριά και προτιμώ την ασφάλεια από την ελευθερία. Γιατί πείστηκα πως αυτό μας αξίζει τελικά…
