Αντίστροφα μετράνε στην Ομόνοια για την έναρξη των υποχρεώσεών τους στην αγωνιστική περίοδο 2017-18. Η αναμέτρηση της 3ης αγωνιστικής με αντίπαλο τον Εθνικό Άχνας στο ΓΣΠ θα είναι το πρώτο επίσημο παιχνίδι για το «τριφύλλι» μετά από 111 μέρες.
Η μετεγγραφική περίοδος ολοκληρώθηκε (χωρίς προσθήκες της τελευταίας στιγμής), όπως και η καλοκαιρινή προετοιμασία... μακράς διάρκειας, ενώ την περασμένη Παρασκευή έκλεισε και ο κύκλος των φιλικών αναμετρήσεων για την ομάδα του Πάμπου Χριστοδούλου.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά σε σχέση με τη μετεγγραφική ενίσχυση της Ομόνοιας, την ποιότητα και τις εμπειρίες που διαθέτει η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών που έχουν έρθει, αλλά για την ικανότητα του Κύπριου τεχνικού να μετατρέπει τις καλές μονάδες σε δεμένα και διεκδικητικά σύνολα. Όλα αυτά στη θεωρία. Πλέον, είναι η ώρα των πράξεων.
Είναι η ώρα να «μιλήσουν» οι ποδοσφαιριστές εντός των τεσσάρων γραμμών και μέσα από τις εμφανίσεις τους να αρχίσουν να επιβεβαιώνουν (ή και να διαψεύδουν) τις πολύ υψηλές προσδοκίες που συνόδευσαν τις μετεγγραφές τους, αλλά και την αισιοδοξία που υπάρχει στις τάξεις του κόσμου για μια πορεία στο νέο πρωτάθλημα αντάξια του ονόματος και της ιστορίας του συλλόγου.
Ομόνοια... από την αρχή
Για να δικαιώσει τις προσδοκίες του κόσμου της, η Ομόνοια θα πρέπει να κερδίσει αρκετά στοιχήματα που έχει ενώπιόν της, με πιο σημαντικό αυτό της ομοιογένειας. Υπογράφοντας το συμβόλαιό του με το «τριφύλλι» στα τέλη Μαρτίου, ο Πάμπος Χριστοδούλου είχε μια πρώτη εικόνα των δυνατοτήτων και αδυναμιών του ρόστερ και ένα καταρχήν πλάνο για το πώς θα κινηθεί στο μετεγγραφικό παζάρι.
Ωστόσο, στην πορεία τα δεδομένα άλλαξαν και ο αριθμός των προσθαφαιρέσεων αυξήθηκε, αφού κάποιοι ποδοσφαιριστές δεν κατάφεραν να πείσουν τον Κύπριο τεχνικό ότι αξίζουν μία θέση στο ρόστερ της επόμενης περιόδου. Μια ενδεκάδα ποδοσφαιριστών αποχώρησε και άλλοι δύο (Βύντρα, Τουρέ) ενημερώθηκαν πως δεν υπολογίζονται, ενώ 13 ποδοσφαιριστές ντύθηκαν στα πράσινα (συμπεριλαμβανομένου και του τραυματία Κάι).
Εξυπακούεται, λοιπόν, πως η ομάδα χρειάζεται χρόνο για να φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα ομοιογένειας, χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία –ή έστω ελαφρυντικό– για τυχόν κακό ξεκίνημα στο νέο πρωτάθλημα. Η παρουσία του Πάμπου Χριστοδούλου διασφαλίζει ως ένα βαθμό την επίτευξη του πιο πάνω στόχου, αφού στο παρελθόν έχει αποδείξει ότι είναι από του κορυφαίους προπονητές στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Εν αρχή η άμυνα!
Η Ομόνοια δεν μπορεί να πετύχει κανένα στόχο αν δεν βελτιώσει σημαντικά την ανασταλτική της λειτουργία, η οποία αποτέλεσε την πιο χτυπητή αδυναμία στην περσινή σεζόν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι 7 από τις 12 μετεγγραφές αφορούσαν στη μεσοαμυντική γραμμή. Ο Πιτ Φελτχούιζεν αποτέλεσε τον διακαή πόθο του Πάμπου Χριστοδούλου για τη θέση του τερματοφύλακα.
Ο 30χρονος Ολλανδός αποκτήθηκε για να προσφέρει σταθερότητα και εμπειρία κάτω από τα δοκάρια και μαζί με τον Κωνσταντίνο Παναγή να συνθέσουν ένα από τα πιο δυνατά δίδυμα τερματοφυλάκων του πρωταθλήματος. Γ. Σοάρες, Εκίθα και Φαμπρίσιο διαθέτουν την ποιότητα και τις εμπειρίες για να δώσουν λύση στο σοβαρό πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας, ενώ οι Καντέ - Τζαΐλσον ήρθαν για να ανεβάσουν το επίπεδο στα δύο άκρα.
Ο Πάμπος Χριστοδούλου γνώριζε πολύ καλά τους δύο ποδοσφαιριστές, ήταν σίγουρος για τις επιλογές του και δεν είναι τυχαίο ότι αποτέλεσαν τις πρώτες του μετεγγραφές.
Κλάση, εμπειρία, στοίχημα
Καθοριστικό ρόλο για τη σωστή ανασταλτική λειτουργία της ομάδας θα παίξει και ο Μαντούρο. Ο Ολλανδός αμυντικός μέσος (με προϋπηρεσία σε Άγιαξ, Βαλένθια, Σεβίλη και Εθνική Ολλανδίας) είναι το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε στην Ομόνοια και δικαιολογημένα υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες.
Το ίδιο ισχύει και για τον Κανού, ακόμη ένα ποδοσφαιριστή κλάσης, με σημαντικό βιογραφικό και πολλές εμπειρίες από ψηλό επίπεδο (παρουσίες σε ομίλους Τσάμπιονς και Γιουρόπα Λιγκ). Κοινό σημείο αναφοράς για τους δύο ποδοσφαιριστές είναι το γεγονός ότι δεν προέρχονται από καλές και γεμάτες σεζόν και είναι ένα ακόμα στοίχημα να επιστρέψουν στα γνωστά, υψηλά στάνταρ απόδοσής τους.
Αυτός που έκλεψε τις πρώτες εντυπώσεις στον χώρο του κέντρου στα φιλικά προετοιμασίας ήταν ο Άλεξ Σοάρες. Δεν ήρθε σαν το μεγάλο όνομα, ωστόσο, μέσα από τις εμφανίσεις του άφησε υποσχέσεις και δημιούργησε προσδοκίες για τη νέα σεζόν.
Πιο «γεμάτη» από πέρυσι
Η αποτελεσματικότητα στην επίθεση ήταν αυτή που κράτησε τα... προσχήματα στην περσινή προβληματική σεζόν για την Ομόνοια. Τα 68 γκολ αποτελούν μία από τις κορυφαίες επιδόσεις των τελευταίων 15 χρόνων, τα 24 γκολ του Ματ Νταρμπισάιαρ ήταν τα περισσότερα που πέτυχε ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημά μας μετά τα 28 τέρματα του Σόσιν την περίοδο 2005-06, ενώ και ο Δημήτρης Χριστοφή έκλεισε τη σεζόν με πολύ καλές εμφανίσεις και αρκετά γκολ.
Ο κόσμος περιμένει και πάλι πολλά από τους Ματ και «Τζίμη», με τη σημαντική διαφορά ότι φέτος δεν θα περιμένει σχεδόν τα πάντα από τους δύο ποδοσφαιριστές. Στην επιθετική γραμμή υπάρχουν πλέον περισσότερες επιλογές πρώτης γραμμής και μεγαλύτερη ποιότητα. Ο Νταρμπισάιαρ δεν θα μοναδικός καβαλάρης στην κορυφή της επίθεσης.
Όπως φάνηκε μέσα από τα φιλικά, ο Άγγλος επιθετικός μπορεί να συνθέσει το ιδανικό δίδυμο μαζί με τον Ράφα Λόπεζ (σε τακτική διάταξη 4-4-2), ενώ ακόμα και σε παιχνίδια που δεν θα είναι διαθέσιμος, ο Πορτογάλος μπορεί να καλύψει επάξια το κενό του. Αν στην εξίσωση προσθέσουμε τον ποιοτικό Λεάντρο Γκονζάλες και τον ταχύτατο Ζαρζίνιο Αντόνια, τότε ενώπιόν μας έχουμε μια εξαιρετική πεντάδα επιθετικών οι οποίοι μπορούν να ανεβάσουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη.
Όλα αυτά στη θεωρία
Το ζητούμενο είναι να αποδειχθεί και στην πράξη ότι η Ομόνοια διαθέτει όντως το ποιοτικότερο ρόστερ των τελευταίων χρόνων και σε συνδυασμό με ένα καλό ξεκίνημα στη νέα σεζόν να κερδίσει αυτοπεποίθηση και να επανακτήσει τη χαμένη δυναμική και αίγλη του παρελθόντος. Αν τα καταφέρει, τότε θα αυξήσει και τις πιθανότητες να πετύχει τους στόχους της στη νέα σεζόν και –γιατί όχι– να κάνει πραγματικότητά και τον μεγάλο πόθο όλων στο πράσινο στρατόπεδο, να επιστρέψουν στην κορυφή του κυπριακού ποδοσφαίρου.
