24sports.com.cy
Άλλη μια χρονιά για την Ομόνοια έχει σχεδόν καταγραφεί, αφήνοντας στο διάβα της, την ίδια και χειρότερη γεύση. Το τοπίο φαντάζει κατάμαυρο και η κατάθλιψη έχει κολλήσει πια για τα καλά πάνω στο πετσί των Ομονοιατών, που για μια ακόμη φορά είδαν τις προσδοκίες τους να κονιορτοποιούνται από την αγωνιστική στυγνή πραγματικότητα.
Ο μόνος στόχος που μένει από δω και μπρός, είναι η εξασφάλιση της Ευρωπαϊκής εξόδου. Και μόνο που σκέφτονται αυτόν τον ευτελή (για το μέγεθος της ομάδας) στόχο, οι Ομονοιάτες, τους έρχεται βαθιά μελαγχολία. Και τα χρόνια της φαγούρας, συνεχίζονται. Από τη χρονιά 2009-10 που πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα, δεν έδειξε σχεδόν ποτέ την εικόνα ομάδας …πρωταθληματικού στόχου, κυμαινόμενη μεταξύ δεύτερης θέσης και πέμπτης. Ήτοι, 2η θέση το 10-11,3η το 11-12 και 12-13, 5η το 13-14,4η το 15-16 και 16-17.
Για τους φετινούς λόγους της αποτυχίας, τα είπαμε. Το μοντέλο του απόλυτης κυριαρχίας του τεχνικού διευθυντή, τα λάθη στο σχεδιασμό (η υπόθεση του σέντερ μπακ είναι η πιο… πονεμένη), η αδυναμία του Τζον Κάρβερ, ούσα σε αιτιώδη συνάφεια με την έλλειψη παραστάσεων ως πρώτου προπονητή και η έλλειψη παρέμβασης και έλεγχου εκ μέρους του ΔΣ προς τον τεχνικό διευθυντή, οδήγησαν τα πράγματα ξανά σε αγωνιστικό αδιέξοδο.
Για να μην μηδενίζονται όλα το πλάνο πέτυχε σε ένα σημείο. Στην προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών. Εμφανίστηκαν στην πρώτη ομάδα οι Φάνος Κατελάρης, Ανδρέας Φιλιώτης, Ανδρέας Χριστοδούλου, Στεφάν Αζίζ, Μπλάτι Τουρέ. Δόθηκαν ευκαιρίες σε ελπιδοφόρους σε αξία ποδοσφαιριστές και μετά από αρκετά χρόνια η Ομόνοια έδειξε αξιόλογο υλικό σε νεαρή ηλικία.
Οι αναταράξεις αυτήν τη χρονιά ήταν και είναι έντονες, με μερίδα των οργανωμένων οπαδών να διακόπτουν το ματς κυπέλλου στη Λεμεσό, (με τις γνωστές αρνητικές για την ομάδα συνέπειες), και επί πλέον να προτάσσουν επιτακτικά, απαίτηση απομάκρυνσης δυο διοικητικών στελεχών. Των Άγι Ιακωβίδη και Νίκου Χαραλάμπους, θεωρώντας τους ως συνυπεύθυνους της κατάστασης.
Εν μέσω των αναταράξεων, να και την «Παμπολογία». Τις τελευταίες μέρες, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται το θέμα της ενδεχόμενης συνεργασίας της Ομόνοιας με τον Πάμπο Χριστοδούλου. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος του Κύπριου τεχνικού, ο κόσμος, ή ακριβέστερα πλειοψηφία του, τάχθηκε υπέρ της συνεργασίας. Στο παρελθόν οι ενστάσεις (κυρίως από πλευράς οργανωμένων) για αυτό το άτομο ήταν έντονες και σε αριθμό, αλλά και σε ύφος. Αυτό με βάση τη ατμόσφαιρα των social media, έχει διαφοροποιηθεί.
Το άτομο αυτό είναι αλήθεια ότι διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα εμπνεύσουν και θα συσπειρώσουν τον κόσμο της Ομόνοιας, που αυτή τη στιγμή είναι ξενερωμένος. Την περίπτωση βλέπει θετικά και η διοίκηση, με βάση τις πρόσφατες, πολύ διπλωματικές είναι αλήθεια, δηλώσεις του προέδρου Αντώνη Τζιωνή. Πάντως ο Κύπριος τεχνικός έχει ξεκαθαρίσει με γραπτή του δήλωση, την περασμένη Παρασκευή, ότι δεν πρόκειται να εργαστεί κάπου κατά τη φετινή χρονιά.
Το θέμα αυτό είναι συνδεδεμένο με το μοντέλο που θα ακολουθηθεί. Ανκαι δεν έχουν οριστικοποιηθεί τα πράγματα, το νέο μοντέλο, κατά τις ενδείξεις, δεν θα παρέχει στον Τεχνικό διευθυντή, ή εν πάση περιπτώσει στον επί κεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος, τις υπερεξουσίες που είχε ο Νίκος Νταμπίζας.
Τα της λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος δεν είναι τα μόνα προβλήματα που υπάρχουν. Υπάρχουν και προβλήματα, πλατύτερα. Το ΔΣ αμφισβητείται συνεχώς από τον κόσμο, με την αμφισβήτηση να ανεβαίνει μετά τη φετινή αποτυχία. Ήδη σύμφωνα με πληροφορίες μας οι Άγις Ιακωβίδης και Νίκος Χαραλάμπους σκέφτονται πολύ σοβαρά, (όχι άδικα με βάση την όλη κατάσταση), το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν με το τέλος της σεζόν. Είναι πιθανό και άλλα μέλη να κάνουν την ίδια σκέψη. Σε τέτοια περίπτωση, αντιλαμβάνεται κανείς ότι εισέρχεται το σενάριο της παραίτησης σύσσωμου του ΔΣ και διενέργεια εκλογών, αφού η θητεία είναι διετής. Είναι όμως αρκετά απομακρυσμένο το σενάριο αυτό.
Το θέμα στην Ομόνοια, δεν είναι τωρινό. Είναι πάγιο. Και δεν αφορά την πρόσληψη του όποιου προπονητή. Είτε Πάμπος Χριστοδούλου λέγεται, είτε… Πεπ Γκουαρντιόλα. Και είναι ένα. Πως η «μαρμαρωμένη βασίλισσα» (κατά παράφραση του «μαρμαρωμένου βασιλιά»), θα αρχίσει να ανασηκώνεται;
Αυτό θα γίνει μόνο με την εισδοχή της ομάδας σε ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησης, μακριά από παραδοσιακές τακτικές και φοβίες, διοικούμενο από ανθρώπους με όραμα, εκτόπισμα, κίνητρα και γνώσεις. Το πρώτο που θα κάνουν, είναι να εφαρμόσουν ένα σχέδιο απάμβλυνσης του οικονομικού προβλήματος, που όσο υπάρχει σε τέτοιο βαθμό, δεν αφήνει την ομάδα να αναπνεύσει ελεύθερα και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αγωνιστικές απαιτήσεις του κόσμου και του μεγέθους της.
Ένα πράγμα ανάμεσα σε άλλα που μπορεί να κάνει αυτή η διοίκηση είναι να προχωρήσει στην αξιοποίηση της γης στο Γέρι, μετατρέποντας το υπάρχον γήπεδο σε σύγχρονο αθλητικό κέντρο. Σε συνεργασία βέβαια με ένα σοβαρό επενδυτή. Με τα έσοδα που θα εισρέουν, θα ρυθμίζεται σταδιακά το χρέος, με συγκεκριμένο τρόπο αποπληρωμής και σταδιακά η ομάδα θα αρχίσει να αναπνέει.
Αυτή η γραμμική πορεία που καλείται να περπατήσει η Ομόνοια. Όλα τα άλλα αποτελούν μεσοβέζικες λύσεις και τεθλασμένη πορεία.
