ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ομόνοια: Η λαίλαπα, η Χιροσίμα, το Ναγκασάκι και ο κόουτς - σταρ

Όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο, αλλά υπάρχει μονοπάτι εξόδου

«Πραγματικά τα λόγια είναι περιττά. Η διοίκηση εκφράζει την αποφασιστικότητα για να χειριστεί την όλη κατάσταση. Ότι χρειαστεί να γίνει για το καλό της Ομόνοιας, η διοίκηση θα το κάνει. Είναι εδώ για να φτιάξει μια Ομόνοια όπως τη θέλει ο κόσμος της για τα χρόνια που έρχονται. Δεν θα πούμε κάτι άλλο».

Αυτά είπε χθες ο Ανδρέας Δημητρίου. Επειδή είναι ανόητο να σκεφτεί κανείς ότι ο επί του Τύπου εκπρόσωπος της Ομόνοιας βγήκε και είπε αυτά τα πράγματα όσο «σκασμένος» και αν ήταν, (όπως ολοι οι Ομονοιάτες άλλωστε), από μόνος του και επειδή η διοίκηση της Ομόνοιας έχει δείξει τέλεια αντανακλαστικά μέχρι στιγμής, είναι φυσικό επόμενο να αναμένουμε ότι θα σημειωθούν εξελίξεις.

Δυστυχώς για την Ομόνοια οι 4 συνεχόμενες ήττες, (με τη χθεσινή να είναι εξευτελιστική), η βαθμολογική συγκομιδή μέχρι στιγμής, η τραγική εικόνα των παικτών στο γήπεδο, αγωνιστικά, ψυχολογικά αλλά και γενικότερα (έδειξαν ξανά ότι δεν έχουν δυνάμεις, αφού έχαναν όλες τις μονομαχίες, ενώ δεν είχαν ούτε ενέργεια, ούτε εκρηκτικότητα), είναι γεγονότα υπεραρκετά για να αποτυπώσουν την οικτρή αποτυχία του πλάνου που άρχισε το καλοκαίρι.

Eιδικότερα για την αγωνιστική κατάσταση εκείνο που μπορεί κανείς να διατυπώσει με βεβαιότητα είναι ότι με αυτά που είδαμε η ομάδα δεν μπαίνει ούτε στην εξάδα.

Η αποτυχία λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβει κανείς υπόψη τα εξής: Οι ποδοσφαιριστές πληρώνονται πριν κλείσει ο μήνας, έχουν όλες τις διευκολύνσεις, ενώ ήταν όλοι σχεδόν μαζί από την αρχή της προετοιμασίας.

Αύριο Δευτέρα ανεμένεται ότι θα είναι στην Κύπρο ο Σταύρος Παπασταύρου, που βλέπει την ομάδα να κάνει χειρότερη από την περσινή πορεία, τη στιγμή που έχει ρίξει ένα σωρό λεφτά. Μετά την καταθλιπτική χρονιά του Νίκου Νταμπίζα (και του Τζον Κάρβερ τον οποίο για να είμαστε ακριβείς είχε πάρει στο λαιμό του ο Ελλαδίτης με τις εμμονές του ), λέγαμε ότι δεν υπάρχουν χειρότερα. Όμως υπήρξαν. Ήρθε η… λαίλαπα Πάμπος Χριστοδούλου. Φέτος όμως μιλάμε για κάτι σαν τη… ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα έχουν καταστραφεί. Απλώς το θέτουμε για να δείξουμε παραστατικά τη χειροτέρευση των πραγμάτων και τα μύρια όσα κακά βιώνει για χρόνια αυτή η ομάδα.

Όπως είναι διαμορφωμένα τα πράγματα, υπάρχει ένας δρόμος για να τον ακολουθήσει ο Σταύρος Παπασταύρου και η Ομόνοια. Να πάρει έναν προπονητή που ανήκει στην ελίτ (Βεβαίως και αυτός, όπως και καθένας, θα κριθεί από το αποτέλεσμα, όμως θα έχει την άνεση, την ηρεμία και τον χρόνο για να φτάσει σε αυτό). Ένα προπονητή σταρ που θα παίρνει τα κλειδιά της ομάδας, που θα ακούν οι παίκτες και δεν θα έχουν άλλη επιλογή για να ακολουθούσουν αυτά που λέει. Κάποιον που θα εμπνεύσει, θα πάρει από τον κάθε παίκτη το 100%, θα έχει προσωπικότητα που επιβάλλεται με το «καλημέρα».

Που έχει το ειδικό βάρος να ηγηθεί της ομάδας στα πολύ δύσκολα και κυρίως στον ψυχολογικό τομέα. Που έχει τα …καρύδια για να βγει μπροστά, να τρίξει τα δόντια, να δείξει σε όλους ότι είναι ηγεμονική φυσιογνωμία.

Αυτό επιτάσσει άλλωστε και το DNA της Ομόνοιας.

ΥΓ. Εννοείται ότι ο προπονητής - σταρ δεν είναι ούτε ο Μουρίνιο, ούτε ο Κλοπ, ούτε ο Γκουαρντιόλα. Αναφερόμαστε σε πρόσωπο τηρουμένων των αναλογιών και στα πλαίσια του εφικτού.

Ομόνοια: Τελευταία Ενημέρωση

X