24sports.com.cy
Θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι ολόκληροι για τα λάθη που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Ομόνοια και τους λόγους που οδήγησαν τον σύλλογο στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Κατά καιρούς, στο πρόσφατο ή το πιο μακρινό παρελθόν, αναφερθήκαμε στους πολλούς και διαφορετικούς λόγους που δημιούργησαν τη σημερινή κατάσταση. Σήμερα θα αναφερθούμε στο κεφάλαιο «σταθερότητα», μια άγνωστη λέξη για τους «πράσινους» εδώ και πολλά χρόνια.
Μπορεί το οικονομικό να αποτελεί το σοβαρότερο πρόβλημα και την αίτια των περισσότερων κακών, ωστόσο, η έλλειψη σταθερότητας σε όλα τα επίπεδα ήταν αυτή που δεν επέτρεψε στην Ομόνοια να ορθοποδήσει και να παρουσιάσει μια σταθερή, βελτιωτική πορεία. Και όχι μόνο δεν βελτιώνεται από σεζόν σε σεζόν, αλλά την τελευταία 4ετία κάνει συνεχώς βήματα προς τα πίσω. Κάθε χρόνο καταγράφει νέα αρνητικά ρεκόρ και τερματίζει σε χαμηλή θέση από την προηγούμενη περίοδο.
Χωρίς να εμβαθύνουμε και να αναπτύξουμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή η έλλειψη σταθερότητας, θα παραθέσουμε απλά κάποια χαρακτηριστικά νούμερα τα οποία καταδεικνύουν και το μέγεθος του προβλήματος. Καταγράφοντας τις πολλές αλλαγές που έχουν προκύψει την τελευταία 4ετία σε όλα επίπεδα και κάνοντας τις συγκρίσεις με τους αντίστοιχους αριθμούς των ομάδων οι οποίες πρωταγωνιστούν την ίδια περίοδο (ΑΠΟΕΛ, Απόλλωνα και ΑΕΚ), τότε προκύπτει και η απάντηση στο ερώτημα γιατί η Ομόνοια δεν μπορεί να τις ανταγωνιστεί.
Θα αποφύγουμε τις συγκρίσεις με τον «αιώνιο» αντίπαλο της Ομόνοιας, κυρίως λόγω των χαοτικών διαφορών μεταξύ των δύο συλλόγων. Δεν είναι μόνο το πολλαπλάσιο μπάτζετ, αλλά και η οικονομική ευχέρεια που υπάρχει στο ΑΠΟΕΛ να διορθώνει τα λάθη του σε θέματα προγραμματισμού. Ας μην ξεχνάμε, όμως, πως παρά τις συνεχόμενες αλλαγές προπονητών και τις πολλές προσθαφαιρέσεις που γίνονται κάθε καλοκαίρι στο ρόστερ, στους «γαλαζοκίτρινους» υπάρχει μια σταθερή διοίκηση και αυτό αποτελεί το σημαντικότερο κλειδί της επιτυχίας. Και το ίδιο ισχύει φυσικά για τον Απόλλωνα και την ΑΕΚ. Την ίδια περίοδο που στις τρεις ομάδες δεν έχει προκύψει καμία αλλαγή στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας, στην Ομόνοια έχουν ήδη περάσει τρεις διαφορετικοί πρόεδροι και τώρα ψάχνουν για τον 4ο!
Μέσα σε αυτή την τετραετία, Νίκος Κίρζης και Άντρος Καραπατάκης έχουν συνεργαστεί συνολικά με μόλις πέντε διαφορετικούς προπονητές. Ο πρόεδρος του Απόλλωνα συνεργάστηκε με τους Χριστοφόρου, Εμάνουελ και Αυγουστή, ενώ ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ είχε στον πάγκο της ομάδας του μόνο τους Κρίστιανσεν και Ιδιάκεθ! Όσον αφορά στην Ομόνοια, ο Ιβάιλο Πέτεφ είναι ο 7ος προπονητής που κάθισε στον πάγκο της Ομόνοιας από το 2014 μέχρι σήμερα και δεν είμαστε και σίγουροι αν θα είναι και ο προπονητής που θα οδηγήσει την ομάδα στη νέα περίοδο!
Πάμε και στις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να καταμετρήσουμε τους δεκάδες ποδοσφαιριστές οι οποίοι ήρθαν, έφυγαν και οι περισσότεροι δεν... ακούμπησαν τα τελευταία χρόνια. Ούτε χρειάζεται να επισημάνουμε την σταθερότητα που υπάρχει στην ΑΕΚ και τον Απόλλωνα. Δύο ομάδες που διατηρούν εδώ και αρκετά χρόνια ένα βασικό κορμό και κάθε καλοκαίρι τον μπολιάζουν με περισσότερη ποιότητα. Και τα αποτελέσματα - όπως και οι διαφορές σε σχέση με την Ομόνοια - φαίνονται στο γήπεδο.
Ας ελπίσουμε πως αρχής γενομένης από τον ερχόμενο Απρίλιο, η Ομόνοια θα βρει εκείνο το διοικητικό σχήμα το οποίο θα αποδειχθεί ικανό για να οδηγήσει τον σύλλογο, όχι μόνο στην επόμενη σεζόν ή την επόμενη διετία, αλλά για τα επόμενα πολλά χρόνια προς στην σωστή κατεύθυνση και να ξυπνήσει το κοιμώμενο γίγαντα και να τον οδηγήσει εκεί που θέλει να τον βλέπει ο κόσμος του. Εκεί που επιβάλλει η ιστορία της Ομόνοιας.
