24sports.com.cy
Άξιο σχολιασμού είναι το γεγονός ότι στο χθεσινό φιλικό κόντρα στην Χάποελ Τελ Αβίβ (1-0 με τέρμα του Ράφαελ Λόπες) ο Πάμπος Χριστοδούλου χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σχήμα με δύο επιθετικούς (4-4-2), χωρίς κλασικό δεκάρι, με τους Χριστοφή και Γκονζάλες να αγωνίζονται σαν ακραίοι μέσοι.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο αυτή ήταν μια εξ ανάγκης επιλογή του Κύπριου τεχνικού λόγω πολλών και συγκεκριμένων απουσιών ή αν είναι κάτι που θα βλέπουμε συχνά στην επόμενη περίοδο; Ας επιχειρήσουμε να μπούμε στο μυαλό του Κύπριου τεχνικού, να ζυγίζουμε κάποια δεδομένα και να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα.
Καταρχήν, για να χρησιμοποιήσει το 4-4-2 θεωρεί πως οι ποδοσφαιριστές του μπορούν να ανταποκριθούν και στο συγκεκριμένο τακτικό σχηματισμό. Επιπλέον, άποψή μας είναι πως σε κάποιους παίκτες ίσως και να ταιριάζει περισσότερο το 4-4-2 και δεν είναι τυχαίο ότι το χρησιμοποίησε στο χθεσινό φιλικό.
Ο Πάμπος Χριστοδούλου εξέφρασε από την πρώτη στιγμή την επιθυμία να αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος θα αποτελεί εναλλακτική επιλογή για τον Ματ Νταρμπισιάιαρ. Το βιογραφικό και η αξία του Ράφαελ Λόπες δεν ταιριάζει ακριβώς σε αυτό το προφίλ ποδοσφαιριστή. Ο Λόπες δεν ήρθε απλά για να είναι στον πάγκο και να γεμίζει τα κενά του Άγγλου, αλλά για να προσφέρει ουσιαστικές βοήθειες στην ομάδα. Αναμένεται λοιπόν πως θα βλέπουμε αρκετά συχνά τον Πορτογάλο να παίζει δίπλα από τον αρχισκόρερ του «τριφυλλιού», σε σχήμα με δύο επιθετικούς.
Ταυτόχρονα, το 4-4-2 φαντάζει να είναι το ιδανικό σχήμα για ένα ρόστερ στο οποίο δεν υπάρχει το κλασικό δεκάρι. Κανού και Α. Σοάρες μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό το ρόλο, διαθέτουν εκείνα τα στοιχεία που απαιτεί η θέση, το στυλ τους όμως διαφέρει από εκείνο του Νούνο Ασίς ή του Σίλβα Κλέιτον. Στο χθεσινό φιλικό οι δυο τους αγωνίστηκαν στον κεντρικό διάδρομο της μεσαίας γραμμής, βοηθώντας τόσο στο ανασταλτικό όσο και στο δημιουργικό κομμάτι.
Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η συγκεκριμένη επιλογή ήταν κατά κάποιο τρόπο επιβεβλημένη, αφού η τεχνική ηγεσία δεν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει τον βασικό αμυντικό μέσο (Μαντούρο ακόμα ανέτοιμος), αλλά και τους δύο βασικούς (Γ. Σοάρες και Εκίθα), με αποτέλεσμα οι Κατελάρης - Μαργκάσα να μετακινηθούν στην αμυντική γραμμή. Από την άλλη, αν ο Πάμπος Χριστοδούλου δεν σκοπεύει να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο σχήμα στη νέα περίοδο δεν υπήρχε και λόγος να το δοκιμάσει σε ένα φιλικό προετοιμασίας.
Ένας άλλος ποδοσφαιριστής ο οποίος μπορεί να ταιριάξει καλύτερα στο 4-4-2 (παρά στο 4-3-3) είναι ο Λεάντρο Γκονζάλες. Ο Αργεντινός δεν είναι κλασικός winger. Για να ακριβολογούμε, στο ξεκίνημα της καριέρας του έκτισε το όνομά του σαν ακραίος μέσος (θέση που αγωνίστηκε χθες), ενώ κατά καιρούς έπαιξε με μεγάλη επιτυχία και σαν δεύτερος επιθετικός. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ακραίου επιθετικού. Κάθε άλλο. Τα τελευταία χρόνια ο Γκονζάλες είχε πολύ καλές παρουσίες και σαν αριστερό (και δεξί) εξτρέμ και κυρίως για αυτή τη θέση αποκτήθηκε. Γνωρίζοντας, όμως, πως ο ποδοσφαιριστής του μπορεί να κάνει την ίδια καλή δουλεία (ή και καλύτερη) σαν ακραίος μέσος σε σχήμα 4-4-2, είναι κάτι που θα επιτρέπει στον τεχνικό της Ομόνοιας να παίρνει πιο εύκολα την απόφαση να χρησιμοποιεί σχηματισμό με δύο επιθετικούς.
Στην παρούσα φάση, μόνο ο ίδιος ο Πάμπος Χριστοδούλου ξέρει τι έχει στο μυαλό του και πως θα αξιοποιήσει το ρόστερ που έχει στη διάθεσή του. Για τους υπόλοιπους, θα χρειαστεί ακόμα λίγη υπομονή για να δούμε ποιους τακτικούς σχηματισμούς θα χρησιμοποιεί και ποιοι ποδοσφαιριστές θα αποτελέσουν το βασικό κορμό, τουλάχιστον στο ξεκίνημα της νέας σεζόν.
