ΚΥΠΕ
Στον αέρα είναι ακόμα, περίπου πέντε 24ωρα πριν από τον κρίσιμο Eurogroup της 20ης Μαρτίου, η β’ αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος.
Η κυβέρνηση των Αθηνών, για πρώτη φορά όπως παρατηρούν οικονομικοί αναλυτές, δεν εκδίδει κανένα άτυπο σημείωμα για την πορεία των διαπραγματεύσεων, και κανένα στέλεχος της δεν εμφανίζεται σε μέσο ενημέρωσης για να δώσει σχετικές πληροφορίες. Οι εκπρόσωποι των δανειστών, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν μιλούσαν μεσούσης των διαβουλεύσεων.
Εκείνο που, ανεπίσημα τουλάχιστον, επισημαίνουν και οι δύο πλευρές, είναι ότι υπάρχουν ακόμα «σημαντικές διαφορές» σε πολλά επίπεδα – εκείνο δε που, σύμφωνα με πληροφορίες του ΚΥΠΕ, απασχολεί πιο πολύ την ελληνική κυβέρνηση είναι να μην υποχωρήσει από την θέση της στα εργασιακά. Συγκεκριμένα, η Αθήνα επιθυμεί επάνοδο των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα προ Μνημονίων καθεστώτα, ειδικά στο θέμα της αύξησης του ορίου στις ομαδικές απολύσεις στο 10%, ενώ οι δανειστές, πρωτίστως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επιθυμούν οι συμβάσεις να είναι επιχειρησιακές, δηλαδή να συνάπτονται μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου, και όχι κλαδικές, και να μην υπάρξει όριο στις απολύσεις.
Το Μαξίμου διαμηνύει μέσω οικονομικών του παραγόντων και συμβούλων, ότι οι θέσεις που προβάλλονται από το ΔΝΤ «είναι αντιευρωπαϊκές». Ο πρώην Υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κατρούγκαλος, προ ημερών δήλωνε ότι όσον αφορά τα εργασιακά και τα συνταξιοδοτικά (οι εταίροι ζητούν περαιτέρω μείωση συντάξεων), η συζήτηση έχει φύγει από τα τεχνικά κλιμάκια και από τους εκπροσώπους του «κουαρτέτου», και έχει μετατοπιστεί σε πολιτικό επίπεδο.
Μάλιστα, τις τελευταίες ώρες, συζητείται έντονα το σενάριο μήπως μετατοπιστεί η συζήτηση και η απόφαση για τα εργασιακά στην 3η Αξιολόγηση, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η επίτευξη συμφωνίας στα υπόλοιπα, πριν τη συνεδρίαση των Υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης την ερχόμενη Δευτέρα στις Βρυξέλλες.
Το κλίμα ανησυχίας για το οποίο κάνουν λόγο τα εγκυρότερα οικονομικά μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα, φαίνεται να αντικατοπτρίζεται, όπως λένε, τόσο στην πορεία των ελληνικών ομολόγων όσο και σε αυτήν του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Η τρέχουσα διαπραγμάτευση γίνεται με δύο ορίζοντες. Ο πρώτος αφορά τα προαπαιτούμενα από τους δανειστές μέτρα για να κλείσει τώρα η τεχνική συμφωνία (staff level agreement), και ο δεύτερος έχει να κάνει με τα περισσότερα από τα δημοσιονομικά μέτρα που θα πρέπει να εφαρμοστούν μετά το 2018.
Μπορεί την προηγούμενη εβδομάδα τα εμπλεκόμενα μέρα να διαχώρισαν την «τεχνική συμφωνία» και την συνολική, πιθανώς όπως γράφτηκε για να δοθεί «η ψυχολογική ώθηση ότι τουλάχιστον στην πρώτη υπάρχει αρκετή πρόοδος», αλλά στην πραγματικότητα φαίνεται πως όλα τα θέματα είναι πάνω στο τραπέζι ταυτόχρονα, και ουσιαστικός διαχωρισμός δεν υπάρχει.
Το νέο Πρόγραμμα, από το 2018 έως και το 2021 είναι το γνωστό «Μεσοπρόθεσμο». Εκτός από τα πρόσθετα μέτρα 3,6 δισ. (ή 2% του ΑΕΠ) που ζητάει από τώρα για το 2019 το ΔΝΤ, το «πακέτο» των νέων μέτρων μεγαλώνει καθώς, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, «οι θεσμοί βάζουν πλέον στην συζήτηση για το νέο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2018-2021 και επιπλέον μέτρα 1-1,5 δισ. ευρώ (ή 0,5%-0,9 % του ΑΕΠ) που θα διασφαλίσουν τον αναγκαίο «δημοσιονομικό χώρο» ώστε να ληφθούν, ταυτόχρονα, ισόποσα μέτρα ελάφρυνσης έως 1,5 δισ. ευρώ».
Πρόκειται για τα λεγόμενα αντίμετρα, στα οποία προσδοκά η κυβέρνηση προκειμένου να φροντίσει για την ελάφρυνση των βαρών σε κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη.
Σήμερα μάλιστα, το έγκυρο πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg επικαλούμενο δύο πηγές με γνώση της υπόθεσης. μεταδίδει ότι Ελλάδα προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 4,3% του ΑΕΠ για το 2019 ακόμα και χωρίς τα επιπλέον μέτρα λιτότητας που ζητούν οι πιστωτές.
Το υψηλότερο του αναμενόμενου πλεόνασμα αντανακλά την υποχώρηση των δημόσιων δαπανών και τους υψηλότερους φόρους που έχουν τεθεί σε ισχύ στο πλαίσιο των προηγούμενων προγραμμάτων διάσωσης, αναφέρει το πρακτορείο. Ταυτόχρονα, έγκυροι οικονομικοί ιστότοποι τονίζουν ότι η πρόβλεψη για τέτοια, θηριώδη όπως τα χαρακτηρίζουν, πλεονάσματα, δεν μπορεί παρά να επιτευχθούν μόνο εάν η κυβέρνηση «βάλει και άλλο φρένο στην αποπληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου προς ιδιωτικούς φορείς», που εδώ και καιρό έχουν σχεδόν παγώσει.
Άρα, λένε, με πολλά εισπρακτικά μέτρα, και χωρίς αποπληρωμή υποχρεώσεων, ίσως να είναι εφικτό ένα υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα.
Κατά την εκτίμηση επομένως του Πρακτορείου, καθώς η Ελλάδα δουλεύει με τους πιστωτές της Ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την οριστικοποίηση της λίστας των πολιτικών που θα πρέπει να εφαρμόσει από το 2019 για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων, η μεγαλύτερη εκτίμηση για το πλεόνασμα μπορεί να βοηθήσει να της δοθεί κάποιο περιθώριο για να διαπραγματευτεί καλύτερα μέτρα για να αντισταθμίσει το χρηματοοικονομικό βάρος της επιπλέον λιτότητας.
Εάν αυτά τα επιπλέον μέτρα λιτότητας εφαρμοστούν το 2019, το πλεόνασμα θα μπορούσε να ξεπεράσει το 5%, αναφέρει η μία πηγή στο πρακτορείο Bloomberg, η οποία δεν κατονομάζεται καθώς οι εκτιμήσεις δεν είναι δημόσιες. Ακόμα και χωρίς τα νέα μέτρα, η Αθήνα εκτιμά πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% το 2020 και πάνω από 5% για το 2021, αναφέρει άλλος αξιωματούχος.
Σύμφωνα με την επίσημη ατζέντα της συνεδρίασης του Eurogroup της επόμενης Δευτέρας, που ανακοινώθηκε χθες, το θέμα της Ελλάδας θα είναι το 3ο κατά σειρά. Θα προηγηθεί συζήτηση για τους προϋπολογισμούς των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, αλλά και η θεματική για την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και το συνταξιοδοτικό.
Οικονομικοί αναλυτές στην Αθήνα εκτιμούν πως από το προσχέδιο της ατζέντας και την αναφορά που γίνεται στην Ελλάδα, καθίσταται σαφές ότι η εκταμίευση της επόμενης δόσης δεν θα γίνει παρά μόνο όταν κλείσει η πλήρης συμφωνία.
