Kathimerini.gr
TΑΣΟΣ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
Η οδός Αγίου Γερασίμου δεν είναι μακριά από το Λύρειο ορφανοτροφείο. Είναι Πέμπτη πρωί και ο 85χρονος Σπύρος Κόκας «περιπολεί» στον κήπο του σπιτιού όπου τα δένδρα έχουν απαλλαγεί από τα καμένα κλαδιά τους. «Ο,τι είχα εδώ μέσα κάηκε, μαζί και τα εργαλεία. Πήγα πήρα καινούργια, έβαλα και τρεις εργάτες Πακιστανούς να τα κουρέψουν, διότι αν περιμένω από το κράτος σώθηκα.
Το μόνο που περιμένω από τον δήμο είναι να μαζέψει τα κομμένα κλαδιά». Εξω στον έξι μέτρων πλάτους δρόμο, τα τρία μέτρα καταλαμβάνουν κομμένα, καμένα κλαδιά από όλες τις γειτονικές ιδιοκτησίες. «Οταν ήρθα το 1995 εδώ στον Νέο Βουτζά μετά δύο μέρες είχαμε πυρκαγιές αλλά με έσωσαν τα Σινούκ τότε που έριχναν νερό, τώρα δεν ήρθε κανείς στη φωτιά. Ευτυχώς έλειπα…», λέει ο κ. Κόκας. «Δεν μας έκαψαν οι πυροσβέστες που δεν ήρθαν, αλλά οι γείτονές μας», τονίζει, δείχνοντας στα γειτονικά χωράφια που τα πεύκα είναι καμένα και το πούσι σχηματίζει ένα χοντρό στρώμα. Δεν είναι όλες οι ιδιοκτησίες στον Νέο Βουτζά σε αυτήν την κατάσταση, στην οδό Αττάλου μια παρέα ανθρώπων που μαστορεύει στη στέγη ενός σπιτιού, έχει κόψει και βάλει στο γειτονικό εγκαταλελειμμένο χωράφι κορμοδέματα, κορμούς που θα συγκρατήσουν τα χώματα σε περίπτωση βροχής, αλλιώς το Μάτι που κάηκε κινδυνεύει στην πρώτη βροχή και να πνιγεί.
Δεν είναι πάντα εύκολο να πειστούν οι πληγέντες να εγκαταλείψουν τα «μολυσμένα», είτε από τον αμίαντο είτε από στοιχεία ηλεκτρικών συσκευών, σπίτια τους. Αλλοι περιμένουν τον δήμο να μαζέψει τα καμένα κλαδιά που κόπηκαν.
O κ. Αντώνης Δεληχάτσιος, μέλος της επιτροπής κατοίκων του Νέου Βουτζά, θεωρεί ότι η δημιουργία αντιπλημμυρικού πλέγματος με κορμοδέματα αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα. Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο υπουργός Υποδομών κ. Σπίρτζης δεσμεύθηκαν ότι τέτοια έργα θα προχωρήσουν σχετικά γρήγορα μέσα στον αστικό ιστό του Νέου Βουτζά αλλά για τα ρέματα θα πρέπει να αποφασίσει το δασαρχείο Πεντέλης που δεν φημίζεται για τα ανακλαστικά του. Στη συζήτηση αυτή ενεπλάκη και το γραφείο του αναπλ. υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου, διαβεβαιώνοντας ότι μετά τις περυσινές φωτιές στον Κάλαμο Αττικής τα σχετικά έργα είχαν ολοκληρωθεί σε ένα τρίμηνο. «Το πρόβλημα είναι», λέει ο κ. Δεληχάτσιος, «ότι δεν έχουμε τους τρεις μήνες, καθώς μπορεί να βρέξει τον επόμενο μήνα». Η χώρα μας πάντως έχει εμπειρία από διαδικασίες - εξπρές σε παρόμοιες καταστάσεις όπως π.χ. στην περίπτωση των αντιδιαβρωτικών έργων στον Κρόνιο λόφο της Ηλείας και στην Πάρνηθα το 2007, όπου όλα ολοκληρώθηκαν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Εκείνοι εξάλλου που μπορούν να υλοποιήσουν ένα παρόμοιο έργο είναι δύο από τους εναπομείναντες δασικούς συνεταιρισμούς της χώρας, αυτός της Εύβοιας και εκείνος της Χαλκιδικής.
Οι δασεργάτες της Εύβοιας δουλεύουν, ήδη, τις τελευταίες δύο εβδομάδες στο Μάτι παράλληλα με συνεργεία που «μετρούν» την επιβάρυνση του αέρα από τον αμίαντο που υπάρχει σε δομικά στοιχεία αρκετών από τις κατασκευές. Ομως δεν είναι πάντα εύκολο να πειστούν οι πληγέντες, ιδιαίτερα στο Μάτι, να εγκαταλείψουν τα «μολυσμένα» σπίτια τους είτε από τον αμίαντο είτε από στοιχεία ηλεκτρικών συσκευών που έχουν καεί. «Κάποιοι περιμένουν να αποζημιωθούν και θεωρούν ότι αν βγάλουν στον δρόμο της ηλεκτρικές συσκευές δεν θα μπορούν να αποδείξουν στις υπηρεσίες του δήμου ότι έχουν δικαίωμα αποζημίωσης», είπε στην «Κ» μέλος της ομάδας των κατοίκων του Ματιού που είχε συναντηθεί με τον πρωθυπουργό.
