Kathimerini.gr
Το μπούνκερ όπου θα μεταφερόταν ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι σε περίπτωση που ξεσπούσε ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όσο εκείνος έκανε τις διακοπές του στη Φλόριντα, αντιμετωπίζει σήμερα μια μεγαλύτερη απειλή από αυτήν των σοβιετικών πυραύλων: την αντιπαράθεση μεταξύ των διαχειριστών του και του λιμανιού του Παλμ Μπιτς. Το άλλοτε μυστικό μπούνκερ, που είχε την κωδική ονομασία «Ξενοδοχείο», είναι τώρα τουριστικό αξιοθέατο που έχει παγιδευτεί σε νομικά διασταυρούμενα πυρά. Ο Αντονι Μίλερ διαχειρίζεται το μπούνκερ για λογαριασμό του Ναυτικού Μουσείου του Παλμ Μπιτς και ισχυρίζεται ότι η επιτροπή έχει μπλοκάρει τις προσπάθειες οικονομικής εξυγίανσης της τουριστικής ατραξιόν.
Από την πλευρά του, ο δικηγόρος του λιμανιού διατείνεται ότι δεν υπάρχει πρόθεση να καταστραφεί το μπούνκερ, απλώς το Δ.Σ. του μουσείου βρίσκεται σε σύγχυση και δεν αποκλείεται να επιλεγεί άλλος διαχειριστής μόλις λήξει το ενοίκιο του μουσείου τον επόμενο χρόνο. Το μπούνκερ θα χρειαζόταν εκατομμύρια για να επισκευαστεί, και το μουσείο δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει τέτοια έσοδα. Το μισό εκατομμύριο δολάρια που έδωσε πέρυσι το Δ.Σ. για τη συντήρησή του είναι «σταγόνα στον ωκεανό», ανέφερε ο δικηγόρος.
Για να επισκεφθούν το σημείο, περίπου 200 τουρίστες την εβδομάδα παίρνουν ένα πλοιάριο με προορισμό το τεχνητό νησί Πίνατ, που ονομάστηκε έτσι λόγω της προσπάθειας μεταφοράς φιστικέλαιου σχεδόν πριν από έναν αιώνα. Στη δεκαετία του 1930 κατασκευάστηκε σταθμός της ακτοφυλακής με στόχο να προστατεύει τα αμερικανικά φορτηγά πλοία από τα γερμανικά υποβρύχια ανοικτά της Φλόριντα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ετσι, θεωρήθηκε το ιδανικό μέρος για την κατασκευή του μπούνκερ το 1961, οπότε είχε μόλις ορκιστεί ο Κένεντι, του οποίου η οικογένεια διέθετε εξοχική έπαυλη στο Παλμ Μπιτς, σε απόσταση δέκα λεπτών με το αυτοκίνητο.
Κατασκευασμένο σε 10 ημέρες από ειδικές δυνάμεις του Ναυτικού, το μπούνκερ, που είχε μέγεθος ενός μικρού αμερικανικού σπιτιού, θα μπορούσε να γίνει το κέντρο των δυνάμεων ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε περίπτωση που εκτοξεύονταν σοβιετικά πυρηνικά όπλα εναντίον της Ουάσιγκτον και της Νέας Υόρκης. Ενα τούνελ κατεβαίνει σε έναν δεύτερο όροφο, όπου οι νεοφερμένοι θα ελέγχονταν με μετρητές Γκάιντερ για ίχνη ραδιενέργειας και, σε περίπτωση που εντοπίζονταν, θα έπρεπε να να ξεντυθούν και να πλυθούν αμέσως. Καινούργια ρούχα, αν αυτό κρινόταν απαραίτητο, θα μπορούσαν να παραδοθούν μέσα από μια σχισμή στην τελευταία πόρτα. Εκεί, στο μικρό δωμάτιο, ο Κένεντι και 30 μέλη της οικογένειάς του, σύμβουλοι και στρατιωτικοί αξιωματούχοι θα μπορούσαν να ζήσουν για ένα μήνα, κάτω από ένα ταβάνι τριών μέτρων.
