Kathimerini.gr
O ρωσικός κολοσσός της Gazprom εξασφάλισε δάνειο 2 δισ. ευρώ (2,17 δισ. δολαρίων) από την Bank of China, γεγονός το οποίο σηματοδοτεί και την υψηλότερη διμερή πίστωση στην ιστορία του ενεργειακού κολοσσού. Επιπλέον, η συμφωνία αυτή φανερώνει πως οι κυρώσεις της Δύσης εις βάρος του Κρεμλίνου τελικά ενισχύουν την οικονομική εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα. Η χορήγηση του δανείου από μια κρατικά ελεγχόμενη κινεζική τράπεζα έρχεται έπειτα από σειρά σημαντικών επενδύσεων του Πεκίνου στον κλάδο φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ρωσίας. Ο κλάδος αυτός, ο οποίος αντιπροσωπεύει και τις βασικές εξαγωγές της χώρας, έχει δεχθεί σοβαρά πλήγματα από τις κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εξαιτίας της ρήξης της Ρωσίας με την Ουκρανία.
Με την πίστωση των 2 δισ. ευρώ, η Κίνα στέλνει σαφές μήνυμα για την ενδυνάμωση της συνεργασίας των δύο χωρών στον κρίσιμο ενεργειακό τομέα. Εξίσου σημαντικός είναι και ο γεωπολιτικός παράγοντας στην εμπορική διμερή συμφωνία: οι δεσμοί των δυο όμορων χωρών ενδυναμώνονται περαιτέρω, αντισταθμίζοντας την επιρροή της Ουάσιγκτον στο διεθνές οικονομικό και πολιτικό σκηνικό. Αλλωστε, στα τέλη του παρελθόντος έτους, η Κίνα έλαβε την απόφαση να αυξήσει το μερίδιό της σε έργο για υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Αρκτική αξίας 27 δισ. δολαρίων, ώστε να αντισταθμιστεί η έλλειψη σε αμερικανική χρηματοδότηση εξαιτίας των κυρώσεων. Παράλληλα όμως, όπως αναφέρουν αναλυτές, με τη χορήγηση του συγκεκριμένου δανείου η κινεζική πλευρά θα διαπραγματευθεί και τις τιμές των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Με ανάλογο τρόπο έχουν λειτουργήσει και οι προπληρωμές, τις οποίες καταβάλλει η Κίνα για να αγοράσει προμήθειες σε πετρέλαιο από τον ρωσικό κολοσσό της Rosneft. Επιπροσθέτως, στην περίπτωση της Gazprom, η οποία αντιστοιχεί στο 10% και πλέον των εσόδων της Ρωσίας από τις εξαγωγές, αυτή ευελπιστεί πως ένα έργο αξίας 55 δισ. δολαρίων για την κάλυψη αναγκών της Κίνας σε φυσικό αέριο θα περιορίσει την εξάρτησή της από τις εξαγωγές προς την Ευρώπη. Πάντως, αναλυτές τονίζουν ότι οι κινεζικές τράπεζες δεν είναι δυνατόν να αντικαταστήσουν τη διεθνή κεφαλαιαγορά.
