Το τουρκικό Προεδρικό ετοιμάζεται να λάβει την τελική απόφαση για τον αντικαταστάτη του Αχμέτ Νταβούτογλου στην Πρωθυπουργία και στο αξίωμα του ηγέτη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Σύμφωνα με πληροφορίες η προσοχή εστιάζεται στους φακέλους και στα βιογραφικά των στενών συνεργατών του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν. Από τη σκοπιά του προεδρικού το ζητούμενο είναι ένας Πρωθυπουργός που θα ακολουθεί με τυφλή εμπιστοσύνη και υπακοή τις κατευθυντήριες γραμμές του κ. Ερντογάν. Πηγές αναφέρουν ότι «Η εποχή του ανεξάρτητου Πρωθυπουργού έχει τελειώσει. Στην νέα περίοδο, ο Ηγέτης θα έχει τον έλεγχο της διακυβέρνησης και του κόμματος».
Στο Προεδρικό το όνομα του Υπουργού Δικαιοσύνης, Μπεκίρ Μπόζνταγ ακούγεται για την πρωθυπουργία. Διάφοροι κύκλοι εντός του Προεδρικού και του ΑΚΡ συμπεραίνουν ότι ο κ. Μπόζνταγ, με το ήπιο προφίλ του και την στενή συνεργασία του με τον Πρόεδρο Ερντογάν αποτελεί μια καλή επιλογή για το αξίωμα του Πρωθυπουργού.
Ένα άλλο όνομα που συζητείται είναι αυτό του Υπουργού Συγκοινωνιών, Μπιν Αλί Γιλντιρίμ. Ο κ. Γιλντιρίμ είναι προσωπικός φίλος του κ. Ερντογάν και το 2014 υπήρξε η πρώτη επιλογή του Προέδρου για το αξίωμα του Πρωθυπουργού. Σήμερα, το ηθικό του ίδιου είναι αναπτερωμένο και ο ίδιος αναμένει την τελική απόφαση του Προέδρου για να ανακοινώσει την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου του στην διακυβέρνηση της χώρας.
Ο φιλοκυβερνητικός τύπος δεν αποκλείει και τον γαμπρό του κ. Ερντογάν, τον Υπουργό Ενέργειας, Μπεράτ Άλμπαϊρακ για το δεύτερο υψηλόβαθμο πολιτικό αξίωμα της Τουρκίας. Ωστόσο, ο κ. Άλμπαϊρακ παρουσιάζει δυο βασικές αδυναμίες. Πρώτον είναι ένας «άπειρος» πολιτικός. Δεύτερον, εντός του ΑΚΡ χρειάζεται χρόνο για να καλλιεργήσει τις σχέσεις και τις επαφές του.
Όπως ο κ. Άλμπαϊρακ έτσι και ο Νουμάν Κουρτουλμούς σκοντάφτει πάνω στα δυο προαναφερόμενα εμπόδια. Ακόμη, το τελευταίο διάστημα, ο ίδιος έχει έρθει σε δημόσια αντιπαράθεση με τον Πρόεδρο σε διάφορα θέματα, στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί την γραμμή της κυβέρνησης Νταβούτογλου.
Τέλος, στην κούρσα διαδοχής ακούγεται το όνομα και του Μαχίρ Ουνάλ, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με τους εθνικιστικούς κύκλους της Τουρκίας και δεν κρύβει τον θαυμασμό του για το πρόσωπο του «Μεγάλου Ηγέτη», δηλαδή του κ. Ερντογάν.
