Kathimerini.gr
«Από το bonus στο malus, μερικές φορές ο δρόμος είναι πολύ σύντομος», παρατηρεί ο Αντρέας Χόιντν-Μπόρχερς στο περιοδικό Stern, αναφερόμενος στο περίφημο πριμ δημοτικότητας που χάριζε έως τώρα η καγκελάριος Μέρκελ στους τοπικούς υποψηφίους τους οποίους στήριζε. Ενώ ο γερμανικός Τύπος συμφωνεί ότι η συμβολική ήττα των Χριστιανοδημοκρατών στην εκλογική περιφέρεια της καγκελαρίου πλήττει σοβαρά την Αγκελα Μέρκελ, ουδείς σπεύδει να προεξοφλήσει το σύντομο τέλος της πολιτικής της καριέρας. Η Μέρκελ έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει εκ νέου την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών στο συνέδριο του Δεκεμβρίου, αξίωμα που θα της επιτρέψει να είναι εκ νέου υποψήφια για τέταρτη θητεία στην καγκελαρία τον Σεπτέμβριο του 2017. Ακόμη και μετά το προχθεσινό αποτέλεσμα, οι συζητήσεις επικεντρώνονται –αν και με λίγο μικρότερη βεβαιότητα– στο πότε θα αποφασίσει ο Βαυαρός Χορστ Ζεεχόφερ να στηρίξει τη νέα υποψηφιότητα της Αγκελα Μέρκελ και ποια θα είναι τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει.
Ενώ στα γραφεία των Χριστιανοδημοκρατών επικρατούσε κατήφεια, ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Πέτερ Τάουμπερ, διέψευσε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει επιπτώσεις στη συζήτηση για την επιλογή υποψήφιου καγκελαρίου. «Δεν βλέπω κάτι τέτοιο», είπε, προσθέτοντας ωστόσο ότι «χρειάζεται χρόνος για να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη».
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε», Ντάνιελ Ντέκερς, υποστήριξε ότι τα αποτελέσματα στο Μεκλεμβούργο θα ήταν απλοποιητικό να ερμηνευθούν μόνο ως ψήφος «αντι-Μέρκελ». «Η ψήφος στο Μεκλεμβούργο δεν είναι μόνο αποτύπωση του συνθήματος “κάτω η Μέρκελ”», σημειώνει ο Ντέκερς σε πρωτοσέλιδο σχόλιό του στη συντηρητική εφημερίδα. «Εκφράζει και τη διαφωνία με την πρόσδεση της Γερμανίας στη Δύση, πρόσδεση την οποία η Μέρκελ επιδεικνύει (με την παρουσία της στη σύνοδο του G20) στην Κίνα.
Επίσης είναι μια απόρριψη του συμβιβαστικού χαρακτήρα της πολιτικής, όπως εκφράζεται από τη συμφωνία με την Τουρκία, καθώς και μια απόρριψη της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή κωδικοποιείται από τα αρχικά TTIP και Ceta (εμπορικές συμφωνίες Ε.Ε.-ΗΠΑ και Ε.Ε.-Καναδά). Η οργή που πηγάζει από την αποξένωση δεν κατευθύνεται μόνο προς ένα κόμμα αλλά προς όλα τα κόμματα. Oποιος θεωρεί ότι αυτό δεν πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη θα το βρει μπροστά του», υποστήριξε ο Ντέκερς.
Σαφείς αποστάσεις
Ιδιαίτερα ικανός στο να συγκρατήσει την οργή αυτή αποδείχθηκε ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός του Μεκλεμβούργου, Ερβιν Ζέλεριγκ. Ενώ οι τοπικοί Χριστιανοδημοκράτες επεχείρησαν να αντιγράψουν τη ρητορική της AfD περί «νόμου και τάξης», ο Ζέλεριγκ τήρησε σαφείς αποστάσεις τόσο από την AfD όσο και από την καγκελάριο Μέρκελ, την οποία κατηγόρησε για υπερβολική αισιοδοξία στο προσφυγικό.
«Η στρατηγική του Ζέλεριγκ ήταν: δεν εχθρευόμαστε τους πρόσφυγες, αλλά ούτε και πετάμε στα σύννεφα. Αντιμετωπίζουμε το ζήτημα με “επαγγελματισμό”. Η λέξη-κλειδί στο προσφυγικό είναι ανώτατο όριο», παρατήρησε ο Γιάσπερ φον Αλντενμπόκουμ, επίσης στην εφημερίδα «Φρανφούρτερ Αλγκεμάινε». «Παραμένει όμως η εντύπωση ότι το SPD πάντα επωφελείται όταν έχει σε τοπικό επίπεδο ικανό ηγέτη που να μπορεί να βγάλει το αμάξι από τη λάσπη. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο δεν διαθέτει κάτι ανάλογο, ως εκ τούτου θα πρέπει να αρκεστεί στον αντικαγκελάριο Γκάμπριελ», προσθέτει ο σχολιαστής. Πάντως, οι πρόσφατοι ελιγμοί του Γκάμπριελ, τόσο υπέρ του «ανώτατου ορίου» εισδοχής προσφύγων όσο και κατά της διατλαντικής συμφωνίας TTIP, θεωρήθηκαν κινήσεις που βοήθησαν το τοπικό SPD να ξεπεράσει το 30%, αντί του 20% που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις.
