ΑΜΠΕ
Σε πόλεις μετακομίζουν 10.000 άνθρωποι ανά 60 λεπτά, με αποτέλεσμα κάθε μήνα να δημιουργείται στο πλανήτη ένα καινούργιο Λονδίνο. Η πίεση στις υποδομές είναι τεράστια, δεδομένου ότι οι πόλεις δεν προλαβαίνουν να προσαρμοστούν σε τόσο ραγδαίους ρυθμούς μεγέθυνσης.
Το πώς μπορούν οι «έξυπνες πόλεις» να ανταποκριθούν καλύτερα στην αλματώδη αστικοποίηση εξηγεί σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Πράτις Μένον, επικεφαλής του Τμήματος Strategic Partnerships and Business Development in Smart Cities and IoT για την περιοχή της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής , της Αφρικής και της Ρωσίας (EMEAR) της Cisco, με την ευκαιρία της συμμετοχής του τεχνολογικού κολοσσού στην 83η ΔΕΘ.
Σύμφωνα με τον κ. Μένον, γενόμενες «έξυπνες» ("smart cities"), οι πόλεις μπορούν να ρίξουν τον λογαριασμό του ηλεκτρισμού, να μειώσουν το κυκλοφοριακό, να προστατέψουν το περιβάλλον, να προσελκύσουν ταλέντο και να παρέχουν στους πολίτες τους καλύτερες υπηρεσίες και αναβαθμισμένη ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση.
«Για να μπορείς να κάνεις καλή δουλειά λοιπόν, πρέπει να μπορείς να ψηφιοποιήσεις τις υποδομές σου, να μπορείς να πάρεις δεδομένα και να τα αναλύσεις, ώστε να προσφέρεις υπηρεσίες ταχύτερα και καλύτερα. Γιατί χωρίς την ψηφιοποίηση, η προσφορά υπηρεσιών δεν θα είναι ποτέ επαρκής και δεν θα μπορεί να κλιμακωθεί, ώστε να μπορέσουν οι πόλεις να διαχειριστούν αυτή την έκταση της αστικοποίησης.», τονίζει ο κ. Μένον, ενώ διευκρινίζει πως οι πόλεις αξίζει να γίνουν ψηφιακές γιατί με αυτό τον τρόπο γίνονται αυτομάτως ελκυστικές.
«Οταν η πόλη σου είναι πιο ψηφιακή, τότε μπορείς να δημιουργήσεις περισσότερες θέσεις εργασίας, περισσότερη απασχόληση και τότε εισπράττεις περισσότερους φόρους, κι αυτά είναι χρήματα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις.
Επίσης, όταν μπορείς να δημιουργήσεις περισσότερη αποδοτικότητα στο σύστημά σου, όταν μπορείς για παράδειγμα να μειώσεις τη δαπάνη για φωτισμό στους δρόμους κατά 70%-80%, τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτά τα χρήματα για ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση των πολιτών.
Οταν μπορείς να αυξήσεις τα έσοδά σου κατά 20% ή και 30% χρησιμοποιώντας το έξυπνο πάρκινγκ, τότε αυτά είναι επίσης πρόσθετα έσοδα, που μπορείς επίσης να διαθέσεις στην περίθαλψη και εκπαίδευση και να κάνεις τη ζωή των πολιτών καλύτερη και να προσελκύσεις ακόμη περισσότερο ταλέντο», σημειώνει.
Εμπόδια
Καθοδόν προς τον ψηφιακό μετασχηματισμό των πόλεων ωστόσο, ανακύπτουν δύο βασικά εμπόδια, τα οποία από ό,τι φαίνεται είναι κοινά σε όλον τον πλανήτη, από την Ελλάδα μέχρι την Αυστραλία και τις ΗΠΑ και από τη Νέα Ζηλανδία μέχρι τη Χιλή και το Περού.
Το πρώτο, σύμφωνα με τον κ. Μένον είναι η έλλειψη αλληλεπίδρασης και συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών και τμημάτων των δήμων. «Δεν αλληλεπιδρούν το ένα με το άλλο, δεν συνεργάζονται, δεν δουλεύουν από κοινού. Αν δείτε τη δομή της ηγεσίας στην πόλη, έχουμε τον δήμαρχο στην κορυφή και μετά κάποιους μηχανισμούς που συνδέονται με όλα τα τμήματα, όπως το τμήμα Πληροφορικής. Ωστόσο, από εκεί και πέρα, το τμήμα φωτισμού, το τμήμα οδικής κυκλοφορίας και στάθμευσης, διαχείρισης αποβλήτων κτλ, όλα έχουν τη δική τους ανεξάρτητη ατζέντα και κάνουν τις δικές τους επενδύσεις και κάνουν τις δικές τους τοποθετήσεις, χωρίς να μιλάνε το ένα με το άλλο. 'Ετσι οι πόλεις καταλήγουν να ξοδεύουν 30%-40% περισσότερα χρήματα από αυτά που θα δαπανούσαν για φυσικές υποδομές και δίκτυα, αν τα διάφορα τμήματα συνεργάζονταν, αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους και μοιράζονταν δεδομένα», εξηγεί.
Το δεύτερο είναι η βραδυπορία του κανονιστικού πλαισίου, το οποίο συχνά αποδεικνύεται πολύ βραδυκίνητο στην ενσωμάτωση των τεχνολογικών εξελίξεων. «Οι χώρες δεν είναι πραγματικά έτοιμες για την ψηφιακή εποχή (..) οι κανονισμοί χρειάζεται να "προλάβουν" την τεχνολογία για να μπορέσουν να την υιοθετήσουν, να την εφαρμόσουν και να κάνουν τη ζωή των πολιτών καλύτερη», τονίζει.
Παράλληλα, κρίσιμος για την επιτυχία της μετάβασης μιας πόλης στη νέα εποχή είναι ο ρόλος των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), καθώς τα κεφάλαια συχνά λείπουν από δήμους και κυβερνήσεις. «Οι πόλεις δεν μπορούν να πετύχουν αυτή τη μετάβαση μόνες τους. Η χρηματοδότηση είναι πρόβλημα.»Το
Τέλος, ο κ. Μένον επεσήμανε ότι «η όλη ιδέα της ψηφιακής μετάβασης πρέπει να έχει τον πολίτη στο κέντρο της. Δεν έχει νόημα να γίνεις ψηφιακός μόνο και μόνο για να γίνεις ...ψηφιακός. Χρειάζεται να έχεις πάντα κατά νου τον πολίτη. Κι εδώ παίζει μεγάλο ρόλο η μοναδικότητα στο προφίλ κάθε πόλης».
Τρίκαλα, η πόλη - παράδειγμα
Ερωτηθείς σχετικά ο κ. Μένον σημείωσε ότι παράδειγμα βέλτιστης πρακτικής στη χώρα μας είναι η πόλη των Τρικάλων. «Στα Τρίκαλα είδαν τι κάνουμε παγκοσμίως και διάλεξαν πιλοτικά τον έξυπνο φωτισμό και την έξυπνη στάθμευση για να τις δοκιμάσουν και σε μικρότερο βαθμό την περιβαλλοντική διαχείριση. Εφαρμόζοντας λοιπόν τον μικρό πιλότο, αυτό που μπόρεσαν να καταλάβουν είναι ποιες ακριβώς πολιτικές χρειάζονται, για να μειώσουν το ενεργειακό κόστος στο βέλτιστο επίπεδο», σημείωσε.
«Δεν θέλεις για παράδειγμα να μειώσεις το ποσοστό του φωτισμoύ σε βαθμό που κάνει τους πολίτες να αισθάνονται ανασφαλείς, αλλά μπορείς να το μειώσεις σε βαθμό που θα εξοικονομείς πολλά χρήματα. Ταυτόχρονα βλέπεις πώς μπορείς να βελτιώσεις την αποδοτικότητα για παράδειγμα στο πάρκινγκ, για παράδειγμα. Όλα αυτά, οι αρχές δεν θα μπορούσαν να τα διαπιστώσουν, αν δεν είχαν μπροστά τους δεδομένα να μετρήσουν, να αναλύσουν και να κατανοήσουν.», είπε και καλέληξε:
«Τα Τρίκαλα είναι πολύ καλό παράδειγμα, γιατί πήραν τα δεδομένα, τα ανέλυσαν για περίοδο ενός έτους και τώρα μπορούν να πάρουν μια τεκμηριωμένη θέση, πως ναι, έχει νόημα να κάνω την πόλη μου έξυπνη...».
