Kathimerini.gr
ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΜΠΕΡΣΗ
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν τα κατάφερε. Ο επικεφαλής των Βρετανών Εργατικών περιβάλλεται πλέον με την αύρα μελλοντικού πρωθυπουργού, χωρίς να έχει ρίξει καθόλου νερό στο κρασί των ριζοσπαστικών προτάσεών του για την κοινωνική αλλαγή στη χώρα.
Μπροστά στο όλο και πιθανότερο ενδεχόμενο ενός ασύντακτου, σκληρού Brexit με κυβέρνηση Συντηρητικών, οι προτάσεις του Κόρμπιν για ένα Brexit που θα κρατάει τη Βρετανία στην τελωνειακή ένωση προστατεύοντας τις θέσεις εργασίας, τα εργασιακά δικαιώματα και το περιβάλλον, χωρίς να υψώνει «σκληρά» σύνορα στην Ιρλανδία, ακούγονται σαν μουσική στα αυτιά όσων τον αντιμετώπιζαν με καχυποψία.
Αν οι χειρισμοί γύρω από το Brexit οδηγήσουν σε εκλογές και ο Κόρμπιν αντικαταστήσει την Τερέζα Μέι στην πρωθυπουργία πριν από τον Μάρτιο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι Βρυξέλλες θα του προτείνουν μια τέτοια συμφωνία – αλλά η επίκλησή της είναι αρκετή για να συσπειρώσει γύρω του τη μεγάλη μερίδα Βρετανών που αντιτίθενται στη σκληρή έξοδο.
«Αν ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεχίσει σε αυτό το πνεύμα, τότε μπορεί να αποκτά την αξιοπιστία μελλοντικού πρωθυπουργού», ανέφερε το κύριο άρθρο του Guardian, μιας εφημερίδας που δυσκολεύτηκε πολύ να αποδεχθεί την αριστερή στροφή που έχει συντελεστεί στους κόλπους του Εργατικού Κόμματος.
Στο φετινό συνέδριο του κόμματος στο Λίβερπουλ, η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη, καθώς ο Κόρμπιν συνδύασε το μήνυμα της βαθιάς τομής μακριά από τον νεοφιλελευθερισμό με μια αισθητική που παρέπεμπε σε σύγχρονο και εύπορο κόμμα.
Οι Βρετανοί Εργατικοί οδεύουν στις επόμενες εκλογές με γεμάτα ταμεία, καθώς η αθρόα εισροή νέων μελών στο κόμμα (μόνο οι γυναίκες-μέλη των Εργατικών είναι περισσότερες από το σύνολο των μελών των Συντηρητικών και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών μαζί) αύξησε τα έσοδα από τις εισφορές.
«Μαζί καταφέραμε να συγκεντρώσουμε περισσότερα χρήματα για το κόμμα, κι έτσι εγώ δεν χρειάζεται να παίξω τένις με κάποιον ολιγάρχη για να διασφαλίσω την επιβίωσή μας», είπε ο Κόρμπιν, προξενώντας το γέλιο των συνέδρων.
Σε μια αποστροφή που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επίλογος των αναταραχών του καλοκαιριού, το πρώτο σημείο της ομιλίας στο οποίο καταχειροκροτήθηκε ήταν όταν δεσμεύτηκε να προστατέψει τους Εβραίους που ζουν στη Βρετανία από οποιεσδήποτε επιθέσεις εις βάρος τους και να καταπολεμήσει τον αντισημιτισμό στην κοινωνία, αλλά και στο δικό του κόμμα.
Οι υποσχέσεις
Ακολούθησε μια καταγγελία του «κοινωνικού βανδαλισμού» της οκταετούς λιτότητας, η δέσμευση να ξεκινήσει το μεγαλύτερο πρόγραμμα κατασκευής κοινωνικής κατοικίας του τελευταίου μισού αιώνα, να δημιουργήσει 400.000 καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας στην πράσινη οικονομία, να βγάλει 10.000 νέους αστυνομικούς στους δρόμους, να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή των μεγάλων εισοδημάτων και να προωθήσει νέες μορφές ιδιοκτησίας και διοίκησης των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. «Δεν είμαστε απλά αποφασισμένοι να αναμορφώσουμε την οικονομία, τους δήμους και τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και να τις εκδημοκρατίσουμε, αλλάζοντας τον τρόπο που διοικείται το οικονομικό μας σύστημα προς όφελος της πλειοψηφίας. Η θέση των εργαζομένων είναι στα διοικητικά συμβούλια. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Πρέπει να καλωσορίσουν τις ειδικές γνώσεις που θα φέρουν οι εργαζόμενοι στα συμβούλια διοίκησης», τόνισε, προσθέτοντας ότι η αύξηση των δημόσιων επενδύσεων στις μετακινήσεις και στις ψηφιακές υποδομές, στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση θα βοηθήσει και τις επιχειρήσεις.
Ξεφυλλίζοντας τον συντηρητικό Τύπο της Βρετανίας, την επομένη ημέρα, η σχολιάστρια της εφημερίδας Guardian Πόλι Τόινμπι αποφάνθηκε ότι, πίσω από τους ποταμούς χαρακτηρισμών του Κόρμπιν ως διώκτη των επιχειρήσεων και καταστροφέα της χώρας, «οι σχολιαστές νιώθουν το σεισμικό κύμα της μετατόπισης του κεντρώου χώρου μακριά από τη βεβαιότητα της Μάργκαρετ Θάτσερ ότι οι χαμηλότεροι φόροι και το μικρότερο κράτος κερδίζουν εκλογές». Ή, με τα λόγια του Κόρμπιν, «ο λαός αυτής της χώρας γνωρίζει ότι οι παλιές μέθοδοι δεν λειτουργούν πλέον. Αν δεν προσφέρουμε ριζοσπαστικές λύσεις, άλλοι θα γεμίσουν το κενό με την πολιτική των αλληλοκατηγοριών και του διχασμού».
