ΚΥΠΕ
Ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου καταχώρησε χθες, μέσω του δικηγόρου του, έφεση στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να απορρίψει την αίτηση που καταχώρησε ενώπιον του για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με το οποίο επεδίωκε την άμεση αποφυλάκισή του.
Ο καταδικασθείς τέως Βοηθός Γενικού Εισαγγελέως με την αίτηση του ζητούσε τον έλεγχο της νομιμότητας της κράτησης του και την άμεση απελευθέρωση του, στη βάση ισχυρισμού ότι η διαδικασία που διεξήχθη ενώπιον του Κακουργιοδικείου ήταν άκυρη και παράνομη εξ υπαρχής.
Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, εφόσον κατά το χρόνο έναρξης της ποινικής δίωξης εναντίον του κατείχε το αξίωμα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, μέχρι την παύση του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπηρετούσε «υφ` ους όρους οι δικασταί του Ανωτάτου Δικαστηρίου». Συνεπώς, υποστήριζε, ετύγχαναν εφαρμογής στην περίπτωση του οι πρόνοιες του άρθρου 15 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 και του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ειδικά του Άρθρου 112, στη βάση των οποίων απολάμβανε «πλήρους ασυλίας».
Το Δικαστήριο στην απόφαση του σημείωνε ότι «ο αιτητής έχει καταδικασθεί και εκτίει ποινή φυλάκισης η οποία του επιβλήθηκε από αρμόδιο Δικαστήριο, με δεδομένο ότι στη δικαιοδοσία του Κακουργιοδικείου εμπίπτουν υποθέσεις του αυτού είδους με την υπόθεση στην οποία ο αιτητής κρίθηκε ένοχος”.
“Η απελευθέρωση του αιτητή περνά μέσα από την ανατροπή της καταδικαστικής απόφασης του Κακουργιοδικείου, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται και να είναι ισχυρή, γεγονός το οποίο αυτοτελώς…σφραγίζει την τύχη της αίτησης, αφού δεν χωρεί έκδοση προνομιακού εντάλματος habeas corpus προς έλεγχο της νομιμότητας της εν λόγω απόφασης”, όπως αναφέρεται στην απόφαση.
Η Δικαστής του Ανωτάτου που εξέτασε την αίτηση σημείωνε επίσης ότι “η νομιμότητα της καταδίκης και της επιβληθείσας στον αιτητή ποινής μπορεί να αμφισβητηθεί αποτελεσματικά με το ένδικο μέσο της έφεσης, δικαίωμα που ο αιτητής έχει ήδη ασκήσει με την καταχώρηση, στις 7.3.2017, σχετικής ειδοποίησης, δηλαδή πριν από την καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης».
«Η παράλληλη, όμως, υιοθέτηση των δύο ένδικων μέσων, της έφεσης και της αίτησης, για την επιδίωξη όμοιου σκοπού, δηλαδή την απελευθέρωση του αιτητή, συνιστά κατάχρηση διαδικασίας, καθιστώντας την αίτηση απορριπτέα και για αυτό το λόγο”, καταλήγει η απόφαση.
