Επί της κρίσης που ταλανίζει την παιδεία και των προστριβών μεταξύ κυβέρνησης και εκπαιδευτικών οργανώσεων, η «Κ» ζήτησε από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου Κώστα Χριστοφίδη να τοποθετηθεί. Ο κ. Χριστοφίδης σημειώνει πως ότι είχε να πει το είπε σε επιστολή που απέστειλε –και προφανέστατα δεν ελήφθη υπόψη– στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 20 Ιανουάριου 2015 με θέμα, τους προβληματισμούς του για τη Μέση Εκπαίδευση και διά της οποίας εισηγήθηκε τη λήψη συγκεκριμένων 12 μέτρων. Πριν από την παράθεση των 12 μέτρων, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο ο κ. Χριστοφίδης σημειώνει: «Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ενημερώσω για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Μέση Εκπαίδευση, η οποία διέρχεται μια περίοδο πλήρους κατάρρευσης, δεδομένου ότι το επίπεδο του δημόσιου Γυμνασίου και Λυκείου έχει πλέον πραγματικά φτάσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν υπερβάλλω. Τα προβλήματα, όπως αναδεικνύονται από τις επιδόσεις των Κυπρίων μαθητών σε διεθνείς διαγωνισμούς, είναι εξόφθαλμα και η όποια προσπάθεια αμφισβήτησης αυτού του γεγονότος έχει άλλα κίνητρα.
[…] Επιθυμώ, όμως, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, να εκφράσω την αγωνία μου για το μέλλον της Μέσης Εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης τα αισθάνεται πρώτα το ίδιο το Πανεπιστήμιο, όπου τα παιδιά έρχονται εντελώς απροετοίμαστα. Σημειώστε ότι πολλά από αυτά δεν γνωρίζουν καν καλά ελληνικά! Δυσκολεύονται να γράφουν με συνοχή δυο προτάσεις και να εκφραστούν ορθά. Το δε επίπεδό τους στις θετικές επιστήμες είναι απογοητευτικό. […] Αναφέρομαι, κύριε Πρόεδρε, μόνο σε εκείνο το 20% που πέρασε στα πανεπιστήμια και υποτίθεται ότι αποτελείται από τους άριστους της δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης. Αναλογιστείτε σε τι επίπεδο βρίσκεται το υπόλοιπο 80%. Είναι αποκαρδιωτικό να παράγεται τόσο χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση από ένα σύστημα για το οποίο δαπανάται σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο. Τα σχολεία μας πρέπει να προωθούν την υψηλή ποιότητα και όχι την ισοπέδωση. Η λεγόμενη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης απορρύθμισε την παιδεία, την αποσυντόνισε, τη μετέτρεψε σε ένα κακόγουστο συνδικαλιστικό πάρτι. […] Δημιουργήσαμε ένα σύστημα που εκκολάπτει έναν άκρατο συνδικαλισμό ο οποίος δεν αφήνει να ευδοκιμήσει τίποτα το καινούριο, γιατί μοναδικός του στόχος είναι η επιβίωση και διαιώνισή του.
[…] Χρειαζόμαστε ένα καινούριο σχολείο, με έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό που δεν θα πιστεύει ότι όλα τα παιδιά είναι τα ίδια, που δεν θα ισοπεδώνει τα ταλέντα και τη δίψα για μάθηση. Χρειαζόμαστε ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι δεν θα εξασκούν απλά ένα επάγγελμα, αλλά μια συγκεκριμένη αποστολή για το κτίσιμο μιας άλλης πατρίδας. Το σημερινό σύστημα της Μέσης Εκπαίδευσης πρέπει να ξανακτιστεί από την αρχή. Θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παλιό μας εξατάξιο Γυμνάσιο, με το κλασικό, το πρακτικό, και το οικονομικό. Όχι με νοσταλγικούς όρους, αλλά με σύγχρονους. Να επαναφέρουμε τη διδακτέα ύλη, τόσο σε επίπεδο ποιότητας όσο και σε επίπεδο ποσότητας. […] Το Γυμνάσιο πρέπει να επιστρέφει και πάλι στις αξίες του. Σε μια εποχή που τα πάντα είναι παγκοσμιοποιημένα και τελικά τείνουν να γίνουν ομογενοποιημένα και χωρίς τα δικά τους ποιοτικά χαρακτηριστικά, είναι πολύ σημαντικό το αίσθημα του ανήκειν. […] Πρέπει να κτίσουμε ένα καινούριο σχολείο μακριά από τα κούφια συνθήματα και την πολιτική εκμετάλλευση. Ένα ανανεωμένο σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης θα είναι η καλύτερη προϋπόθεση για ένα δυνατό πανεπιστήμιο, ικανό και έτοιμο να ανταποκριθεί στις κοινωνικές αλλαγές και τα νέα δεδομένα. Εισηγούμαι, λοιπόν, εν συντομία 12 μέτρα, των οποίων η άμεση εφαρμογή ως εκκίνηση, θα μας βάλει ξανά σε μια τροχιά ποιοτικής εκπαίδευσης:
1) Άμεση κατάργηση όλων των καταλόγων διοριστέων και δημιουργία νέου συστήματος πρόσληψης βάσει αξιόπιστων εξετάσεων. Πιστεύω ότι το γαλλικό σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο.
2) Επιστροφή στο σύστημα: πρακτικό, κλασικό και οικονομικό. Ο κατατεμαχισμός των σχολείων έγινε για καθαρά συνδικαλιστικούς λόγους και στην προσπάθεια της ΟΕΛΜΕΚ για αύξηση των θέσεων διευθυντών και υποδιευθυντών,
3) Επέκταση της σχολικής περιόδου κατά 15 μέρες.
4) Επιστροφή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων.
5) Αναβάθμιση των Τεχνικών Σχολών.
6) Εφαρμογή ενός νέου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, με καθαρά αξιοκρατικά και όχι ηλικιακά κριτήρια.
7) Εισαγωγή αποτελεσματικού συστήματος διοίκησης των σχολικών μονάδων, αξιοκρατικής επιλογής των διευθυντών, μετρήσιμων κριτηρίων επίδοσης των σχολικών μονάδων, και κινήτρων στους διευθυντές για την υλοποίηση των στόχων που θέτει το Υπουργείο Παιδείας.
8) Εργαστηριακή και κτιριακή αναβάθμιση των σχολείων μας.
9) Υποχρεωτική συνεχής επιμόρφωση εκπαιδευτικών για να μπορούν να ανταποκρίνονται με επάρκεια στις σημερινές ανάγκες.
10) Κατάργηση της λεγόμενης αναγωγής που γίνεται στις παγκύπριες εξετάσεις με εισαγωγή ελάχιστου βαθμού πρόσβασης στα πανεπιστήμια το 10/20.
11) Άνοιγμα των πανεπιστημίων και για τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων με εισαγωγικές εξετάσεις που θα οργανώνονται από τις σχολές των δημόσιων πανεπιστημίων.
12) Δημιουργία πρότυπου εξατάξιου γυμνασίου σε κάθε πόλη.
Κινητοποιήσεις και απεργίες
Ο κ. Χριστοφίδης στη συνέχεια υπογραμμίζει: «Φυσικά αντιλαμβάνομαι, κύριε Πρόεδρε, ότι οι εκπαιδευτικές οργανώσεις θα προβούν σε κινητοποιήσεις και σε απεργίες, γιατί δεν επιθυμούν την αλλαγή. Πιστεύω ότι έχετε την ιστορική υποχρέωση να διαχειριστείτε την όποια κρίση προκύψει για το καλό του τόπου. Εάν κάποιοι προχωρήσουν σε απεργίες πρέπει να το διαχειριστείτε γιατί είναι καλύτερα να χάσουν σήμερα τα παιδιά μερικές εβδομάδες μαθήματα παρά να χάσει ο τόπος και άλλες γενιές στο μέλλον. Έφτασε η ώρα που πρέπει να σχεδιαστεί ένα καινούριο πλαίσιο για το μέλλον της εκπαίδευσης της χώρας. Η εκπαίδευση των παιδιών του τόπου μας είναι πολύ σημαντική για να αφεθεί στους συνδικαλιστές. Σε ένα όλο και περισσότερο ανταγωνιστικό περιβάλλον διεθνώς, το σημαντικότερο πλεονέκτημα ενός έθνους είναι η ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου. Η ποιοτική εκπαίδευση είναι η καλύτερη επένδυση για αυτή την ανάπτυξη. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας αν επιθυμείτε να συζητήσουμε περαιτέρω το θέμα και τέλος να εξειδικεύσουμε τις προτάσεις μας».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
