ΚΥΠΕ
Η κυπριακή οικονομία, παρά τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να ανακάμπτει και να παρουσιάζει θετικό ρυθμό ανάπτυξης, αναφέρει η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών στην συνοπτική της έκθεση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017.
«Στόχος και επιθυμία όλων των πλευρών είναι η επίτευξη της μακροοικονομικής σταθερότητας και βιώσιμης ανάπτυξης», ανέφερε ο Μάριος Μαυρίδης, αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής, διαβάζοντας την έκθεση.
Ο προϋπολογισμός του 2017, όπως είπε, είναι ο πρώτος μετά την έξοδο της Κύπρου από το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής και παρουσιάζεται οριακά ελλειμματικός με οριακή αύξηση των συνολικών δαπανών και των συνολικών εσόδων.
Η επιτροπή κατά πλειοψηφία σημειώνει τη διατήρηση των συνολικών δαπανών στα ίδια περίπου επίπεδα με το προηγούμενο έτος με οριακή αύξηση κατά 0,3% καθώς και τη σημαντική μείωση των δαπανών εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους. Ταυτόχρονα σημειώνει την αύξηση των προϋπολογιζόμενων δαπανών προσωπικού κατά 1,8% όπως και την αύξηση των λειτουργικών δαπανών κατά 6,8%.
Με βάση τα στοιχεία, το κυπριακό ΑΕΠ το 2016 θα διαμορφωθεί στα €17.681 εκατομμύρια με ρυθμό ανάπτυξης 2,7% και θα ανέλθει στα €18.258 εκατ το 2017 με τον εκτιμώμενο ρυθμό ανάπτυξης για το 2018 να διαμορφώνεται στο 2,8%.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2016 εκτιμάται στα €52,5 εκατ ή 0,3% του ΑΕΠ, ενώ το 2017 εκτιμάται ότι θα επιταχυνθεί στα €105,7 εκατ ή στο 0,6%.
Η επιτροπή επισημαίνει μεν ότι το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές παρουσιάζει ανοδική τάση, η οποία υποδηλώνει την πορεία ανάκαμψης της οικονομίας και την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά τονίζει ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα παρουσιάζεται το 2016 βελτιωμένο σε σχέση με το 2015, ωστόσο ότι το 2017 προβλέπεται να διπλασιαστεί σε απόλυτους αριθμούς καθώς και ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σύγκριση με το 2016.
Σύμφωνα με την επιτροπή, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κυπριακή οικονομία αφορούν στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, το μεγάλο ιδιωτικό χρέος, την ανεργία, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, τη διαχείριση του δημοσίου χρέους, την απουσία σημαντικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και στο δημόσιο τομέα, το αναποτελεσματικό κράτος και τη δραματική μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, η οποία οδηγεί σε εισοδηματικές ανισοσκέλειες.
Παράλληλα, η επιτροπή σημειώνει μεν ότι το δημόσιο χρέος εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ήτοι στο 108,3% για το 2016 και υποχωρεί στο 105,3% το 2017, αλλά επισημαίνει την αναφορά του Υπουργού Οικονομικών ότι η εικόνα αυτή οφείλεται στη διασφάλιση μέχρι τέλος του τρέχοντος έτους υψηλών επιπέδων ρευστών διαθεσίμων τα οποία επηρεάζουν προσωρινά το ύψος του χρέους.
«Παρά την επιμήκυνση και τη μείωση του μέσου κόστος χρηματοδότησης του δημοσίου χρέους, εξακολουθεί να υφίσταται ανάγκη ορθολογικής διαχείρισης του, βραυρπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος περιορισμού του κάτω του 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2019», αναφέρεται στην έκθεση.
Σε σχέση με την ανεργία, η έκθεση αναφέρει πως αναγνωρίζεται η τάση για αποκλιμάκωση της αρνητικής πορείας που κατέγραψε η ανεργία και η απασχόληση τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο εκφράζονται ανησυχίες για τα υψηλά επίπεδά της, ειδικότερα της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας στους νέους.
Σύμφωνα με την έκθεση ορισμένα μέλη της επιτροπής αναγνώρισαν ότι η οικονομία έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ότι ο οριακά ελλειμματικός προϋπολογισμός για το 2017 στηρίζει την ανάπτυξη της οικνομίας.
Άλλα μέλη, σημειώνεται, εκφράζουν την άποψη ότι παρά τη θετική πορεία που παρουσιάζουν οι δημοσιονομικοί δείκτες και η οικονομία γενικότερα, προβλήματα όπως τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, η ψηλή ανεργία και η φοροδιαφυγή εξακολουθούν να υφίσταται και τονίζουν συναφώς τη ανάγκη λήψης μέτρων εκ μέρους του κράτους για αντιμετώπισή τους.
Περαιτέρω, μέλη της επιτροπής σημειώνουν τα χαμηλά επίπεδα προϋπολογιζόμενων κοινωνικών παροχών, την υγεία, την ανάπτυξη, την έρευνα και την καινοτομία και το περιβάλλον «και ως εκ τούτου την αδυναμία του προτεινόμενου προϋπολογισμού να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας».
Στον αντίποδα μέλη της επιτροπής επισημαίνουν ότι η μείωση στις κοινωνικές παροχές «ενδεχομένως να οφείλεται σε πιθανή μείωση των δικαιούχων σε αυτές τις παροχές λόγω της βελτίωσης της οικονομίας».
