Kathimerini.gr
Το νέο χαμηλό ρεκόρ που σημείωσε χθες η τουρκική λίρα έναντι του ευρώ εξώθησε την Τράπεζα της Τουρκίας να μειώσει το ύψος των αποθεμάτων συναλλάγματος που οφείλουν να διατηρούν οι τουρκικές τράπεζες, απελευθερώνοντας έτσι ποσό ύψους 1,5 δισ. δολαρίων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Σε συνδυασμό με την υπόσχεσή της να λάβει περαιτέρω μέτρα αν το υπαγορεύσουν οι περιστάσεις, η κίνησή της αυτή ανέκοψε τη συνεχιζόμενη διολίσθηση του νομίσματος. Από την αρχή της συνεδρίασης, πάντως, το ευρώ είχε υπερβεί για πρώτη φορά τις 4 τουρκικές λίρες, φθάνοντας τις 4,0054 λίρες.
Είχε προηγηθεί νέα προειδοποίηση από κυβερνητικά χείλη για την επίθεση που δέχεται η οικονομία της γείτονος χώρας. Αυτήν τη φορά, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Νουρετίν Τσανικλί, εξέφρασε την εκτίμηση πως η τουρκική οικονομία έχει γίνει στόχος «επιθέσεων και σαμποτάζ» και επικαλέστηκε πρόσφατη έκθεση του οίκου αξιολόγησης Moody’s που προέβλεψε πως η κερδοφορία των τουρκικών τραπεζών θα πληγεί εξαιτίας του μεγάλου όγκου μη εξυπηρετούμενων δανείων. Σύμφωνα με τον κ. Τσανικλί, η έκθεση της Moody’s είναι μηδενικής αξίας, καθώς δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να επιδεινωθεί η ποιότητα του ενεργητικού των τουρκικών τραπεζών.
Οι δυνατότητες παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας με στόχο τη στήριξη του νομίσματος είναι περιορισμένες λόγω των πιέσεων του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, που ζητεί επίμονα μείωση του κόστους δανεισμού, προκειμένου να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας. Οπως επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές, οι πιέσεις θα συνεχιστούν, δεδομένου ότι το τρίτο τρίμηνο του 2016 το τουρκικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 1,8%. Την ίδια στιγμή, η αγορά πιέζει την κεντρική τράπεζα στην αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή στην αύξηση των επιτοκίων στην επόμενη συνάντησή της στις 24 Ιανουαρίου.
Η τουρκική λίρα υποτιμήθηκε κατά 17% στη διάρκεια του περασμένου έτους και από την αρχή του 2017 έχει υποτιμηθεί κατα 4,8%. Η συνεχιζόμενη υποχώρησή της αντανακλά τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η τουρκική οικονομία λόγω του εκρηκτικού συνδυασμού τρομοκρατίας και παρατεταμένης πολιτικής κρίσης.
Αυτοί οι δύο παράγοντες έχουν εξωθήσει σε φυγή το ξένο κεφάλαιο, από το οποίο εξαρτάται κατά πολύ η τουρκική οικονομία, αφού είναι απαραίτητο για την κάλυψη των μεγάλων ελλειμμάτων της.
Επενδυτικοί οίκοι επιστρέφουν σε χώρες που μαστίζονται από τη διαφθορά, όπως η Νότια Αφρική και η Βραζιλία, αλλά επιμένουν ότι οι κίνδυνοι και τα δεινά της Τουρκίας δεν συγκρίνονται με καμιάς άλλης αναπτυσσόμενης οικονομίας. Την ίδια στιγμή, τα ομόλογα του τουρκικού δημοσίου, που είναι σε δολάρια, σημειώνουν την τρίτη χειρότερη απόδοση κρατικού χρέους μετά τα ομόλογα δύο αφρικανικών χωρών, της Μπελίζ και της Μοζαμβίκης.
