Kathimerini.com.cy
«Είχα σήμερα την ευκαιρία να συναντηθώ με την Ένωση Τραπεζικών Υπαλλήλων Κύπρου και να εξηγήσω τους λόγους που επιβάλλουν τον καθορισμό ανώτατου ορίου στην πρόσθετη αναπλήρωση των μελών των Ταμείων Προνοίας που έχουν υποστεί ζημιά από το κούρεμα», αναφέρει σε γραπτή του δήλωση ο Υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης.
Αυτά τα Ταμεία Προνοίας του ιδιωτικού τομέα υπερβαίνουν τα 1000 σε αριθμό και είχαν υποστεί ζημιές που ανέρχονται στα 763εκ., από σύνολο καταθέσεων 1.1δισ. Το 2014 προσφέρθηκε μια πρώτη αναπλήρωση συνολικού ύψους 227εκ., με χρηματοδότηση μάλιστα από την Τρόικα. Με το Σχέδιο Επιπρόσθετης Αναπλήρωσης που έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση θα προσφερθούν άλλα 166εκ προς όφελος μέχρι και 60000 επηρεαζόμενων μελών, εκ των οποίων οι 6000 περίπου είναι οι τραπεζικοί υπάλληλοι της Τράπεζας Κύπρου και της Λαϊκής Τράπεζας. Από την συνολική αναπλήρωση των 393εκ., πέραν των 216εκ. θα αποδοθούν σε αυτούς τους τραπεζικούς υπαλλήλους, κάτι που είναι λογικό επειδή οι δικές τους μερίδες ήταν με διαφορά οι πιο μεγάλες. Δεν θα ήταν όμως λογικό και σωστό να καταβληθούν άλλα 88εκ. από τους φορολογούμενους πολίτες, τα οποία σχεδόν στο σύνολο τους (87.2εκ.) θα κατέληγαν σε 1900 τραπεζικούς υπαλλήλους (το 30% των τραπεζικών υπαλλήλων και το 3% του συνόλου) με σκοπό να φτάσουν και αυτοί σε ποσοστό αναπλήρωσης 75% τη στιγμή που έχουν ήδη διασφαλίσει ή θα διασφαλίσουν μερίδες που υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι οι μερίδες των Ταμείων Προνοίας δεν έχουν συμψηφιστεί με υποχρεώσεις, εκεί που υπάρχουν, αλλά το ίδιο δυστυχώς ισχύει και για πολλούς άλλους συμπολίτες μας οι οποίοι για διάφορους λόγους υπέστησαν ζημιές και παρέμειναν με υποχρέωσες.
Θεωρώ πως η στήριξη προς τα μέλη των Ταμείων Προνοίας είναι ουσιαστική, παρόλο που η νομοθεσία μεταχειρίζεται τα Ταμεία ως θεσμικούς επενδυτές, όπως έχει υποδειχθεί και από το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.
Ταυτόχρονα, υπενθυμίζω τις καθοριστικές προσπάθειες της κυβέρνησης που είχαν ως αποτέλεσμα κανένας τραπεζικός υπάλληλος να μην απολυθεί, έστω και εάν τράπεζες κατέρρευσαν, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συμπολίτες μας στον ιδιωτικό τομέα.
Η Κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι τα λάθη και οι παραλήψεις του παρελθόντος έχουν επιφέρει κόστος στους συμπολίτες μας, περιλαμβανομένων των τραπεζικών υπαλλήλων. Επιβάλλεται όμως κατανόηση ότι το κράτος, που χρηματοδοτείται στο σύνολο του από τους φορολογούμενους πολίτες, λειτουργεί με όρια και περιορισμούς και πρέπει να λαμβάνει υπεύθυνες αποφάσεις προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.»
