ΚΥΠΕ
Η ΔΕΟΚ χαιρετίζει την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων υποψηφίων για νομοθετική κατοχύρωση Γενικού Κατώτατου Μισθού για όλα τα επαγγέλματα και εύχεται να αποτελεί πολιτική δέσμευση και όχι πρόσκαιρο πολιτικό πυροτέχνημα.
Σε σημερινή ανακοίνωση η ΔΕΟΚ αναφέρει πως «προσδοκά ότι οι υποσχέσεις των υποψηφίων δεν θα ξεχαστούν αμέσως μετά τις εκλογές και ότι αυτός που θα εκλεγεί στο αξίωμα του Προέδρου θα φροντίσει ώστε να αποκτήσουν νόημα και ουσιαστικό περιεχόμενο με συγκεκριμένες νομοθετικές πράξεις και πολιτικές πρωτοβουλίες».
Η Εισαγωγή Κατώτατου Μισθού αποτελούσε για χρόνια κορυφαίο αίτημα της, αναφέρει η ΔΕΟΚ, προσθέτοντας, ωστόσο, ότι το σημαντικό αυτό κοινωνικό αίτημα δεν βρήκε θετική ανταπόκριση από καμία κυβέρνηση του τόπου.
«Ο θεσμός του διατάγματος όπως λειτουργεί σήμερα είναι ελλειμματικός και αναποτελεσματικός και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της Κύπρου», πρόσθεσε.
Για τον σκοπό αυτό, όπως αναφέρει η ΔΕΟΚ, υπέβαλε υπόμνημα τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και στην Υπουργό Εργασία διεκδικώντας θεσμοθέτηση και κατοχύρωση Γενικού Κατώτατου Μισθού για όλα ανεξαίρετα τα επαγγέλματα που δεν καλύπτονται με νόμο ή και συλλογική σύμβαση ώστε να διασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο μισθού και αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους εργαζόμενους.
Προσθέτει ότι η απορύθμιση που συντελείται στην αγορά εργασίας έχει οδηγήσει σε εκτεταμένη παραβίαση των συλλογικών συμβάσεων και αύξηση της αδήλωτης εργασίας, έχει οδηγήσει στην δραματική μείωση μισθών και ωφελημάτων και σε αύξηση των συνδικαλιστικά απροστάτευτων εργαζομένων.
Επικαλούμενη στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η ΔΕΟΚ αναφέρει ότι η Κύπρος παρουσίασε την ταχύτερη μείωση μισθών στην Ευρωζώνη, προσθέτοντας ότι 240,000 άτομα που αντιστοιχούν στο 28,8% του πληθυσμού βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και 139,000 οικογένειες στερούνται βασικά αγαθά διαβίωσης.
«Η εισαγωγή Γενικού Κατώτατου Μισθού που να διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους εργαζομένους και τις εργαζόμενες, αποτελεί πλέον αδήριτη ανάγκη», καταλήγει.
