Kathimerini.gr
Η ισπανική οικονομία είχε αναπτυχθεί τα πρόσφατα χρόνια με υψηλό ρυθμό, αψηφώντας τη δυσλειτουργία του ισπανικού πολιτικού συστήματος. Ωστόσο, οι καλές εποχές για την οικονομία φτάνουν στο τέλος τους, ακριβώς τη στιγμή που η ενίσχυση της απήχησης που έχει η Ακροδεξιά επιδεινώνει την παράλυση που υπάρχει στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής.
Ο Σοσιαλιστής Ισπανός πρωθυπουργός Πέντρο Σάντσεθ έχει δυσκολευτεί να ασκήσει αποτελεσματική πολιτική από τον Ιούνιο και μετά, όταν δηλαδή είχε ανέλθει στην εξουσία μετά την πρόταση μομφής που είχε υποβάλει κατά του προκατόχου του, κεντροδεξιού ηγέτη Μαριάνο Ραχόι.
Κατάφερε να σχηματίσει έναν ετερόκλητο κυβερνητικό συνασπισμό, ωστόσο δεν διαθέτει τις απαραίτητες ψήφους ώστε να «περάσει» τον προϋπολογισμό.
Η λογική επόμενη κίνηση θα έπρεπε να είναι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, δεδομένου πως οι Σοσιαλιστές προηγούνται του αντίπαλου συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος στις δημοσκοπήσεις.
Ο Σάντσεθ θα μπορούσε ενδεχομένως να σχηματίσει πιο σταθερή κυβέρνηση με το κεντρώο κόμμα των Cioudadanos, το οποίο έχει τη βάση του στην Καταλωνία, και ενίσχυσε σημαντικά την απήχησή του όντας αντίθετο με την απόσχιση της περιοχής από την Ισπανία. Ωστόσο, η άνοδος του κόμματος Vox, το οποίο είναι κατά της μετανάστευσης και στις πρόσφατες εκλογές στην Ανδαλουσία απέσπασε το 11% των ψήφων, περιπλέκει την πολιτική κατάσταση. Πρόκειται για την πρώτη εκλογική επιτυχία της Ακροδεξιάς μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ισπανία στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Το Vox έχει μεγαλύτερη απήχηση σε περιοχές που ψηφίζουν παραδοσιακά Κεντροδεξιά, ωστόσο και η εκλογική δύναμη των Σοσιαλιστών έχει υποχωρήσει κατά 7,5% από το 2015.
Συνεπώς το πιο πιθανό είναι πως ο Σάντσεθ θα προσπαθήσει εκ νέου να περάσει τον προϋπολογισμό αντί να πάει σε πρόωρες εκλογές.
Η χρονική συγκυρία είναι κακή για να υπάρχει αδιέξοδο σε σχέση με τον προϋπολογισμό και τη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση.
Η Κομισιόν προβλέπει πως η ισπανική οικονομία θα επιβραδυνθεί στο 2,2% το 2019, δηλαδή σχεδόν μία ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα σε σύγκριση με το 2017.
Είναι αλήθεια πως το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να υποχωρήσει στο 2,7% του ΑΕΠ το 2018 από 3,1% το 2017.
Ομως, το διαρθρωτικό έλλειμμα (δεν υπολογίζονται εφάπαξ μέτρα και η επίπτωση του οικονομικού κύκλου) θα αυξηθεί στο 3,1% του ΑΕΠ από 2,9%, σύμφωνα με τις πρόσφατες εξαμηνιαίες προβλέψεις της Κομισιόν.
Αυτό είναι κακό νέο για μια χώρα όπου το ποσοστό ανεργίας είναι 14,6%, το δεύτερο υψηλότερο στην Ευρωζώνη μετά την Ελλάδα. Πάνω από το ένα τρίτο των Ισπανών νέων ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών δεν είχε εργασία το 2017 και το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων ήταν πέρυσι 44,5%, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Ο Πέδρο Σάντσεθ υιοθέτησε χθες μέσω διατάγματος την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 22%, αύξηση που είναι η μεγαλύτερη που έχει δοθεί στην Ισπανία τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Ωστόσο αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη η νεαρότερη γενιά της Ισπανίας είναι η πραγματοποίηση επενδύσεων, ώστε να ενισχυθεί το σύστημα εκπαίδευσης για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων, και η υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψουν στη νεολαία να αναζητήσει ευκολότερα εργασία σε άλλη περιοχή.
Αντί όλων αυτών, τα κόμματα επιμένουν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακών κατά του Vox, το οποίο στρέφεται κατά των μεταναστών και κατά της Καταλωνίας.
Εξάλλου η πολιτική παράλυση αφήνει τους ανθρώπους να εξαρτώνται από τα διάφορα προνοιακά επιδόματα, γεγονός που θα επιδεινώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα κατεστημένα ισπανικά κόμματα.
