ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Κατηγορίες στον ΥΠΟΙΚ για τα Ταμεία Προνοίας της Λαϊκής

Ανοιχτή απάντηση για τα κουρεμένα Ταμεία στέλνει ο Σύνδεσμος Υπαλλήλων της Τράπεζας

Kathimerini.com.cy

info@kathimerini.com.cy

Σε κατηγορίες προς τον Υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη λόγω των δηλώσεων του για τα κουρεμένα ταμεία προνοίας, προχωρά ο Σύνδεσμος  Υπαλλήλων  της  Λαϊκής  Τράπεζας  που εκπροσωπεί  τους  υπαλλήλους  της πρώην Λαϊκής, οι οποίοι αποχώρησαν από την εργασία τους με το Σχέδιο Πρόωρης Αφυπηρέτησης τον Ιούλιο του 2013 και με τα ανάλογα σχέδια του 2016.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος, «συνειδητά  μέχρι  σήμερα  δεν  είχαμε  βγει  προς  τα  έξω  με  ανακοινώσεις, αφήνοντας  ανοιχτό  παράθυρο  για  τήρηση  των  κυβερνητικών  δεσμεύσεων  και αποκατάσταση της επιχειρούμενης σε βάρος μας αδικίας. Μετά, όμως την ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ με την ευκαιρία συνάντησής του με την ΕΤΥΚ, ημ. 25/8/17, με την οποία στοχοποιούνται αποκλειστικά οι τραπεζικοί υπάλληλοι, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε αποκαθιστώντας την αλήθεια, την οποία  η ανακοίνωση  του Υπουργού αποκρύπτει ή παραποιεί».

Στην ανακοίνωση σημειώνεται πως ο Υπουργός ανέφερε ότι «οι συνολικές καταθέσεις των Ταμείων Προνοίας ανέρχονταν σε 1,1 δις.  ευρώ και οι ζημιές (κούρεμα), τις οποίες υπέστησαν φτάνουν τα 763 εκατ. Η απόφαση τo 2013 ήταν για πρώτη αποκατάσταση σε ποσοστό 52,5% των κουρεμένων Ταμείων Προνοίας. Με απλά μαθηματικά το ποσό (52,5% των 763 εκατ.) φτάνει σε 400  εκατ..  Ο  Υπουργός  στην  ανακοίνωση  γράφει  ότι  δαπανήθηκαν  227  εκ.».  Τα υπόλοιπα 173 εκατ. τι έγιναν, διερωτάται ο Σύνδεσμος.

Ο Σύνδεσμος προσθέτει πως «πρέπει,  ακόμη,  να  επισημανθούν  οι  διαφορετικοί  αριθμοί  των επηρεαζόμενων,  τους  οποίους  δίνει  κατά  καιρούς  ο  Υπουργός.  Στις  αρχικές  του δηλώσεις,  τον  Ιούλιο,  μιλούσε  για  1.100  ανώτατα  τραπεζικά  στελέχη,  τα  οποία αργότερα υποβίβασε σε ανώτερα διοικητικά στελέχη. Στις 25/8 αναφέρθηκε σε 1.900 τραπεζικούς υπαλλήλους. Πληροφοριακά, ενημερώνουμε τον Υπουργό, ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από όσα δίνουν οι υπουργικές μαθηματικές αλχημείες. Βέβαια, εδώ γεννάται και ένα άλλο ερώτημα. Είναι δυνατόν οι δύο τράπεζες (Κύπρου και Λαϊκή) με συνολικό αριθμό υπαλλήλων κάτω από 6.000 να είχαν 1.900 ή έστω 1.100 ανώτατα ή ανώτερα διοικητικά στελέχη; Σας πληροφορούμε κε Υπουργέ (είμαστε  σίγουροι  άλλωστε  ότι  το  γνωρίζετε)  ότι  η  μεγάλη  πλειοψηφία  των επηρεαζόμενων είναι απλοί υπάλληλοι, χαμηλής ή μεσαίας βαθμίδας, που απλώς είχαν την ατυχία να έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας».

Αυτούσια η ανακοίνωση του Συνδέσμου

Μια  άλλη  σαθρή  δικαιολογία  του  Υπουργού  είναι  ότι    αν  υλοποιούσε  τη δέσμευση, την οποία ανελάμβανε με την επιστολή του στις 23/5/2013,  τα μέλη των Ταμείων Προνοίας  θα βρίσκονταν  σε καλύτερη θέση από τους καταθέτες. Ναι,  αλλά στους  καταθέτες  δόθηκε  το  δικαίωμα  συμψηφισμού  των  καταθέσεών  τους  πριν  το κούρεμα με τυχόν δανειακές τους υποχρεώσεις. Δηλαδή κε Υπουργέ μας εξισώνετε με τους  καταθέτες  στις  υποχρεώσεις,  αλλά  όχι  και  στα  ωφελήματα;  Απόλυτα  δίκαιη θέση!!!

Να  θυμίσουμε,  ακόμη,  στον  Υπουργό,  ότι  ο  ίδιος  ως  μέλος  της  Αρχής Εξυγίανσης  έδωσε  την  έγκρισή  του  ώστε  ποσά  τα  οποία  ήταν  κατατεθειμένα  σε λογαριασμούς  στο  όνομα  δικηγορικών  γραφείων,  ελεγκτικών  γραφείων  και ναυτιλιακών  εταιρειών  να  επιμεριστούν  στους  διάφορους  δικαιούχους/πελάτες  των γραφείων αυτών, με ισχύ μάλιστα και του ωφελήματος του συμψηφισμού με δανειακές υποχρεώσεις τους. Για τα Ταμεία Προνοίας υπήρξε  άρνηση αυτής της πρόνοιας και κουρεύτηκαν από το πρώτο σεντ. Με δικό σας διάταγμα, σας θυμίζουμε, εξαιρέθηκαν από το κούρεμα οι ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά όχι βέβαια τα Ταμεία Προνοίας. Άρα διακριτική  ευχέρεια  για  προστασία  των  συνταξιοδοτικών  ωφελημάτων  των εργαζομένων υπήρχε. Αυτό που δεν υπήρχε ήταν η πολιτική βούληση. Γιατί έγινε αυτό; Ο νοών νοείτω. Οι εργαζόμενοι  και φορολογούμενοι  απλοί πολίτες, την προστασία των οποίων έχετε εργολαβικά αναλάβει, ήταν τα εύκολα θύματα μπροστά στις πανίσχυρες πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες. Συγχαρητήρια!!!

Περαιτέρω  ακούσαμε  ότι  μετά  από  προσπάθειες  της  κυβέρνησης αποφεύχθηκαν απολύσεις. Αυτό είναι αλήθεια. Απλώς, όπως συνηθίζετε είναι η μισή αλήθεια.  Η  πραγματικότητα  είναι  ότι  η  επιστολή  σας,  ημερ.  23/5/2013,  προς  τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, με την οποία δεσμευόσασταν ότι η απώλεια ΟΛΩΝ των μελών των Ταμείων Προνοίας θα περιοριζόταν  σε 25%, αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα για αποδοχή του τότε Σχεδίου Πρόωρης Αφυπηρέτησης, άρα και στην αποφυγή απολύσεων. Μόνο που τώρα αποδεικνύεται περίτρανα ότι αυτές οι δεσμεύσεις σας ήταν απλώς μια ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ των τραπεζικών υπαλλήλων. Ο  ΥΠΟΙΚ  κατέληξε  ότι  είναι  ο  προστάτης  των  φορολογούμενων  πολιτών. Βέβαια, ξέχασε να αναφέρει ότι το 2013, πέραν του προβλήματος των δύο τραπεζών και των 7,5 δις.  ευρώ του κουρέματός τους, το κράτος χρειάστηκε άλλα 10 δις. ευρώ για να επιβιώσει. Ο αυτοανακηρυγμένος σε προστάτη του φορολογούμενου πολίτη δεν μας  έχει  ποτέ  πει  τι  περικοπές  έκανε  στα  συνταξιοδοτικά  ωφελήματα  (υψηλές συντάξεις,  εφάπαξ)  τόσο  στον  εαυτό  του  όσο  και  στα  άλλα  ανώτατα  στελέχη  του κρατικού μηχανισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι  η επιχείρησή τους είχε  χρεοκοπήσει και χρειάστηκαν χρήματα του φορολογούμενου πολίτη για να διασωθεί. Δύο μέτρα και δύο σταθμά κε Υπουργέ;

Το ερώτημα που προκύπτει είναι πότε λήφθηκε η απόφαση του ΥΠΟΙΚ για επιβολή ανώτατου ποσού αποζημίωσης των κουρεμένων Ταμείων Προνοίας. Αν ήταν εξ αρχής η πρόθεσή του, η απουσία της παραμικρής έστω αναφοράς σε αυτό (σε σειρά επιστολών  του  προς  τον  Πρόεδρο  της  Βουλής,  αλλά  και  σε  τοποθετήσεις  του  στην Επιτροπή Εργασίας της Βουλής), μπορεί να εκληφθεί ως συνειδητή πρόθεσή του να εξαπατήσει τους τραπεζικούς υπαλλήλους για να αποχωρήσουν από την εργασία τους. Αν η απόφαση είναι πρόσφατη, ερωτούμε ποιά  αξιοπιστία μπορεί να έχει μια κυβέρνηση,  η  οποία  τέσσερα  χρόνια  μετά  έρχεται,  με  έωλα  επιχειρήματα,  να ανατρέψει τις δεσμεύσεις της, με βάση τις οποίες πήραμε αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή μας;

Ο  ΥΠΟΙΚ  είναι  ένας  έξυπνος  άνθρωπος.  Όταν,  όμως,  η  εξυπνάδα  δεν ακολουθείται από αρχές, όπως η τήρηση γραπτών δεσμεύσεων και η μη στοχοποίηση και θυματοποίηση σημαντικού αριθμού συμπολιτών του, καθίσταται επικίνδυνη για μια ευνομούμενη και δίκαιη πολιτεία.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.com.cy

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση