ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

«Made in Germany» και φθηνά εργατικά χέρια έφεραν στην κορυφή τη Γερμανία

Οι «μεταρρυθμίσεις Χαρτζ» πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία σε μια ευνοϊκή συγκυρία και απέδωσαν

Kathimerini.gr

Η υπεροχή της γερμανικής οικονομίας δεν οφείλεται τόσο πολύ στις εργασιακές μεταρρυθμίσεις κατά τη δεκαετία του 2000, όσο στη μεγάλη ζήτηση για προϊόντα «Μade in Germany» από τις αναδυόμενες αγορές από το 2004 αλλά και την προσφορά φθηνής εργασίας από κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που έπεισαν τα συνδικάτα να μη διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς.

Οι «μεταρρυθμίσεις Χαρτζ» (ο Πέτερ Χαρτζ ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Μεταρρυθμίσεων στη δεύτερη κυβέρνηση Σρέντερ) πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία σε μια ευνοϊκή συγκυρία και απέδωσαν. Θα μπορούσαν, όμως, να οδηγήσουν σε παρενέργειες, καταλήγει μελέτη «Ο μύθος Χαρτζ: Μια ματιά στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στη Γερμανία», του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων.

Σε αυτή τη μελέτη, ο οικονομολόγος Κρίστιαν Οντεναλ υποστηρίζει ότι η οικονομική ευρωστία της Γερμανίας δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην «Ατζέντα 2010» του πρώην καγκελαρίου Γκέρχαρντ Στρέντερ. Βοήθησε η ραγδαία ανάπτυξη των αναδυόμενων αγορών στην Ασία και κατ’ επέκτασιν η αύξηση της εξωτερικής ζήτησης για προϊόντα και εξοπλισμό από τη Γερμανία.

Παράλληλα, η ένταξη χωρών όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία στην Ευρωπαϊκή Ενωση θορύβησαν τα γερμανικά συνδικάτα, τα οποία αποδέχθηκαν τη συγκράτηση των ημερομισθίων για να μη μεταφερθούν μαζικά θέσεις εργασίας στην Κεντρική και στην Ανατολική Ευρώπη.

Επίσης, τονίζει ο κ. Οντεναλ, οι γερμανικές εταιρείες προχώρησαν στην αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων τους, με την ανάθεση εργασιών σε τρίτους, γεγονός που βοήθησε στο να παραμείνουν ανταγωνιστικές οι τιμές των εξαγωγών. Μάλιστα, η Γερμανία στάθηκε τυχερή, διότι, για παράδειγμα, η μείωση παροχών προτού επενδύσει το κράτος στη μετεκπαίδευση είναι βήματα που θα μπορούσαν εύκολα να προκαλέσουν συνέπειες.

Τα θετικά στοιχεία από τις μεταρρυθμίσεις Χαρτζ, χάριν των οποίων θεωρείται ότι η Γερμανία αναδείχθηκε από τον «ασθενή της Ευρώπης» στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, επανέρχονται στην πολιτική επικαιρότητα. Αφορμές αποτελούν οι εκλογές στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο αλλά και οι δεσμεύσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ότι θα ακολουθήσει το πρόγραμμα της κυβέρνησης Σρέντερ το 2003, συμπεριλαμβανομένων των μεταρρυθμίσεων Χαρτζ. Σε αυτές αποδόθηκε η μεγάλη μείωση της ανεργίας και η εντυπωσιακή αύξηση των γερμανικών εξαγωγών.

Στιγμάτισαν, όμως, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), διότι περιορίστηκαν οι κοινωνικές παροχές, όπως η μείωση της διάρκειας των επιδομάτων ανεργίας από 32 σε 12 μήνες. Οδήγησαν, ταυτόχρονα, στη μεγάλη αύξηση της μερικής απασχόλησης και της χαμηλόμισθης εργασίας. Το 2002, αναφέρει η μελέτη, οι εργαζόμενοι με μισθούς από 400 έως 450 ευρώ ανέρχονταν σε 4,1 εκατ. και το 2005 είχαν αυξηθεί σε 5,1 εκατ., υποκαθιστώντας την πλήρη απασχόληση.

Ενόψει των γενικών εκλογών στη Γερμανία, ο υποψήφιος του SPD Μάρτιν Σουλτς κάνει λόγο για αλλαγές στις μεταρρυθμίσεις Χαρτζ, όπως η επιμήκυνση στην καταβολή επιδόματος ανεργίας για όσο διάστημα παρακολουθούν προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και μετεκπαίδευσης. Ο κ. Οντεναλ τονίζει ότι, αν και οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα συμβούλια εργασίας προσαρμόστηκαν στις τάσεις της παγκοσμιοποίησης, η διαπραγματευτική θέση τους δεν έπρεπε να είναι τόσο αποδυναμωμένη, ώστε να μην μπορούν να διεκδικήσουν αύξηση μισθών.

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.gr

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση

X