ΚΥΠΕ
Επιστολή,με την οποία υποβάλλει αίτημα για συζήτηση στο Εθνικό Συμβούλιο, του θέματος της σύγκλησης «πενταμερούς» ή «πολυμερούς» διάσκεψης, απέστειλε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικόλας Παπαδόπουλος.
Στην επιστολή του, ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρεται στους κινδύνους, που ελλοχεύουν από τη σύγκληση μιας τέτοιας διάσκεψης και καταγράφει σειρά ερωτημάτων, για τα οποία ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος ζητεί διευκρινήσεις.
Ακόμα στην επιστολή ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ τονίζει ότι η διαδικασία που ετοιμάζεται να γίνει τώρα δεν έχει καμιά σχέση με αυτή που έγινε στο Μπούργκενστοκ το 2004 καθώς όπως υποστηρίζει εκεί έγινε συνάντηση των δύο πλευρών.
Δείτε αυτούσια η επιστολή του κ. Παπαδόπουλου προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Λευκωσία, 14 Οκτωβρίου 2016
Α.Ε. Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Κύριο Νίκο Αναστασιάδη
Προεδρικό Μέγαρο
Λευκωσία
Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε,
Με αφορμή σχετικές αναφορές στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και με δεδομένους τους κινδύνους από τη σύγκληση μιας «πενταμερούς» ή «πολυμερούς» διάσκεψης, υποβάλλω αίτημα για συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος στην επόμενη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, που ευελπιστώ ότι θα γίνει σύντομα λόγω και των εν εξελίξει εντατικών διαπραγματεύσεων σας με τον Ηγέτη της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας.
Με την ευκαιρία, αισθάνομαι υποχρεωμένος να παρατηρήσω ότι θεωρώ ατυχή την εξομοίωση της διαδικασίας που είχε εξελιχθεί στο Μπούργκενστοκ, τον Μάρτιο του 2004, με οποιαδήποτε μορφή «πενταμερούς» ή «πολυμερούς» διάσκεψης.
Στο Μπούργκενστοκ δεν έγινε «πενταμερής» ή «πολυμερής» διάσκεψη. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από την Ανακοίνωση των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη, στις 13 Φεβρουαρίου 2004, όπου αναφέρεται ότι στο Μπούργκενστοκ επρόκειτο να γίνει «συνάντηση των δύο πλευρών…» («meeting of the two sides…»), ενώ η παρουσία της Ελλάδας και της Τουρκίας εκεί έγινε αποκλειστικά με σκοπό « να προσφέρουν τη συνεργασία τους…» («to lend their collaboration…»).
Θα ήθελα συναφώς να υπενθυμίσω ότι η ως άνω διευθέτηση υπήρξε το αποτέλεσμα μακράς και επίπονης διαπραγμάτευσης αφού, τόσο η δική μας πλευρά, όσο και η Ελληνική κυβέρνηση, δεν αποδέχονταν μια «τετραμερή διάσκεψη», όπως επιδίωξε ανεπιτυχώς η Τουρκική πλευρά. Επομένως, οποιαδήποτε συσχέτιση μιας ενδεχόμενης «πενταμερούς» ή «πολυμερούς» διάσκεψης για το Κυπριακό με τη διαδικασία του Μπούργκενστοκ, εκτός από λανθασμένη, είναι και παραπλανητική για το λαό ο οποίος δυστυχώς δεν λαμβάνει επαρκή ενημέρωση για τις εξελίξεις.
2
Η πιο πάνω διατύπωση έγινε γιατί η διαδικασία είχε ως βάση το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 1250(1999) που καθόριζε ρητά ότι η αυτή θα διεξαγόταν στο πλαίσιο της παροχής των καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα προς τις δυο κοινότητες. (Στις δυο κοινότητες αναφέρονται οι όροι «Μερη» (Parties) και «πλευρές» (sides) στην Ανακοίνωση των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη, της 13 Φεβρουαρίου 2004). Τόσο η πλευρά μας όσο και η Ελλάδα, δεν ήθελαν να δοθεί αφορμή να διατυπωθεί ο ισχυρισμός ότι υπήρξε αλλαγή διαπραγματευτικής διαδικασίας και βάσης. Έτσι στη συνεννόηση τη Νέας Υόρκης για τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού που θα ακολουθούσε, μέχρι πριν από την ένταξη στην ΕΕ, διατηρήθηκε ο διακοινοτικός χαρακτήρας των διαπραγματεύσεων, με την Ελλάδα και την Τουρκία να παρευρίσκονται ως αρωγοί. Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν αποτελούσε μέρος της διαδικασίας σύμφωνα με την πιο πάνω συνεννόηση, παρόλο ότι συμφώνησε να αναλάβει τις ευθύνες της οι οποίες θα προέκυπταν από το αποτέλεσμα της διαδικασίας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η «πενταμερής», που υποστηρίζει ο κ. Akkinci, και η «πολυμερής», την οποία υποστηρίζετε εσείς, προτείνονται για να συζητηθούν το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Γι’ αυτό και θα προσκληθούν σ’ αυτές οι τρεις Εγγυήτριες Δυνάμεις. Η νομιμοποίηση της παρουσίας της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Μεγάλης Βρετανίας πηγάζει από το γεγονός ότι αποτελούν Συμβαλλόμενα Μέρη των Συνθηκών του 1960 για την Κύπρο*. Σε καμία από τις Συνθήκες δεν ήταν, ούτε θα μπορούσαν να ήταν Συμβαλλόμενα Μέρη, οι δύο Κοινότητες της Κύπρου. Δεδηλωμένος σκοπός μιας «πολυμερούς» ή «πενταμερούς» ή άλλης Διάσκεψης για την Κύπρο, είναι η τροποποίηση (π.χ. της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης) ή η κατάργηση Συνθηκών του 1960 (π.χ. Συνθήκης Εγγυήσεως, Συνθήκη Συμμαχίας).
Είναι εξαιρετικά σημαντικό για την περίπτωση αυτή να λάβουμε υπόψη ότι η τροποποίηση ή τερματισμός διεθνών συνθηκών, και μάλιστα των προαναφερομένων, απαιτούν συμφωνία μεταξύ των Συμβαλλομένων Μερών, ένα δε από αυτά είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Η παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι πολιτικά και νομικά απαραίτητη για να γίνει νόμιμα και ομαλά η μετάβαση από τη σημερινή νομική κατάσταση στην νέα κατάσταση πραγμάτων ως αποτέλεσμα της Συμφωνίας Συνολικής Διευθέτησης του Κυπριακού, αλλά και για να μην μπορούν να αμφισβητηθούν βάσιμα τα αποτελέσματα της Διάσκεψης.
3
Επιπλέον, δια της συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας ενισχύεται η θέση ότι το προϊόν των διαπραγματεύσεων θα είναι η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα ομοσπονδιακό κράτος και όχι το αποτέλεσμα συμφωνίας δύο προϋπαρχόντων στην Κύπρο «ιδρυτικών κρατών», επικουρουμένων από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, όπως επιδιώκει η Τουρκική πλευρά.
Λαμβάνοντας τα πιο πάνω υπόψη θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μας πληροφορήσετε τι εννοείτε με την εισήγηση σας για την σύγκληση «πολυμερούς διασκέψεως»;
Πιο συγκεκριμένα παρακαλώ όπως διευκρινίσετε:
(ι) ποια θα είναι τα «Μέρη» που θα λάβουν μέρος σε αυτήν την «πολυμερή» διάσκεψη;
(ιι) πώς θα διασφαλιστεί η συμμετοχή σ’ αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας
(ιιι) πώς θα αποκλειστεί από αυτήν η αποσχιστική οντότητα της «Τουρκικής δημοκρατίας βορείου Κύπρου»;
Επιφυλάσσομαι να επεκταθώ επί του ενδεχομένου πενταμερούς ή πολυμερούς διάσκεψης στην επόμενη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου.
Με εκτίμηση
Νικόλας Παπαδόπουλος
Πρόεδρος Δημοκρατικού Κόμματος
