Της Μαρίνας Οικονομίδου
Μπορεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος, στην πρόσφατη ομιλία του η οποία θεωρήθηκε και η εναρκτήρια των προθέσεών του για τις προεδρικές εκλογές του 2018, να ανέφερε πως ο ενδιάμεσος χώρος έχει ιστορικό ρόλο να διαδραματίσει και οφείλει να παρουσιάσει μία εναλλακτική επιλογή ενώπιον του λαού, ωστόσο όπως όλα δείχνουν, ο ενδιάμεσος χώρος παρουσιάζεται κατακερματισμένος, ενόψει των προεδρικών εκλογών, καθώς πέραν του Νικόλα Παπαδόπουλου που δείχνει προθέσεις για τις επικείμενες εκλογές, δεδομένη θεωρείται και η υποψηφιότητα Γιώργου Λιλλήκα και Ελένης Θεοχάρους.
Πώς θα μπορέσει ο ενδιάμεσος χώρος να παρουσιάσει αυτή την εναλλακτική επιλογή ενώπιον του λαού και να αποτελέσει τον τρίτο δρόμο απέναντι σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ είναι ένα ζήτημα που προβληματίζει και ένα ερώτημα που εγείρεται εντόνως.
Άνοιξε δρόμο ο Νικόλας
Αναμφίβολα, η ομιλία του ΔΗΚΟϊκού προέδρου το περασμένο Σάββατο στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, θεωρήθηκε από πολλούς το εναρκτήριο λάκτισμα για την προεκλογική του 2018. Ο ίδιος ράπισε την κυβέρνηση Αναστασιάδη αλλά και ΑΚΕΛ, για την στρατηγική πολιτική που ακολουθούν στο κυπριακό, μία στρατηγική που «απέτυχε» και επέκρινε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για υπαναχωρήσεις και αναιρέσεις.
Την ίδια στιγμή σημείωσε πως για να επέλθει ένα τέρμα στην αποτυχημένη αυτή στρατηγική θα πρέπει να αλλάξει η παρούσα διακυβέρνηση. Μίλησε παράλληλα για την ανάγκη αλλαγής στρατηγικής, την οποία και θα παρουσιάσει κατά τη σημερινή συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου. Ο ίδιος επεσήμανε την ανάγκη ο ενδιάμεσος χώρος να παρουσιάσει μία εναλλακτική πολιτική ενώπιον του λαού. Το ζήτημα είναι πώς αυτό θα καταστεί εφικτό, δεδομένου ότι πολλοί από τον χώρο φαίνεται να ενδιαφέρονται για τον προεδρικό θώκο απομακρύνοντας έτσι το όποιο ενδεχόμενο ο χώρος του κέντρου να προχωρήσει με έναν κοινό υποψήφιο.
Ο ίδιος ο Νικόλας Παπαδόπουλος, είναι ο μόνος που πίστεψε από την αρχή στη δύναμη του ενδιάμεσου χώρου και η αλήθεια είναι πως προσβλέπει στη δημιουργία ενός δυνατού μετώπου, ούτως ώστε να μη χρειάζεται να στηρίζεται άλλοτε δεξιά και άλλοτε αριστερά για την κατάκτηση του προεδρικού θώκου.
Αν και ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ δεν έχει επισημοποιήσει τις όποιες προθέσεις του, το πολιτικό παρασκήνιο, θέλει τους στενούς του συνεργάτες, να εργάζονται ήδη για την υποψηφιότητα Νικόλα Παπαδόπουλου και να διερευνούν το έδαφος. Δεδομένη θεωρείται η στήριξη της ΕΔΕΚ σε μία υποψηφιότητα Νικόλα, καθώς τα δύο κόμματα βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις για μία πιο ευρεία συνεργασία που θα περιλαμβάνει το πλαίσιο της συνένωσης. Το κατά πόσο και οι Οικολόγοι θα ακολουθήσουν το ρεύμα αυτό είναι ακόμη ανοικτό.
Μέχρι τον Απρίλη ο Λιλλήκας
Αν και ο Γιώργος Λιλλήκας, δεν έχει εξαγγείλει ακόμη την υποψηφιότητά του, θεωρείται δεδομένη και αναμένεται να επισημοποιηθεί μέχρι και τον Απρίλιο. Το κύριο ζήτημα ωστόσο είναι πως σε αντίθεση με τον Νικόλα Παπαδόπουλο που επενδύει στην ένωση του ενδιάμεσου, ο κ. Λιλλήκας, έχει από καιρό αντιληφθεί τις φιλοδοξίες των πολιτικών αρχηγών του χώρου που τον θέτουν εκτός του κάδρου. Γι αυτό το λόγο έχει ανοίξει πλέον τις πόρτες του προς Αριστερά, επιδιώκοντας να αποτελέσει τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ.
Το ζήτημα είναι πάντως πως οι δυο αυτοί χώροι θα κατορθώσουν να συνεργαστούν στο κυπριακό, καθώς ως γνωστόν ο κ. Λιλλήκας και η Συμμαχία Πολιτών ακολουθούν μία πιο σκληρή στάση. Όπως αναφέρουν πηγές πάντως, η 60σέλιδη πρόταση στρατηγικής στο κυπριακό που έχει καταθέσει στο Εθνικό Συμβούλιο εδώ και καιρό ο κ. Λιλλήκας, βρίσκει σε κάποια ζητήματα σύμφωνο τον Άντρο Κυπριανού και ίσως αυτή να αποτελέσει την απαρχή των συγκλίσεων.
Σίγουρη η Θεοχάρους
Όταν η Ελένη Θεοχάρους αποχώρησε από τον ΔΗΣΥ πυροβολώντας, θεωρήθηκε από τους πολιτικούς κύκλους ως η απαρχή για τον προεκλογικό της αγώνα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια έβλεπε θετικά μία υποψηφιότητά της από τον καιρό που βρισκόταν στον ΔΗΣΥ, καθώς το 2013, ήταν η μόνη που αμφισβήτησε την υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Την Κυριακή δε, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ, επιβεβαίωσε ότι θα είναι υποψήφια.
Το ζήτημα είναι ποιοι θα στηρίξουν την υποψηφιότητα Ελένης Θεοχάρους καθώς η Κίνηση Αλληλεγγύη δεν φαίνεται και ιδιαίτερα συμπαγής. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Δημήτρης Συλλούρης στηρίχθηκε από τον ΔΗΣΥ κατόπιν πιέσεων Νίκου Αναστασιάδη ενεργοποιώντας εκείνες τις φωνές που έλεγαν ότι αυτή ήταν η συνδιαλλαγή Συλλούρη για το 2018.
