ΚΥΠΕ
Αντίκεινται στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου κρίνονται αντισυνταγματικοί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι δύο τελευταίοι νόμοι από το πακέτο των 16 νομοθετημάτων, για τα οποία είχε κάνει αναφορές ο Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης, και τα οποία είχε ψηφίσει η προηγούμενη Βουλή των Αντιπροσώπων κατά την τελευταία συνεδρία της το 2016 πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Πρόκειται για τον περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Οργανισμών (Τροποποιητικός) Νόμος του 2016 (αναφορά 5) και του περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Τροποποιητικός) Νόμος του 2016 (αναφορά 4), οι οποίοι σκοπό είχαν να μεταφέρουν στην
εθνική έννομη τάξη διατάξεις σχετικής οδηγίας της ΕΕ.
Το Ανώτατο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι περιορισμοί που τίθενται σε άρθρο του νόμου περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Οργανισμών ότι «δεν χορηγείται νέα άδεια για την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία τηλεοπτικού οργανισμού ή για τη μετάδοση νέων τηλεοπτικών εκπομπών ή προγραμμάτων, αν η νέα άδεια θέτει σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα υφιστάμενων αδειούχων τηλεοπτικών οργανισμών, καταστρατηγούν το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επομένως το πρωτογενές Ενωσιακό Δίκαιο και δεν μπορούν να διασωθούν στη βάση της εξυπηρέτησης επιτακτικών λόγων γενικού συμφέροντος».
Για το άρθρο 14 του νόμου σημειώνεται ότι «θεωρούμε ότι ο όρος της αναμετάδοσης αυτούσιων των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, χωρίς τη συμπερίληψη διαφημιστικών ή / και οπτικοακουστικών εμπορικών ανακοινώσεων που απευθύνονται στην επικράτεια της Δημοκρατίας, καταστρατηγεί το άρθρο 56 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ».
Σε άλλο σημείο της γνωμάτευσης του Ανωτάτου επισημαίνεται, σχετικά με τον περιορισμό που επιβάλλει ο νόμος, ότι «ο πυρήνας του προαναφερόμενου περιορισμού είναι ουσιαστικά οικονομικός και, όπως ήδη αναφέραμε, δεν νοούνται περιορισμοί καθαρά οικονομικού χαρακτήρα στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών που καλύπτει το άρθρο 56 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ, οι οποίοι μάλιστα δημιουργούν διάκριση εις βάρος των παρόχων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ».
Και για το νόμο που αφορά το ΡΙΚ, το Ανώτατο σημειώνει στην απόφασή του ότι εφόσον στην αναφορά 5 ο νόμος κρίθηκε ότι καταστρατηγεί το Δίκαιο της ΕΕ «συμφωνούμε με τις εισηγήσεις των δύο πλευρών, ότι η πιο πάνω απόφαση επιδρά καταλυτικά και στην παρούσα αναφορά».
Ο νόμος για το ΡΙΚ, αναφέρεται, «δεν μπορεί να ισχύσει από μόνος του…καθότι σε μια τέτοια περίπτωση, θα βρισκόταν σε αντίθεση και θα ήταν ασύμφωνος προς τις διατάξεις του άρθρου 28 του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την αρχή της ισότητας, εφόσον οι πρόνοιες του θα εφαρμόζονταν μόνο σε σχέση με το ΡΙΚ και όχι τους άλλους παρόχους υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων.
Οι 16 αναφορές για τα νομοθετήματα τα οποία είχαν ψηφιστεί στις 14 Απριλίου 2016 είχαν καταχωρηθεί εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας Κώστα Κληρίδη στις 28 Απριλίου 2016.
