Kathimerini.com.cy
Δεν είμαστε άχαροι καρεκλοκένταυροι, ανεμοδαρμένοι που ψάχνουν σκιά, αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Παύλος Μυλωνάς μετά την ένταξή του στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ.
Πρόσθεσε δε πως «είμαστε αντιμέτωποι ξανά με την ιστορία μας και στεκόμαστε ενώπιον των ευθυνών μας, οι οποίες δεν μπορούν να αναληφθούν από κάποιο βασίλειο ή από κάποια λαμπρή και μοναχική καρέκλα του κοινοβουλίου».
«Η ένταξη στην κοινοβουλευτική ομάδα του Δημοκρατικού Κόμματος και η συνέχιση ενός αγώνα που άρχισε πολύ πριν τον Μάιο του 2016 –για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις– συμβαίνει ακριβώς για να καταδειχθεί η ανάγκη της συλλογικότητας», ανέφερε μεταξύ άλλων
Διαβάστε αυτούσια την ανακοίνωση του Παύλου Μυλωνά
«Η ένταξή μου στην κοινοβουλευτική ομάδα του Δημοκρατικού Κόμματος δεν έγινε ελαφρά τη καρδία ούτε με γνώμονα τα οφίτσια κάποιας εξουσίας. Ευτυχώς για εμάς και δυστυχώς για κάποιους άλλους, δεν είμαστε άχαροι καρεκλοκένταυροι, ανεμοδαρμένοι που ψάχνουν σκιά. Η συμπόρευσή μας, όπως και τόσων ανθρώπων, με τις δυνάμεις της αλλαγής, απέναντι στην καταχνιά και στον παλιό κόσμο του ΔΗΣΑΚΕΛ, δεν μπορούσε να μείνει ανολοκλήρωτη. Είμαστε αντιμέτωποι ξανά με την ιστορία μας και στεκόμαστε ενώπιον των ευθυνών μας, οι οποίες δεν μπορούν να αναληφθούν από κάποιο βασίλειο ή από κάποια λαμπρή και μοναχική καρέκλα του κοινοβουλίου.
«Είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ», και αυτό ας μην προσληφθεί ως αδυναμία να επανακαθορίσουμε τις βασικές μας τις αρχές. Η ένταξη στην κοινοβουλευτική ομάδα του Δημοκρατικού Κόμματος και η συνέχιση ενός αγώνα που άρχισε πολύ πριν τον Μάιο του 2016 –για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις– συμβαίνει ακριβώς για να καταδειχθεί η ανάγκη της συλλογικότητας. Τα πάντα είναι κοινά μπροστά στην τουρκική κατοχή, μπροστά στον κίνδυνο τουρκοποίησης, μπροστά στην αδικία εις βάρος του λαού, των εργατών, των μαθητών, των φοιτητών, μπροστά στην αβεβαιότητα που προσβάλλει την περιοχή μας, μπροστά στη βάναυση καταδίωξη της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού, μπροστά στη συνεχιζόμενη φυγή των νέων μας, μπροστά στην απαξίωση της ταυτότητας και της συνείδησής μας.
Αναλαμβάνω την πλήρη ευθύνη της ένταξής μου στο Δημοκρατικό Κόμμα. Θεώρησα πρέπον, την ώρα που «ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω μας», να συμπορευτώ, να συμβαδίσω και να συνδημιουργήσω με τους βουλευτές των δυνάμεων της αλλαγής, να καθίσω δίπλα και όχι σε απόσταση από ανθρώπους με τους οποίους μαζί θα προσπαθήσουμε να κτίσουμε μια νέα κοινωνία, απαλλαγμένη από βαρίδια του παρελθόντος και με καθάριο το βλέμμα που παρατηρεί την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. «Εν τη ενώσει η ισχύς», λοιπόν. Για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε τον παλιό κόσμο και τους κρατούντες που θέλουν τους ανθρώπους σκλαβωμένους στο «άτομο» και βαθιά απομακρυσμένους από τον λαό και την πατρίδα τους. Για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη. Το όμορφο δάσος μας καίγεται κι εμείς, από τις μικρές ή μεγάλες καλύβες μας, πετροβολούμε ο ένας τον άλλον».
