Kathimerini.com.cy
Ο Ιβ Μπονφουά απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών όπως έγινε γνωστό από το College de France, στο οποίο ήταν επίτιμος καθηγητής. Είχε γεννηθεί στις 24 Ιουνίου 1923 στην Τουρ, στην κεντροδυτική Γαλλία και ο πατέρας του ήταν εργάτης στα εργαστήρια των σιδηροδρόμων και η μητέρα του ήταν δασκάλα. Από το 1943, έπειτα από σπουδές μαθηματικών, σπούδασε στο Παρίσι ιστορία της Φιλοσοφίας και των επιστημών με δασκάλους τους Γκαστόν Μπασλάρ και Ζαν Ιπολίτ.
Είχε γράψει πάνω από 100 βιβλία, που έχουν μεταφραστεί σε πάνω από είκοσι γλώσσες, είχε τιμηθεί στη Γαλλία το 1981 με το Μεγάλο Βραβείο Ποίησης της Γαλλικής Ακαδημίας, το 1987 με το βραβείο Γκονκούρ για την ποίηση, και το 1995 είχε κερδίσει το παγκόσμιο βραβείο Cino del Duca. Το 2011 έλαβε το βραβείο Roger-Kowalski.
Ήταν μεταφραστής του μεγαλύτερου μέρος των θεατρικών έργων του Σαίξπηρ, είχε μεταφράσει ποιήματα του Γέητς, του Πετράρχη, αλλά και του Γιώργου Σεφέρη, του οποίου υπήρξε φίλος. Ηταν ένας από τους σημαντικότερους σχολιαστές της ποίησης του Αρθρούρου Ρεμπώ, ενώ είχε ασχοληθεί και με την κριτική τέχνης, την ποίηση του Τζιάκομο Λεοπάρντι, του Μποντλαίρ, του Αριόστο και πολλών άλλων, ανοίγοντας γόνιμους διαλόγους στην κριτική και στον σχολιασμό τους.
Το 1930 έγινε γνωστός με την έκδοση της συλλογής του «Η κίνηση και η ακινησία της Ντουβ», η οποία τον κατέταξε ήδη από τότε μεταξύ των μεγαλύτερων γάλλων ποιητών. Άλλα έργα του είναι τα «Χθες βασίλευε η ερημιά» (1958), «Οι τάφοι της Ραβένας», «Πέρασμα και ακινησία της ροής», «Η αποθέωση του πραγματικού», ενώ έχει επίσης αναλύσει την ποίηση του Ρεμπώ. Σημαντικότατο έργο του είναι το «Dictionnaire des mythologies et des religions des sociétés traditionnelles et du monde antique».
Η πόιησή του
Ο Μπονφουά είχε πει ότι στην ποίησή του προσπάθησε να αναζητήσει το άμεσο στη ζωή, παραμένοντας ωστόσο πιστός στην αλήθεια της γλώσσας. Μάλιστα, το στυλ της γραφής του ήταν κοντά στον σουρεαλισμό, αργότερα όμως απέρριψε την «αυτόματη γραφή», την οποία χρησιμοποιούσαν αρκετοί σύγχρομοί του, αφού όπως έλεγε απομακρύνει τον αναγνώστη από τον πραγματικό κόσμο, μέσω ενός κλειστού κόσμου σημάτων και εικόνων.
Συνήθιζε επίσης να λέει ότι η δουλειά ενός ποιητή είναι να δείχνει στον κόσμο ένα δέντρο, πριν το μυαλό μας μας πει τι είναι ένα δέντρο.
Τα τελευταία ποιητικά του έργα «Encore ensemble» και «Le escharpe rouge» κυκλοφορούν στα γαλλικά βιβλιοπωλεία εδώ και έναν μήνα περίπου. Τελευταία κριτικό του έργο το «Orlando furioso, guarito. De l’Arioste à Shakespeare» που κυκλοφόρησε το 2013.
Βιβλία του στα ελληνικά
- «Η αποθέωση του πραγματικού», εκδ. Γαβριηλίδης, 2014
- «Ποιήματα», εκδ. Περισπωμένη, 2014
- «Η παρουσία και η εικόνα», εκδ. Πόλις, 2005
- «Ρεμπώ», εκδ. Θεμέλιο, 1987
- «Ποιήματα», εκδ. Εκδόσεις Καστανιώτη, 1985
- «Χτες βασίλευε η ερημιά. Αντι-Πλάτων. Αφοσίωση», εκδ. Ύψιλον, 1984
- «Οι τάφοι της Ραβέννας», εκδ. Γνώση, 1981
- «Πέρασμα και ακινησία της ροής», εκδ. Ύψιλον, 1981
