ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Να χαμογελάς, κάποιες φορές αυτό είναι αρκετό

Οι Delirium Elephants δεν είναι απλώς μια παρέα που παίζει μουσική αλλά ένα ροκ συγκρότημα που πειραματίζεται με τους ήχους

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Πολλές φορές οι παρέες φτιάχνουν ωραία πράγματα, κυκλώματα κατά που λέει και ο στίχος, και το κάθε μέλος του παροχετεύει τη δική του μουσική ενέργεια στο άλλο και έτσι αυτή η αλυσίδα γίνεται ένα μουσικό καλώδιο που μόνη του έγνοια είναι να περάσει νότες και μουσικές. Κάπως έτσι είναι και οι μπάντα των Delirium Elephants, που αποτελείται από τους Στέφανο Γεωργιάδη στη φωνή και στην ακουστική κιθάρα, τον Χρίστο Κατσουνωτό στην ηλεκτρική κιθάρα, τον Δημήτρη Ζαχαρίου στα πλήκτρα, τον Βύρωνα Αθηνοδώρου στο μπάσο και τον Στέφανο Μελετίου στα τύμπανα που δημιουργήθηκε το 2012 αρχικά από τον Δημήτρη και τον Στέφανο, ενώ οι υπόλοιποι ακολούθησαν το 2015. Με αφορμή την παρουσίαση του δίσκου τους «Delirium Elephants» που έγινε την Τετάρτη 14 Ιουνίου στη μουσική σκηνή Ravens μίλησα μαζί τους και από την πρώτη αυτή συζήτηση κατάλαβα ότι δεν είναι απλώς μία παρέα που παίζει μουσική, και τους ρώτησα σε τι ακριβώς στοχεύουν, ποιο είναι το μεγαλύτερο κάδρο σε αυτό που κάνουν –ο πρώτος τους δίσκος «Songs and Poems» κυκλοφόρησε το 2012 από την ολλανδική εταιρία 2419– «μικρά βήματα, για την ώρα παρουσιάσαμε τον δίσκο μας, καιπροετοιμαζόμαστε για την εμφάνισή μας στο μουσικό φεστιβάλ Φέγγαρος. Θα ακολουθήσει και μια εμφάνιση στην Αθήνα το φθινόπωρο βέβαια». Πάντως, εντύπωση μου έκανε και το όνομα της μπάντας, που απ’ ό,τι μου είπαν τα παιδιά το έβγαλαν από το βιβλίο «Elephants on acid», που είναι ένα βιβλίο που καταγράφει τα πιο περίεργα πειράματα του 20ού αιώνα, και ίσως να ήθελαν να δώσουν και οι ίδιοι την αίσθηση του μουσικού πειράματος.

Πειραματίζονται, δουλεύουν τους ήχους τους και προσπαθούν να συνταιριάξουν το διαφορετικό τους μουσικό υπόβαθρο, αφού όλοι τους προέρχονται από άλλες μουσικές σπουδές, τι μουσική τους οι ίδιοι τη χαρακτηρίζουν ως Indie ποπ/ροκ, εναλλακτική, αν και όπως μου είπαν δυσκολεύονται να την κατατάξουν σε κατηγορία.

Τι χρειάζεται όμως για να κάνει κάποιος μουσική, πώς πρέπει να κινηθεί, ρώτησα τα παιδιά ποιες δυσκολίες αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της παραγωγής του δίσκου τους «για να κάνεις ένα δίσκο θέλει πάρα πολύ χρόνο και κόπο. Τελικά βγήκε ένα αποτέλεσμα που μας ικανοποιεί και ελπίζω να αρέσει και στον κόσμο», και ο παραγωγός τι ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωση του τελικού ήχου, στη δική σας περίπτωση τι έγινε, ρώτησα, «Υπάρχουν δυο τύποι παραγωγών. Αυτός που παίρνει το κομμάτι από το μηδέν και το φτιάχνει όπως θέλει και αυτός που καθοδηγεί. Και στις δύο περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικός γιατί δεν είναι συναισθηματικά τόσο δεμένος με το υλικό και τα βλέπει πιο καθαρά. Στη δική μας περίπτωση ο συμπαραγωγός μας Κρις Χαραλαμπίδης ο ρόλος του ήταν καθοδηγητικός».

Ένα άλμπουμ κολεκτίβα

Μία μπάντα από νέους ανθρώπους δεν μπορεί να είναι παρά ορμητική, οπότε τονίζουν για το νέο τους άλμπουμ «Σε εσένα μιλάμε που μας διαβάζεις αυτή τη στιγμή! Ψάξε μας», ποιο θεωρούν ότι είναι αυτό που θα κάνει τον κόσμο να τους ψάξει, τι κάνει το άλμπουμ τους να ξεχωρίζει «Είναι ένα άλμπουμ κολεκτίβα με συνδετικό κρίκο τα πνευστά. Και όπως λέμε πάντα, η ζωή είναι πολύ βαρετή χωρίς πνευστά». Αλλά ποιο είναι το κοινό στο οποίο στοχεύουν, και πόσο μπορεί να τους στηρίξει οικονομικά, οι Delirium Elephants δεν ονειροβατούν, «γενικότερα είναι πολύ δύσκολο να ζεις από την τέχνη σου. Όλοι κάνουμε κάτι άλλο για να μπορούμε να στηρίξουμε αυτό που αγαπάμε». Στην Κύπρο ίσως λίγο περισσότερο, λόγω λιγότερου κόσμου; «όχι, ισχύει το ίδιο σε όλες τις χώρες» και στη χώρα μας πώς πάμε μουσικά, φύσει αισιόδοξοι οι Delirium, «αρχίζει και ανεβαίνει το νησί σιγά-σιγά. Όλο και περισσότερες μπάντες με δικό τους υλικό εμφανίζονται, ευτυχώς».

Διαφορετικές ενασχολήσεις, άλλες μουσικές προσλαμβάνουσες και μια μπάντα, πώς όλα αυτά μπορούν να οργανωθούν για να ηχογραφήσουν; Χρειάζεται και πειθαρχία για να βγάλουν το αποτέλεσμα που τους ικανοποιεί, «φτιάχνουμε ένα οδηγό στην αρχή όλοι μαζί και μετά γράφουμε ξεχωριστά. Το κάνουμε αυτό γιατί μας δίνει την ευχέρεια να πειραματιστούμε», είναι όμορφο και δεν σταματούν να μου το επισημαίνουν, και προσθέτουν «Ο πυρήνας της μπάντας είναι πέντε. Στα πνευστά μας πλαισιώνουν φίλοι και τα κομμάτια τα γράφει ο Δημήτρης, μετά όλοι μαζί ενορχηστρώνουμε». Το κομμάτι «washing machine» των Delirium Elephants έλαβε ΜAD Award από τους ακροατές του Deejay Radio, και όλα τα παιδιά της μπάντας νιώθουν ότι επιβραβεύτηκαν, και ευχαριστούν τους ακροατές, και μου λένε ότι το «washing machine» είναι ένα κομμάτι που γράφτηκε αβίαστα και ότι αυτό περνάει προς τα έξω, ο κόσμος το νιώθει, και τονίζουν «είναι ένα κομμάτι που σε κάνει να χαμογελάς. Κάποιες φορές αυτό είναι αρκετό». Ένα αισιόδοξο μήνυμα από νέους ανθρώπους που παίζουν μουσική γιατί αυτό κάνει και τους ίδιους να χαμογελούν και όταν τους ρωτώ γιατί παίζουν μουσική η απάντηση αφοπλιστική σχεδόν α καπέλα «Γιατί δεν μπορούμε αλλιώς»!


Πληροφορίες: Οι Delirium Elephants θα εμφανιστούν το Σάββατο 5 Αυγούστου στο Field Stage του Φεστιβάλ Φέγγαρος, στον Κάτω Δρυ.

 

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση