ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το πράσινο... φαντάσου

Ευαισθητοποιημένοι πολίτες και μεμονωμένοι φορείς κάνουν ό,τι μπορούν για να μη γίνουν οι παραλίες μας κρανίου τόπος

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Πόσο μας νοιάζει τελικά η ομορφιά στον κόσμο; Σίγουρα η δική μας εικόνα μας ενδιαφέρει, πολλές φορές μάλιστα φτάνουμε και στα άκρα για να παραμείνουμε όμορφοι, ελκυστικοί και ωραίοι, πολύ ωραίοι. Την ίδια σπουδή έχουμε και για τον ιδιωτικό μας χώρο, καθαριότητα και άγιος ο Θεός, ουαί και αλίμονο να λερώσεις την αυλή της μάνας σου, να αφήσεις ακατάστατο το σαλόνι ή το γραφείο σου. Δυστυχώς δεν έχουμε την ίδια αντίληψη για τον δημόσιο χώρο, δεν μας ενδιαφέρει και πολύ ούτε η εικόνα της πόλης μας, ούτε η ομορφιά της φύσης. Φυσικά, και δεν είναι όλοι το ίδιο, υπάρχουν και οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες και μεμονωμένοι φορείς που κάνουν ό,τι μπορούν για να μη γίνει η πόλη μας, τα δάση μας, οι παραλίες μας κρανίου τόπος.

Την περασμένη εβδομάδα έγινε εκδήλωση διαμαρτυρίας για τη διαπλάτυνση της λεωφόρου Ακαδημίας εις βάρος του πάρκου της Ακαδημίας. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα σχεδιάζονται θα κοπούν περίπου ενενήντα δέντρα, μειώνοντας έτσι την έκταση του πάρκου. Λίγο καιρό πιο πριν κόπηκαν τα κυπαρίσσια στη λεωφόρο Λάρνακας, κάπου διάβασα ότι και αυτά στην Κυριάκου Μάτση ενοχλούν… είδες και αυτά, φυτρώνουν όπου δεν τα σπέρνουν! Φυσικά, και τις παραλίες μας, και τον Ακάμα και τα δάση στα πέριξ του Τροόδους χωριά δεν τα έχουμε και σε καλύτερη κατάσταση.

Σκουπιδότοποι, παράνομες εναποθέσεις οικοδομικών και άλλων βιομηχανικών υλικών, καρπουζόφλουδες και πλαστικές σακούλες ξέχειλες με ό,τι μπορεί να φάει μία οικογένεια από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα, και πολλές φορές με ό,τι μπορεί να παραγάγει ο ανθρώπινος οργανισμός σε αυτό το διάστημα. Για να μη σχολιάσω τη φουκού, που ανάβει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, από μπαλκόνια (α, ποιητή Παστελλά), μέχρι παραλίες και κατασκηνωτικούς χώρους. Όμως τα φυτά μας στην αυλή, ιερές αγελάδες, και τα ποτίζουμε και τα κορφολογούμε!

Όχι, μη νομίσετε ότι αυτά είναι σύγχρονα φαινόμενα της υπερκαταναλωτικής μας κοινωνίας, όχι βέβαια, ανέκαθεν ο άνθρωπος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να βολευτεί, εις βάρος των άλλων έμβιων όντων, εις βάρος της φύσης και εις βάρος του συνανθρώπου του (διάβαζε τη μελέτη «Το Φυσικό Περιβάλλον στην Αρχαία Ελλάδα», έκδοση Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, επιμ.: Ευάγγελος Ι. Μανωλάς). Αλλά τότε είχαν και κάμποσο, ήταν λιγότερες οι ανάγκες και ήταν και πιο πίσω οι κοινωνίες, και αυτά αν θέλουμε να δικαιολογήσουμε τους προγόνους μας.

Σήμερα όμως που είμαστε πολύ περισσότεροι, που οι ανάγκες μας για πρώτες ύλες είναι τεράστιες και τα αποθέματά μας ολοένα και συρρικνώνονται, τι κάνουμε; Η Πολιτεία με τα συντεταγμένα όργανά της πώς προστατεύει το φυσικό περιβάλλον, πώς δημιουργεί περιβαλλοντική συνείδηση, πώς τιμωρεί όλους εκείνους που συμπεριφέρονται στις δημόσιες εκτάσεις λες και είναι το σαλόνι του σπιτιού τους ή μάλλον, ωσάν να είναι η τουαλέτα τους; Το κτίσε για να έρθουν ριάλια, ύψωσε πύργους και ουρανοξύστες για να έρθουν επενδυτές έχει αρχίσει να επικρατεί.

Θυμάμαι τον καθηγητή Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο να μας διδάσκει για τη βίαιη αλλαγή του αστικού και του γεωργικού τοπίου και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που αυτή η αλλαγή θα έχει στο περιβάλλον και τον ίδιο τον άνθρωπο… τότε δεν δίναμε και πολύ μεγάλη σημασία, αλλά σήμερα κάθε φορά που βλέπω το τσιμέντο να απλώνεται σε δάση και παραλίες, σε πόλεις και χωριά σκέφτομαι, πόσο δίκιο είχε κα έρχονται ξανά στο νου μου δύο δημιουργίες του Γκάτσου και του Γκανά το «Ο εφιάλτης της Περσεφόνης» και το «Στα καμένα» και σιγοτραγουδώ «δέντρα που ήτανε φαντάσου και στη σκιά τους ξεκουράσου… μα τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα»…

Πολιτισμός: Τελευταία Ενημέρωση

X