Διεθνής Ημέρα Διαφώτισης για τον Τραυλισμό

Η Διεθνής Ένωση Διαφώτισης για τον Τραυλισμό (International Stuttering Awareness – ISA) έχει καθιερώσει τις 22 Οκτωβρίου ως τη Διεθνή Ημέρα Διαφώτισης για τον Τραυλισμό.

Τα πρόσωπα που τραυλίζουν πρέπει να νιώθουν περηφάνια για το ποιοι είναι. Το αίσθημα της περηφάνιας δρα ως αντίδοτο στα αισθήματα του φόβου, της ντροπής και της ενοχής που πολύ συχνά βιώνουν τα πρόσωπα που τραυλίζουν. Θα πρέπει να νιώθουν περηφάνια που τολμούν να μιλήσουν για τον τραυλισμό σε μία κοινωνία η οποία πολλές φορές δεν τους αποδέχεται. Θα πρέπει να κοιτάζουν τον εαυτό τους ως ολότητα και να είναι περήφανοι για αυτό που είναι. Περηφάνια για το ότι βγάζουν τον τραυλισμό τους στην επιφάνεια, όταν είναι ευκολότερο να τον κρύψουν.
Στην Κύπρο, από τον Μάρτιο του 2016, έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια δημιουργίας ενός συνδέσμου που θα μπορεί να εκπροσωπεί την Κύπρο σε αυτό το διεθνή οργανισμό και σε αυτή τη διεθνή προσπάθεια που γίνεται. Το όνομα του συγκεκριμένου συνδέσμου είναι: Σύνδεσμος Προσώπων που Τραυλίζουν και Φίλων. Στις 28 Μαΐου πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας (CVAR) του Ιδρύματος Κώστα και Ρίτας Σεβέρη, η ιδρυτική του συνάντηση.

ΣΚΟΠΟΙ

(α) Να αποτελέσει τον κύριο φορέα διαφώτισης του κοινού, επιμόρφωσης των λογοπαθολόγων και ενημέρωσης επαγγελματιών άλλων ειδικοτήτων πάνω στο θέμα του τραυλισμού.
(β) Η υποστήριξη και προάσπιση των δικαιωμάτων των Προσώπων που Τραυλίζουν (ΠπΤ) και των οικογενειών τους.
(γ) Η διαφώτιση γύρω από το θέμα του τραυλισμού στο ευρύ κοινό αλλά και σε εξειδικευμένες ομάδες ή κοινότητες ατόμων με σκοπό την ευαισθητοποίηση, την αποδοχή και τη σωστή αντιμετώπιση των ΠπΤ.
(δ) Η διαφώτιση γύρω από το θέμα της πρώιμης παρέμβασης.
(ε) Η διασφάλιση παροχής θεραπευτικών υπηρεσιών ποιότητας στα ΠπΤ.
(στ) Η επικοινωνία και συνεργασία με συνδέσμους ή οργανισμούς της χώρας μας ή άλλων χωρών που προασπίζονται τα δικαιώματα των ΠπΤ.
(ζ) Η υποστήριξη και συμμετοχή σε ερευνητικά έργα γύρω από τον τραυλισμό.
(η) Η καθιέρωση και βελτίωση της νομοθεσίας που σχετίζεται με τα διάφορα επιστημονικά, ιατρικά, θεραπευτικά, επαγγελματικά και άλλα θέματα αναφορικά με τον τραυλισμό.
(θ) Η δραστηριοποίηση του συνδέσμου για την επίτευξη των πιο πάνω σκοπών και των γενικών ενδιαφερόντων των ΠπΤ.

Αλήθειες για τον τραυλισμό…

Τι είναι ο τραυλισμός;

Ο τραυλισμός είναι μία πολύπλοκη διαταραχή επικοινωνίας η οποία επηρεάζει την ομαλή ροή της ομιλίας. Υπάρχει μεγάλη διαφωνία μεταξύ των ερευνητών που ασχολούνται με τον τραυλισμό ως προς τον τρόπο που ορίζουμε το τι είναι και ως προς το πότε και πώς το αντιμετωπίζουμε. Σε γενικές γραμμές όμως, ο τραυλισμός χαρακτηρίζεται από επαναλήψεις λέξεων συλλαβών ή ήχων, επιμηκύνσεις ήχων, μπλοκαρίσματα (όπου δεν βγαίνει ο ήχος), επαναδιατυπώσεις, παρεμβολές ήχων. Επίσης μπορεί να παρατηρηθούν και δευτερεύοντες μη λεκτικές συμπεριφορές όπως γκριμάτσες ή μορφασμοί του προσώπου, επαναλαμβανόμενες κινήσεις των άκρων ή μερών του προσώπου. Πέραν όμως από τα πρωτεύοντα και τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, στον τραυλισμό συνήθως υπάρχουν συγκεκαλυμμένες προεκτάσεις του όλου ζητήματος όπως είναι το αίσθημα της ντροπής, της χαμηλής αυτοεικόνας, της απογοήτευσης, της υπεκφυγής κλπ.

Τι γνωρίζουμε για τον τραυλισμό;

• Σύμφωνα με έρευνες, οι δυσροές στην ομιλία παρουσιάζονται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 2-6 χρόνων.
• 75% - 90% των παιδιών που τραυλίζουν για μία μικρή περίοδο σε αυτή την ηλικία (κάποτε φθάνει το 1-2 χρόνια), θα το ξεπεράσουν από μόνα τους.
• Συνήθως όμως εάν οι δυσροές στην ομιλία ενός παιδιού συνεχίζονται πέραν των 6 μηνών και συνοδεύονται από φωνολογικές δυσκολίες (δηλαδή να αντικαθιστούν ήχους καθώς μιλούν), απαιτείται παρέμβαση από λογοπαθολόγο.
• 1% του ενήλικα πληθυσμού παγκοσμίως τραυλίζει.
• Ο τραυλισμός δεν είναι μεταδοτικός.
• Ο τραυλισμός μπορεί να είναι κληρονομικός.
• Μπορεί να συνδέεται με κάποια νευρολογική ανωμαλία.
• Παρουσιάζεται συχνότερα σε άτομα που φέρουν διάγνωση Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής /Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) ή πνευματική καθυστέρηση χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα άτομα που τραυλίζουν υστερούν νοητικά έναντι των ατόμων που δεν τραυλίζουν.
•Σε μικρότερα ποσοστά, ο τραυλισμός παρουσιάζεται και σε άτομα τα οποία δεν έχουν κανένα πρόβλημα λόγου ή ομιλίας ή οποιαδήποτε άλλη διαταραχή.

Πώς αντιμετωπίζουμε τα παιδιά που τραυλίζουν

Δημιουργούμε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον όπου,
• ακούμε τι έχει να πει το παιδί και όχι πως μας το λέει δείχνοντας το και με τη στάση του σώματος μας αλλά και με την οπτική επαφή που έχουμε μαζί του
• γινόμαστε λεκτικά πρότυπα μιλώντας με αργό-φυσιολογικό ρυθμό και κάνοντας συχνές παύσεις,
• βάζουμε κανόνες ώστε να μη διακόπτει ο ένας τον άλλο,
• μειώνουμε τον αριθμό των ερωτήσεων που υποβάλλουμε, (οι ερωτήσεις μπορούν να αντικατασταθούν με σχόλια. Αν σχολιάζουμε αυτό που κάνει το παιδί, συμβάλουμε στο κτίσιμο της αυτοπεποίθησης του).