ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Αβέρωφ: Ρίχνουμε σταδιακά τη ΔΔΟ στον κάλαθο των αχρήστων

Για κάποιους είναι ευλογία η μειωμένη πιθανότητα επανέναρξης διαλόγου, για μένα μεγάλος κίνδυνος

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

«Ήμουν πάντοτε πραγματιστής και θα ήταν αδιανόητο για μένα να βλέπω και είτε να αποκρύβω από τον λαό τι έρχεται, είτε να σιωπώ. έχω τις επιφυλάξεις μου για το αύριο της χώρας μου. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι το μόνο προσφερόμενο μοντέλο στο οποίο μπορεί να βρεθεί λύση του κυπριακού και να διασφαλιστεί το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού» λέει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου σημειώνοντας πως ρίχνουμε σταδιακά τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία στον κάλαθο των αχρήστων.

Μιλά και για την ομοσπονδία ξεκαθαρίζοντας πως για τον ίδιο ισχυρή ομοσπονδία είναι αυτή που έχει όσες εξουσίες χρειάζονται για να διασφαλίζεται η μία κυριαρχία, η μία διεθνής προσωπικότητα και ιθαγένεια και ψέγει το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Πρόεδροι κατά τις διαπραγματεύσεις φόρτωσαν την κεντρική κυβέρνηση πολλές εξουσίες. 

Το καλοκαίρι μιλούσατε για κρίσιμες εξελίξεις στο κυπριακό, σήμερα μιλάτε για παράθυρο που κλείνει. Τι μεσολάβησε;

Όταν μιλούσα για κρίσιμες εξελίξεις εννοούσα ότι είτε θα ανοίξει ο δρόμος της επανέναρξης του διαλόγου είτε θα κλείσει το παράθυρο της συζήτησης για εξεύρεση λύσης στο μοντέλο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Προωθείται δηλαδή ένα διαφορετικό μοντέλο λύσης πλέον;

Βλέπω το παράθυρο να κλείνει σε μία διαδικασία που ξεκίνησε εδώ και χρόνια, με τις συμφωνίες κορυφής Μακαρίου-Ντεκτάς, Κυπριανού-Ντεκτάς κ.ο.κ.

Που οφείλεται;

Ήμουν πάντοτε πραγματιστής και θα ήταν αδιανόητο για μένα να βλέπω και είτε να αποκρύβω από τον λαό τι έρχεται, είτε να σιωπώ. Ο πολιτικός δεν είναι για να σχολιάζει αλλά για να προδιαγράφει το μέλλον. Προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου για το αύριο της χώρας μου. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι το μόνο προσφερόμενο μοντέλο στο οποίο μπορεί να βρεθεί λύση του κυπριακού και να διασφαλιστεί το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού. Από τη στιγμή που κλείσει το παράθυρο, το μέρος της ε/κ πλευράς που θεωρεί ως κατάρα ή ως οδυνηρό συμβιβασμό τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία νιώθει ότι το κράτος όπως το ζούμε μετά το 1964 θα ενσωματώσει ξανά τους Τ.κ χωρίς τα βέτο, την πολιτική ισότητα αλλά και χωρίς εγγυήσεις και στρατεύματα. Θα ζούμε σε μία Κύπρο που θα διοικείται από τους Ε/κ με τους Τ/κ μειοψηφία. Δηλαδή όραμά μας δεν είναι να πάμε πίσω στο 60. Είναι να πάμε πίσω στο 60 αλλά βελτιώνοντας το Σύνταγμα του 60 χωρίς τη Συνθήκη Εγγυήσεων, χωρίς τη Συνθήκη Συμμαχίας, χωρίς την πολιτική ισότητα των βέτο των Τ/κ και τις άλλες εξουσίες που πήγαζαν σε ένα σύνταγμα καθαρά δικοινοτικό του 1960. Την ίδια ώρα, όταν φωνές στην τ/κ κοινότητα θέλουν ένα αμιγές καθαρό τουρκικό κράτος, κυρίαρχο, που θα δίνει υπηκοότητες, θα αποφασίζει μόνο του με ποιους θα κάνει στρατιωτικές συμφωνίες, με ποιες χώρες θα έχει διπλωματικές σχέσεις. Αυτό είναι το όραμα όσων είναι εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στην τ/κ κοινότητα. Άρα τρομάζω και θα το λέω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου γιατί η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι ένα κέντρο βάρους. Αν φύγουμε από αυτό το κέντρο βάρους και ακολουθήσουμε τις φυγόκεντρες προσεγγίσεις, θα χάσουμε την ισορροπία μας. Και φοβάμαι στο χάσιμο της ισορροπίας.

Βεβαίως οι ανησυχίες που προβάλλετε αφορούν την αντιπολίτευση, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης χειρίζεται το κυπριακό. Να υποθέσουμε πως είναι ο δέκτης των προειδοποιήσεών σας;

Όχι, δεν άκουσα καμία φορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μιλά για άλλη μορφή λύσης. Μονίμως επαναλαμβάνει ότι πρέπει να βρούμε λύση στη βάση του μοντέλου που έχω περιγράψει.

Φορτώνουμε εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση

Το έχει χαρακτηρίσει ως οδυνηρό συμβιβασμό

Εντάξει, ας μη σκοτώσουμε την ουσία στη λέξη. Θέλω να πω όμως σε όλους όσοι λένε ότι θα έχουμε ένα δυσλειτουργικό κράτος χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, με την αναγνώριση της πολιτικής ισότητας που αποφασίστηκε από το 1978, δεν θα μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις, ότι είναι οι ίδιοι που μονίμως τις τελευταίες δεκαετίες μιλούν για ισχυρή ομοσπονδία. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλες οι διαδικασίες και οι συζητήσεις μέχρι σήμερα ήταν ένας διαγωνισμός διαδοχικά των προέδρων για το ποιος θα φορτώσει περισσότερες εξουσίες.

Στο σημείο ακριβώς που όλοι λέμε ότι θα υπάρχει σύγκρουση. Από τον Βασιλείου, τον Κληρίδη, τον Παπαδόπουλο, τον Χριστόφια και τον Νίκο Αναστασιάδη ποιο ήταν το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων ; Κάθε φορά βάζουμε περισσότερες εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση την ώρα που διαπιστώνουμε ότι στο επίπεδο της κεντρικής κυβέρνησης υπάρχουν δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων. Μεγαλώνουμε το πεδίο των πιθανών αδιεξόδων. Ακόμα και στο μεγαλύτερο εθνικό ζήτημα πάμε χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό.

Συνεπώς πρόκειται για ένα δυσλειτουργικό κράτος.

Δεν αντιλέγω ότι θα είναι δυσλειτουργικό, πραγματιστής είμαι. Αν όλοι όμως συμφωνούμε ότι θα είναι δυσλειτουργικό, για πιο λόγο να θέλουμε να φορτώνουμε εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση; Φτάσαμε στο σημείο μέσα στα σημεία τριβής στις διαπραγματεύσεις να είναι και πως θα λαμβάνονται οι αποφάσεις στο συμβούλιο οπτικών και στο συμβούλιο κομμωτριών! Τα λέω αυτά για να διαισθανθούμε που φτάσαμε στις διαπραγματεύσεις. Με δεκάδες θεσμούς να τους φορτώνουμε στην κεντρική κυβέρνηση, εκεί που δεχτήκαμε την πολιτική ισότητα.

Συνεπώς τι προτείνετε;

Για μένα ισχυρή ομοσπονδία είναι αυτή που έχει όσες εξουσίες χρειάζονται για να διασφαλίζεται η μία κυριαρχία, η μία διεθνής προσωπικότητα και ιθαγένεια. Όταν ζεις σε ένα σπίτι, αν θέλεις πράγματι μία κοινή οροφή που σε αυτή την περίπτωση είναι η ομοσπονδία- αν τη φορτώσεις πολύ θα πέσει και θα σε πλακώσει. Θέλουμε να είναι τόσο ισχυρή ώστε να αντέχει στις βροχές και στα χιόνια αλλά όχι τόσο βαριά που να μην την σηκώνει το κτίριο.

Από το Κραν Μοντανά μέχρι και σήμερα όμως τι κάνατε ως κυβέρνηση και ως κυβερνών κόμμα στην προσπάθεια λύσης.

Εγώ δεν θα πάψω να είμαι ο αγγελιαφόρος του πιο πάνω μηνύματος. Εντός και εκτός της χώρας.

Από τα τελευταία σας ταξίδια και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ ενισχύονται οι ανησυχίες σας για τις εξελίξεις στο κυπριακό;

Δεν βλέπω πολλές πιθανότητες επανέναρξης του διαλόγου. Μπορεί για κάποιους να είναι ευλογία κάτι τέτοιο. Για μένα είναι ένας μεγάλος κίνδυνος. Μπορώ κι εγώ να κάτσω να λέω τα μειονεκτήματα της όποιας λύσης σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Στην πολιτική όμως οι ηγέτες δεν είναι για να βρίσκουν τα προβλήματα στις πιθανές λύσεις αλλά τις λύσεις στα προβλήματα. Και δεν άκουσα ποτέ ποια είναι η εναλλακτική. Ρίχνουμε σταδιακά στον κάλαθο των αχρήστων τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Σε ποιούς όμως απευθύνεστε; Στην αντιπολίτευση ή στον Πρόεδρο;

Ο Νίκος Αναστασιάδης δε μίλησε ποτέ ενάντια στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Και είπε δημόσια και τις τελευταίες μέρες ότι είναι ο μόνος δρόμος. Μπορεί να είπε το οδυνηρός συμβιβασμός, κάτι που λέγεται συχνά και δεν είναι ο πρώτος που το είπε για να είμαστε ειλικρινείς.

Θα μπορούσε να αποφευχθεί σε μία περίοδο που ενισχύεται η φημολογία περί σχεδίου β’…

Αν δούμε τη ρητορική και όλων των προηγούμενων προέδρων όλοι σε κάποιο στάδιο μίλησαν με αυτή την ορολογία.

Σκλήρυνε τη θέση του ο Πρόεδρος;

Ο ΠτΔ παραμένει στη διακηρυγμένη γραμμή των αποφάσεων του εθνικού συμβουλίου που λήφθηκαν δεκαετίες πριν. Δεν είδα, δεν παρατήρησα και ούτε σε μένα λέχθηκε ποτέ από τον Πρόεδρο ή συνεργάτη ότι υπάρχουν σκέψεις για αλλαγή γραμμής.

Στις επαφές που είχατε εκτός τέθηκε θέμα σχεδίου β’;

Σε μένα όχι. Ενδεχομένως να ξέρουν ότι θα ήταν χάσιμο χρόνου να με ρωτήσουν. Δεν υπάρχει για μένα πλάνο β, γιατί απλά για μένα μία είναι η Κύπρος και γι΄ αυτήν θα συνεχίσω τον αγώνα για την επανένωσή της.

Με το παράθυρο στο κυπριακό να κλείνει, στρεφόμαστε στον γεωστρατηγικό μας ρόλο;

Ο γεωστρατηγικός ρόλος της Κύπρου έχει να κάνει με την Κυπριακή Δημοκρατία, τη συνέχιση και τη μετεξέλιξή της σε ένα ομοσπονδιακό κράτος αυτή είναι η θέση μου.

Τα περί δυτικού προσανατολισμού που αποσκοπούσαν τη δεδομένη χρονική συγκυρία;

Μπορείτε να πάρετε τις πρώτες ομιλίες του Γλαύκου Κληρίδη το 1976 για τη Δύση. Είπε καμιά φορά ο Γλαύκος Κληρίδης ότι επειδή ο προσανατολισμός μας είναι δυτικός είμαστε ενάντια στους Ρώσους ή οποιουσδήποτε άλλους; Λέω πως η ενίσχυση της χώρας μας περνά με την περαιτέρω ενδυνάμωση των σχέσεων μας με το Ισραήλ. Επίσης, και η ενδυνάμωση των σχέσεων μας με τις ΗΠΑ περνά μέσα από την ενδυνάμωση των σχέσεων μας με το Ισραήλ. Αμφισβητεί κανείς ότι το Ισραήλ είναι η χώρα με τις πιο στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ; Ενώ το Ισραήλ είναι ο πιο στενός συνεργάτης των ΗΠΑ, δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά έχει παράλληλα εξαιρετικές σχέσεις με τη Ρωσία.

Στην περίπτωσή μας βέβαια υπήρξε η ενόχληση της Ρωσίας με τις αναφορές σας…

Να ενοχλούνται κάποιοι από αυτούς που το παίζουν διπλοπόρτι. Ο Αβέρωφ και ο ΔΗΣΥ δεν το παίζουν διπλοπόρτι. Αυτός είναι για μας ο προσανατολισμός μας αλλά επιθυμούμε τη συνέχιση των άριστων σχέσεων και με τη Ρωσία και με την Κίνα και με οποιεσδήποτε τρίτες χώρες.

Οι χειρισμοί στον τομέα της Παιδείας έκαναν κάποιους να αμφισβητούν το κατά πόσο θα καταφέρει η κυβέρνηση να υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις.

Πρέπει να κάνουμε τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις για το αύριο για τα παιδιά μας. Στην παιδεία εδώ και δεκαετίες ο δημόσιος διάλογος περιστρέφεται στις σχέσεις εργοδότη εργοδοτούμενου και όχι στο πώς θα καλυτερεύσουμε την παιδεία και τα παιδιά μας. Η παιδεία χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως όχημα για απασχόληση και όχι ως πεδίο μόρφωσης των παιδιών μας. Για να κάνεις μεταρρύθμιση χρειάζεται να βάλεις και τα ουσιαστικά μπροστά. Δε γίνεται σήμερα στην εποχή του διαδιχτύου με την τεχνητή νοημοσύνη να προχωρά να μένουμε σε ένα γνωσιοκεντρικό σύστημα.

Όταν σπάζω αυγά σιγουρεύομαι πρώτα ότι έχει τηγάνι από κάτω

Είμαστε έτοιμοι για τέτοια αλλαγή;

Είναι ευθύνη της πολιτείας. Και στην προσπάθεια να κάνουμε μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση αν χρειαστεί να σπάσουν αυγά. Εγώ είμαι αυτής της φιλοσοφίας, όμως όταν σπάζω αυγά πρώτα σιγουρεύομαι ότι έχει τηγάνι από κάτω για να κάνω ομελέτα. Αν είναι να σπάζω αυγά και από κάτω να μην έχει τηγάνι και να πέφτουν στο πάτωμα δημιουργείς απλώς λεκέ. Δεν επιδιώκω τις κρίσεις και είναι καλά να αποφεύγονται, αλλά αν συμβούν να τις αξιοποιήσεις και να τολμήσεις να κάνεις τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις.


Έχετε βεβαίως δεχτεί επικρίσεις για τη στάση σας απέναντι στο δημόσιο σχολείο.

Γνωρίζω καλύτερα από οποιοδήποτε άλλον τη σημασία του δημόσιου σχολείου. Και γνωρίζω πολύ καλά ότι οι μεγάλες αλλαγές που έγιναν στον κόσμο ανά το παγκόσμιο είναι από παιδιά της διπλανής πόρτας και όχι από όσους πήγαν στα καλύτερα ιδιωτικά, είτε δημοτικά είτε σχολεία μέσης, είτε πανεπιστήμια. Μάθαμε σε ένα μίζερο όραμα. Να αποκτήσει ο γιος ή η κόρη το τυπικό προσόν από ένα καλό πανεπιστήμιο για να τύχει μιας καλής θέσης στο δημόσιο. Το δημόσιο σχολείο είναι απαραίτητο είναι υποχρέωσή μας εθνική και κοινωνική αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλω τα παιδιά της διπλανής πόρτας, να είναι σε δυσμενέστερη θέση. Θέλω να παίρνουν τη σωστή μόρφωση με βάση το τι ζούμε σήμερα και που θέλουμε να πάρουμε τη χώρα μας μετά.

Αυτό ισχύει και για τη δημόσια υγεία και το ΓεΣΥ;

Το κόμμα της αριστεράς υποστήριξε ένα φιλελεύθερο μοντέλο στον τομέα της υγείας. Χαίρομαι γι αυτό και μπράβο τους. Τι είναι το ΓεΣΥ με την πλήρη εφαρμογή του; Ο κάθε ασθενής να έχει τον γιατρό της επιλογής του είτε δημόσιου είτε του γιατρού του ιδιωτικού. Εύχομαι και στο μέλλον και σε διάφορα άλλα ζητήματα αυτή την αρχή να την συνεχίσουμε. Στόχος μας είναι ένα κράτος με αυστηρούς εποπτικούς μηχανισμούς που να διασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό για να προστατεύει όχι τα συμφέροντα των εταιρειών αλλά τα συμφέροντα του καταναλωτή. Αυτό είναι το όραμά μου για την Κύπρο και σε αυτό το όραμα πρέπει όλοι να συνεργαστούμε.

Αυτό είναι το όραμά σας για το 2030 που έχετε προαναγγείλει;

Εμείς ως κόμμα είπαμε να δούμε το 2030. Χλευαστήκαμε. Καλοδεχούμενη η κριτική αλλά ξέρετε, πρώτα σε χλευάζουν μετά σε αγνοούν και μετά από χρόνια μπορεί και να σε παραδεχτούν. Δεν επιδιώκουμε να μας παραδεχτεί κανείς επιδιώκουμε να λειτουργούμε εκτός του κουτιού και βεβαίως πρέπει να δούμε την Κύπρο του 2030. Κάποιοι λένε το εξής απλοϊκό: δε μπορείτε να διαχειριστείτε τα προβλήματα του σήμερα και θα σχεδιάσετε την Κύπρο του 2030; Μα ο λόγος που είναι τα προβλήματα του σήμερα είναι επειδή πριν 20 χρόνια δεν κάναμε την μεταρρύθμιση που έπρεπε σε αυτούς τους τομείς. Αν το 2000 βάζαμε τον στόχο της Κύπρου του 2020 σήμερα δεν θα μιλούσαμε για προβλήματα αλλά για προοπτικές.

Μπαίνουν οι βάσεις δηλαδή για το 2030;

Ξένος οίκος διεθνούς εμβέλειας εξέτασε τα ατού, τις αδυναμίες της Κύπρου αλλά και τις προοπτικές. Έχω την προμελέτη την οποία θα συζητήσω στις επόμενες μέρες με τα συλλογικά όργανα, με την κοινωνία, τους κοινωνικούς φορείς και επιχειρηματίες και με την κυβέρνηση. Δεν είμαι στην πολιτική για να μιλώ για το χθες και να κάνω τον αναλυτή του σήμερα. Θέλω να πάψουμε να συγκρίνουμε τη χώρα μας είτε με τους χειρότερους, είτε με τους καλύτερους. Έχω όραμα για τη χώρα μου. Και το όραμά μου είναι να κάνουμε τη χώρα μας μια από τις καλύτερες.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Πολιτική: Τελευταία Ενημέρωση

X