ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Πρύτανης ΠΚ: Υπό προϋποθέσεις θα είμαι υποψήφιος

Αν η υποψηφιότητά μου εμπνέει και κινητοποιεί, τότε θα κάνω το μεγάλο τόλμημα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

«Δεν μ’ ενδιαφέρει να τρέξω μία εκλογική μάχη για να πάρω 10-15% και να το ανταλλάξω στον β΄ γύρο με κάποιο υπουργείο», λέει στη συνέντευξή του στην «Κ» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, επιβεβαιώνοντας πως γίνονται σκέψεις για το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς του. Όπως επισημαίνει, στόχος του, εάν και εφόσον κατέλθει υποψήφιος, είναι μία Κύπρος βασισμένη στην αριστεία, την αξιοκρατία, την καινοτομία και την οικονομία της γνώσης, με όραμά του η Κύπρος να καταστεί η Δανία της ανατολικής Μεσογείου. Σημειώνει πως για μία τέτοια υποψηφιότητα που ξεφεύγει από το κομματικό κατεστημένο, χρειάζεται 3.000 εθελοντές με την προεκλογική εκστρατεία να βασίζεται σε crowd funding.


–Ισχύει η φημολογία που σας θέλει να εξαγγέλλετε υποψηφιότητα;
–Το σκέφτομαι. Υπάρχουν υπέρ και κατά. Από τη μία μπορώ και θέλω πολύ να προσφέρω στον τόπο μου. Νιώθω ότι μπορώ ως ανεξάρτητος να κινητοποιήσω εκείνους τους απογοητευμένους συμπολίτες μας που έχουν δικαιολογημένα αηδιάσει με τη διαφθορά, την αναξιοκρατία και την αναποτελεσματικότητα του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος. Από την άλλη, ξέρω ότι το κομματικό-πελατειακό κράτος στον τόπο μας παραμένει ισχυρό, ότι οι κομματικές ταυτίσεις δεν αλλάζουν εύκολα, και άρα μια πραγματικά ανεξάρτητη υποψηφιότητα δεν είναι εύκολη υπόθεση.


–Βρισκόμαστε τους πέντε μήνες πριν από εκλογές δεν θα έπρεπε να είχατε ήδη πάρει τις αποφάσεις σας;
–Δεν κάνουμε αγώνα δρόμου. Θα ζυγίσω την κατάσταση και θα λάβω τις αποφάσεις μου. Όποια απόφαση πάρω, θα την ανακοινώσω εξηγώντας τους λόγους που είτε κατέρχομαι είτε δεν κατέρχομαι ως υποψήφιος.


–Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να είστε υποψήφιος;
–Ποιοι άνθρωποι θα ακολουθήσουν. Η πολιτική είναι συλλογικό άθλημα, δεν είναι μεσσιανική υπόθεση. Αν νιώσω ότι η υποψηφιότητά μου εμπνέει και κινητοποιεί, τότε θα κάνω το μεγάλο τόλμημα. Αν δω ότι περιορίζεται σε έναν στενό κύκλο πολιτών, τότε δεν θα προχωρήσω. Άλλωστε, δεν είμαι ανεπάγγελτος. Στην πολιτική δεν σταδιοδρομώ, οπότε δεν έχω το άγχος της επιτυχίας. Δεν θέλω οπωσδήποτε να γίνω πολιτικός. Τα κίνητρά μου είναι διαφορετικά. Θέλω μόνο να προσφέρω στην πατρίδα μου. Αυτή η προσέγγιση μου δίνει εσωτερική ελευθερία.


–Ακούμε ότι έχετε επαφές με διάφορους χώρους, κοινωνικούς, ακαδημαϊκούς ακόμα της διασποράς. Αληθεύει;
–Ναι, γίνονται επαφές. Υπάρχουν, όμως, αρκετά ερωτήματα που εγείρονται. Ακούμε για εκατομμύρια σε προεκλογικές εκστρατείες, για «άγνωστο» χρήμα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση πως η προεδρική καρέκλα μάλλον αγοράζεται παρά κερδίζεται ελεύθερα στις εκλογές. Αυτό που με συγκινεί όμως περισσότερο είναι η αποφασιστικότητα των νέων ανθρώπων που με προσεγγίζουν.


–Ποια θα είναι η διαφοροποίησή σας από τους υπόλοιπους υποψήφιους;
–Έχω αναφερθεί στο παρελθόν σε δύο πατρίδες. Η δική μου πατρίδα είναι η αριστεία, η αξιοκρατία, οι ακομμάτιστοι θεσμοί, η καινοτομία, η οικονομία της γνώσης. Θέλω να γίνουμε μία σοβαρή χώρα στην Ε.Ε. Σήμερα δεν είμαστε. Το δικό μου όραμα ανάπτυξης δεν είναι να πουλάμε σπίτια σε ξένους ούτε να πουλάμε οικόπεδα για διαβατήρια. Αυτό δεν είναι βιώσιμη ανάπτυξη, είναι αρπαχτή. Ανάπτυξη είναι να φέρεις κοντά τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, τους νέους. Να χτίσεις μια οικονομία γνώσης, με έμφαση στην επιχειρηματικότητα, την υψηλή τεχνολογία, τα ποιοτικά δημόσια αγαθά, όπως είναι η εκπαίδευση και η υγεία. Όραμά μου είναι να γίνουμε η Δανία της ανατολικής Μεσογείου: μια χώρα υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, με κοινωνικό κράτος, ίσες ευκαιρίες για όλους, επιχειρήσεις, διαρκή καινοτομία, κοινωνική κινητικότητα, σεβασμό στον πολίτη. Η Κύπρος δεν είναι το ένα εκατομμύριο που ζούμε εδώ τώρα. Υπάρχει ακόμα άλλο ένα εκατομμύριο εκτός Κύπρου. Το πολιτικό σύστημα δεν έχει ιδέα τι είναι ο απόδημος κυπριακός ελληνισμός ή οι απόδημοι Κύπριοι. Όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό διχάζουν τις κοινότητες και εισάγουν και εκεί τον κομματισμό. Υπάρχουν εμπνευσμένοι Κύπριοι παντού: ακαδημαϊκοί, διευθυντές μεγάλων εταιρειών, δημιουργοί μεγάλων εταιρειών, συγγραφείς, καλλιτέχνες. Όταν πηγαίνω στο εξωτερικό με αυτήν την Κύπρο συναντιέμαι. Πώς αξιοποιούμε τη διασπορά; Όσο για τις εκλογές το ερώτημα είναι, μπορούμε να μετατρέψουμε αυτήν την απογοητευμένη από την πολιτική σιωπηρή πλειοψηφία σε πολιτική πλειοψηφία; Μπορούμε, αν και όταν αρχίσουμε αυτήν την εκστρατεία να έχουμε στο πλευρό μας 3.000 εθελοντές;


–Μπορείτε; Υπάρχουν εθελοντές που εργάζονται για την υποψηφιότητά σας;

–Υπάρχουν πάρα πολλοί. Ξέρετε για ποιο λόγο χρειάζονται οι 3.000 εθελοντές; Μεταξύ άλλων, για να μην μπορεί το κομματικό σύστημα την τελευταία εβδομάδα των εκλογών να ξαναμαζέψει τον κόσμο με τις παλιές λογικές.


–Η αναστολή σας δηλαδή είναι κατά πόσο η κυπριακή κοινωνία είναι έτοιμη να δεχτεί μία υποψηφιότητα μη κομματική; –Ακριβώς. Το πρόβλημα είναι κατά πόσο μπορείς να πείσεις τους ανθρώπους που έχουν αποστασιοποιηθεί, να τους συγκινήσεις και να τους φέρεις μαζί σου. Ο Κύπριος πολίτης νιώθει παγιδευμένος. Ψηφίζει παραδοσιακά πολιτικούς που βαθιά μέσα του δεν υπολήπτεται. Ξέρει ότι του λένε ψέματα και ότι η κύρια έγνοια τους είναι το κομματικό, πελατειακό και ενίοτε το προσωπικό συμφέρον. Παρ’ όλα αυτά, αισθάνεται ότι δεν έχει εναλλακτική λύση. Μια εναλλακτική υποψηφιότητα, λοιπόν, όπως η δική μου, θα πρέπει όχι μόνο να ανταγωνισθεί τους άλλους υποψήφιους, αλλά, κυρίως, να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει όντως εναλλακτική. Ελπίζω και μοχθώ για να έρθει αυτή η στιγμή: να πεισθούν οι συμπολίτες μου ότι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Κύπρος δεν παραμένει στις υποκριτικές διακηρύξεις των πολιτικών του κατεστημένου αλλά ότι μπορεί να γίνει πράξη.

–Αληθεύει ότι πρόσωπα που πιέζουν για να κατέλθετε ως υποψήφιος προσέγγισαν το ΑΚΕΛ για να σας στηρίξει;
–Εγώ προσωπικά δεν προσέγγισα το ΑΚΕΛ ούτε άλλο κόμμα. Είδα τον γ.γ. του ΑΚΕΛ σε μια συνάντηση πριν από περίπου έναν μήνα μαζί με τον αντιπρύτανή μου για τα θέματα των σταυρωμένων κονδυλίων στη βουλή. Δεν έγινε καμία κουβέντα για εκλογές.

–Για εσάς η στήριξη της υποψηφιότητάς σας από ένα κόμμα είναι μειονέκτημα παρά προσόν;
–Αυτήν τη στιγμή δεν είναι χρήσιμο να το συζητάμε, δεδομένου ότι τα κόμματα έχουν ήδη τοποθετηθεί. Θεωρώ, όμως, ότι υπάρχουν μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Το μεγαλύτερο κόμμα στην Κύπρο σήμερα δεν είναι οι κομματικώς ενταγμένοι αλλά οι ελεύθεροι και ανέντακτοι πολίτες. Απευθύνομαι, λοιπόν, στην κοινωνία των πολιτών.


Έχετε μιλήσει για κονδύλια. Εσείς αν τελικά διεκδικήσετε πώς θα σταθείτε οικονομικά;
–Η πολιτική σήμερα είναι ακριβή υπόθεση και γι’ αυτό ασκείται στο πλαίσιο ενός κομματικού καρτέλ, που ευνοεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Το είδαμε άλλωστε πρόσφατα με τα σκάνδαλα πολιτικού χρήματος. Ωστόσο, με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, το καρτελ των κατεστημένων κομμάτων μπορεί να υπερνικηθεί με μαζική κινητοποίηση από τα κάτω. Δεν είναι εύκολο, είναι όμως εφικτό. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα να εμπνέει και να κινητοποιεί. Μία καλή εκστρατεία με 3.000 εθελοντές θα έχει χαμηλό κόστος. Θα προτιμούσα μια εκστρατεία με την οικονομική συνδρομή πολλών ανθρώπων αλλά με μικρά ποσά ο καθένας, γιατί το μοντέλο αυτό δεν επιφέρει δεσμεύσεις. Με το crowd-funding σήμερα, κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μου είναι ότι είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος. Δεν σταδιοδρομώ στην πολιτική, μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου όπως έζησα μέχρι σήμερα: εκτός της επαγγελματικής πολιτικής. Γι’ αυτό και η πιθανή υποψηφιότητά μου συνοδεύεται από προϋποθέσεις. Είμαι διατεθειμένος να κάνω το πρώτο βήμα και να αναλάβω το δικό μου ρίσκο. Θα κάνουν και οι ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες, το δικό τους βήμα; Θα ρισκάρουν το δικό τους ξεβόλεμα; Είπαμε: η πολιτική είναι συλλογικό άθλημα.


–Το 2013 είχατε στηρίξει τον Νίκο Αναστασιάδη;
–Μετά την πολλαπλώς καταστροφική διακυβέρνηση Χριστόφια, που έσπρωξε τη χώρα στη χρεοκοπία, η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική ήταν ο κ. Αναστασιάδης. Όχι γιατί πίστευα ότι μεταμορφώθηκε σε σύγχρονο πολιτικό, αλλά γιατί θα ήταν λιγότερο κακός από μια ακόμα διακυβέρνηση τύπου Χριστόφια.

Η απογοήτευση της πενταετίας Αναστασιάδη


–Η πενταετία Νίκου Αναστασιάδη σας απογοήτευσε;
–Περίμενα πως θα γίνονταν σημαντικές τομές. Στο κάτω κάτω είχε προηγηθεί η διακυβέρνηση Χριστόφια – ένα εύκολο μέτρο σύγκρισης για οποιαδήποτε διάδοχη κυβέρνηση. Όταν η χώρα καταστράφηκε οικονομικά, δημιουργήθηκε μια σημαντική ευκαιρία για μεγάλες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αλλάξουμε τη χώρα μας, να ανοίξουμε νέους δρόμους. Ωστόσο, απογοητεύτηκα σε πολλούς τομείς. Ενώ η οικονομία σταθεροποιήθηκε, η βαθύτερη παθολογία των θεσμών μας –ο κομματισμός, το πελατειακό κράτος, ο κρατισμός, το ρουσφέτι, η διαπλοκή και η αναξιοκρατία– παρέμεινε. Δεν ευθύνεται όμως μόνο η κυβέρνηση αλλά όλο το πολιτικό σύστημα. Μπορούσαμε να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία, αλλά αποτύχαμε οικτρά. Συνεχίζουμε να είμαστε οι ίδιοι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Η Κύπρος, δυστυχώς, δεν διοικείται από τον λόφο του προεδρικού αλλά από οργανωμένα συμφέροντα και ομάδες. Δεν θα πάμε μπροστά έτσι.


–Στο ενδεχόμενο, λοιπόν, που εξαγγείλετε θα προσπαθήσετε να αλλάξετε αυτά τα κακώς κείμενα;
–Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός ούτε επιθυμώ να γίνω. Δεν με ενδιαφέρει να τρέξω μία τέτοια εκλογική μάχη για να πάρω 10-15% και να το ανταλλάξω στον β΄ γύρο με κάποιο υπουργείο. Τα παζάρια δηλαδή που κάνουν κάποια μικρά κόμματα και αυτά που κάνουν ορισμένοι επαγγελματίες πολιτικάντηδες για τις επικείμενες εκλογές δεν με ενδιαφέρουν.


–…και στο ενδεχόμενο που δεν είστε υποψήφιος ποιο είναι το πλάνο σας, δεδομένου ότι ολοκληρώνεται η θητεία σας ως πρύτανη;
–Τελειώνω τον Δεκέμβριο του 2018 τη θητεία μου. Για τον Ιανουάριο του 2019 μου έχει προσφερθεί διετής υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Berkeley στο Σαν Φρανσίσκο, σε ένα κέντρο ενεργειακών και γεωπολιτικών μελετών. Στη συνέχεια θα πάω στο Παρίσι για να εργαστώ σε ένα κέντρο γεωπολιτικής και τεχνολογίας. Ο στόχος είναι, να ετοιμάσουμε ένα πλάνο για τη δημιουργία ενός κέντρου γεωπολιτικών ενεργειακών τεχνολογικών μελετών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αν υλοποιηθεί αυτό το πλάνο, θα επιστρέψω στην Κύπρο τον Ιανουάριο του 2022, με στόχο τη δημιουργία αυτού του ευρωπαϊκού κέντρου αριστείας, που θα αποσκοπεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής γεωπολιτικής στην περιοχή μας. Συνεπώς, δεν αποτελεί μοναδική μου διέξοδο το ενδεχόμενο μιας υποψηφιότητας. Έχω πολλά και δημιουργικά πράγματα να κάνω στη ζωή μου.

Προκαλεί θλίψη το επίπεδο πολλών βουλευτών

–Πάντως, ήδη δέχεστε κριτική για τον τρόπο που διοικείτε το Πανεπιστήμιο Κύπρου, μέσω δημοσιευμάτων και πολιτικών κύκλων.
–Ενοχλεί όποιος δεν συμμορφώνεται με τα ήθη του κυπριακού πολιτικού συστήματος, αλλά προσπαθεί χωρίς εξαρτήσεις να κάνει σοβαρά και ανεπηρέαστα τη δουλειά του. Η τακτική μου σε αυτό το πανεπιστήμιο ήταν πάντα η ίδια. Όταν κάποιος αφήσει υπόνοιες περί σκανδάλου, όπως συμβαίνει τακτικά στην Επιτροπή Παιδείας της βουλής, γράφω στον γενικό ελεγκτή και του ζητώ να ελέγξει την εν λόγω υπόθεση. Έρχονται, ελέγχουν την υπόθεση και δεν βρίσκουν τίποτα. Και, φυσικά, οι βουλευτές που αφήνουν αυτές τις υπόνοιες, δεν βρίσκουν μετά το θάρρος να πουν μία συγγνώμη, όταν αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό. Όταν αποχωρήσω από την πρυτανεία, προτίθεμαι να γράψω βιβλίο για την Επιτροπή Παιδείας της βουλής, γιατί οι Κύπριοι πρέπει να γνωρίζουν τι γίνεται. Προκαλεί θλίψη το επίπεδο πολλών βουλευτών μας. Αυτό μόνο θα πω για την ώρα. Προσωπικά, δεν πρόκειται να αποδεχτώ την προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρων που επιχειρούν ορισμένοι. Όσο και να ψάξουν, δεν θα βρουν σκελετούς στην ντουλάπα μου. Προέρχομαι από μία οικογένεια με πορεία κτισμένη στην εργατικότητα κα την εντιμότητα . Δεν θα αφήσω κανέναν χυδαίο τυχοδιώκτη ή απατεώνα να τη σπιλώσει. Χρειαζόμαστε μια ρήξη με το παρελθόν. Άλλους ανθρώπους, καινούργια οράματα, καινούργιες ηγεσίες. Αν οι Κύπριοι πολίτες νοιώθουν αηδιασμένοι με αυτό το φθαρμένο και ανίκανο πολιτικό σύστημα ας πάψουν να το συζητούν, κι ας δραστηριοποιηθούν πολιτικά. Θέλουμε το καλύτερο; Πρέπει να μοχθήσουμε γι’ αυτό, να ρισκάρουμε. Μπορούμε;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Πρόσωπα: Τελευταία Ενημέρωση