Του Ανδρέα Ανδρέου
Ακόμα 48 ώρες μείνανε για να γυρίσει το ρολόι. Μια χρονιά που προσδίδει σε αυτό το μέσο μέτρησης του χρόνου τη μεγαλύτερη σημασία που έχει για ένα σχεδόν αιώνα.
Συγκρατημένα αισιόδοξοι πως δεν θα συμβεί κάτι χειρότερο από όσα ήδη είδαμε σε αυτές τις εναπομένουσες ώρες και με βεβαιότητα πως δεν θα υπάρξει κάτι καλύτερο, το 2020 καταγράφει σαν highlight του τη μουσική συνεύρεση της #annavissi και της #despinavandi επί της μουσικής σκηνής του #J2US! Πραγματικά, μια συγκινητική παρουσία 19 λεπτών που εμβολίασε μουσικά και μαζικά το ελληνικό στοιχείο της υφηλίου! Μετά από αυτή την επιτυχία, ίσως θα πρέπει να στείλουμε τον Νίκο Κοκλώνη στον ΟΗΕ να πετύχει και λύση του Κυπριακού. Τελικά υπάρχει ελπίδα.
Η χρονιά αυτή έχει καταγραφεί ως η κατ’ εξοχήν χρονιά της αναγκαστικής στέρησης των ελευθεριών και δικαιωμάτων του ανθρώπου, του φόβου, του επιστημονικού αγώνα για κατασκευή εμβολίου κόντρα στον χρόνο, της συνωμοσιολογίας και των ψευδών ειδήσεων, της καταπόνησης των δημοσίων οικονομικών, της πίεσης των συστημάτων υγείας, των αλλοπρόσαλλων πολιτικών, του οικονομικού στραγγαλισμού των επιχειρήσεων και της διασάλευσης της ψυχικής υγείας του κόσμου.
Είναι η χρονιά που ανήγαγε το «θετικό» σε αρνητικό και το «αρνητικό» σε θετικό.
Η χρονιά της λειψής εκπαίδευσης, των ανούσιων γιορτών και της απρόσωπης τηλεργασίας. Η χρονιά που μας έδειξε πως όταν οι επιδημιολόγοι έχουν το γενικό πρόσταγμα γεννιέται ένα άλλο πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό σύστημα: αυτό – ας μου επιτραπεί ο όρος – του «καπιταλιστικού κομμουνισμού». Και δεν μας αρέσει. Όλα αυτά βάζουν ένα υπέρμετρο βάρος στο 2021. Όλοι εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε αυτό για να δούμε καλύτερες μέρες, κανονικές μέρες · από αυτές που μας έκαναν να γκρινιάζουμε σαν αχάριστοι και – γιατί όχι – σαν ηλίθιοι που δεν τις εκτιμούσαμε όσο θα έπρεπε.
Πέρσι τέτοιες ώρες προσμέναμε τη νέα χρονιά με ανυπομονησία επειδή δεν είχαμε ήχο και εικόνα του τι θα ακολουθούσε. Φέτος, προσμένουμε τη νέα χρονιά με ανυπομονησία επειδή βλέπουμε μια ηλιαχτίδα φωτός που σπάζει το σκοτάδι που μας επέβαλε η πανδημία. Και η ηλιαχτίδα φωτός είναι τα εμβόλια. Ανάμεσα μας υπάρχει η μερίδα των δύσπιστων και των αρνητών που δεν θέλει να εμβολιαστεί. Είναι και οι free-riders που λένε «άσε να το κάνουν οι άλλοι πρώτα και μετά βλέπουμε»… Καλή τους τύχη. Συνεχίστε να θεωρείτε όλο αυτό ότι είναι στημένο.
Η πλειοψηφία, μαζί κι εγώ, ανυπομονούμε να εμβολιαστούμε γιατί εμπιστευόμαστε την ιατρική επιστήμη. Μια επιστήμη η οποία ευθύνεται για το γεγονός ότι αυξήθηκε το προσδόκιμο ζωής από τα 30 χρόνια όταν η ιατρική ήταν ακόμη στα σπάργανά της, στα 85 χρόνια σήμερα. Μια επιστήμη που εξάλειψε ή εξασθένησε με εμβολιασμούς χιλιάδες άλλους ιούς και εκατοντάδες ασθένειες. Μια επιστήμη που σήμερα νικά δύο στις τρεις περιπτώσεις καρκίνων.
Θα εμβολιαστούμε επειδή θέλουμε πίσω τη ζωή μας. Θέλουμε πίσω ό,τι μας πήραν από τα χέρια μας δίνοντάς μας σε αντάλλαγμα ένα αντισηπτικό κι ένα σαπούνι.
Στη ζυγαριά της σύγκρισης δε νομίζω να χωράει καν συζήτηση για το τι πρέπει να κάνω. Εμπιστεύομαι την κρίση σας πως το ίδιο θα κάνετε κι εσείς. Ας δώσουμε τα εφόδια στο 2021 να μας χαρίσει το καλύτερο δώρο: τη ζωή μας πίσω.
