ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Εργοτάξιο Χριστουγέννων

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Τη βγάλαμε και φέτος μέσα στα εργοτάξια. Για τη Λευκωσία το λέω πρώτιστα, αλλά βλέποντας και αναρτήσεις διαφόρων από άλλες πόλεις, μάλλον το στόλισμα των Χριστουγέννων δεν μας βγαίνει. Ή μάλλον δεν τους βγαίνει αυτούς που έχουν το «εν λευκώ» να στολίσουν. Κι έτσι αντί έστω φτιαχτά Λευκά Χριστούγεννα έχουμε άφτιαχτα εργοτάξια. Εργοτάξια τα οποία ο μέσος Κύπριος αβίαστα θα αποκαλούσε «μαύρα τζιαι γέρημα»… Φέτος δεν μπήκα καν στη διαδικασία να επισκεφτώ σημεία της πόλης που τα προηγούμενα χρόνια είχαν τα παραπήγματα εν είδει Λεωφόρου ή Πλατείας Χριστουγέννων. Αρκέστηκα στα σχόλια ατόμων που βλέπω συχνά – πυκνά ή πέρασαν στο διάβα μου και τα οποία σχόλια συνέκλιναν σε ένα μόνο συμπέρασμα: «Φέτος, το στόλισμα είναι στο απόλυτο μηδέν». Είναι αυτός ο κόσμος υπερβολικός; Μήπως δεν ξέρει τι θέλει και τι του γίνεται; Είναι μήπως αλλοπρόσαλλος στις απαιτήσεις του; Αν αυτός ο κάποιος ή οι κάποιοι που έχουν την ευθύνη του χριστουγεννιάτικου στολίσματος διερωτούνται αν ο κόσμος είναι υπερβολικός στις αντιδράσεις του και πιστεύουν ότι δεν ξέρουν τι θέλουν μιας και ό,τι γίνει το κακολογούν, τότε απλώς αποδεικνύουν τις ελλείψεις αισθήματος ευθύνης, ευαισθησίας, γούστου και αίσθησης πραγματικότητας που τους διακατέχει.

Η μόνη ουσιαστική γιορτή που έχει ο Λευκωσιάτης για να γιορτάσει στην πόλη του είναι τα Χριστούγεννα. Τον υπόλοιπο χρόνο έχει να τραβάει κουπί στους δρόμους με όλο το κυκλοφοριακό κομφούζιο που επικρατεί, να τρέχει από τη δουλειά στα σχολεία και στις δραστηριότητες των παιδιών του και να ζει μέσα στο άγχος.

Σε όλο αυτό, υπάρχει η παντελής έλλειψη συντονισμού των διαφόρων κατασκευαστικών έργων υποδομής που προκαλούν έμφραγμα στους δρόμους και στον ίδιο, τα οδοστρώματα που είναι για ερπυστριοφόρα οχήματα και όχι για οχήματα με τροχούς ελαστικών που γίνονται από στρογγυλοί… πολυγωνικοί σε χρόνο ρεκόρ και αμορτισέρ που χρειάζονται σπονδυλοδεσία κάθε τρίμηνο.

Η μόνη ευκαιρία που έχουν οι τοπικοί άρχοντες να τον ανταμείψουν λίγο γι’ αυτό του το μαρτύριο είναι τα Χριστούγεννα. Αν δημιουργούσαν μιαν ατμόσφαιρα εύθυμη, γιορταστική, καλόγουστη για να αλλάξει λίγο παραστάσεις – έστω και για λίγες μέρες – θα ήταν μια ανταμοιβή. Αντ’ αυτού βλέπουμε τα ίδια «παναϋρκότικα» στολίδια και λαμπιόνια στους δρόμους που μισοανάβουν, εκδηλώσεις να γίνονται χωρίς καμία σχεδόν οργάνωση και γενικά το ντεκόρ να δίνει την εντύπωση ότι κάποιος ξεκίνησε να κάνει κάτι και μετά πήγε απόσπαση κάπου αλλού, αφήνοντάς το στην… αρχή. Ούτε καν στη μέση.

 Εντάξει έλαβαν έστω και καθυστερημένα το μήνυμα πως η Λεωφόρος Χριστουγέννων κάθε άλλο από κάτι τέτοιο θύμιζε και την κατάργησαν. Με τόση όμως καθυστέρηση που είχε ας πούμε η πλατεία Ελευθερίας και παραδίδεται φέτος, δεν ήταν αρκετό διάστημα να οργανώσουν κάτι αξιοσέβαστο και να το στήσουν έστω την υστάτη; Μπα! Πολλά ζητώ για έγκαιρο προγραμματισμό! Εδώ μάλλον να μην πίστευαν ούτε οι ίδιοι πως θα παρέδιδαν μέρος της πλατείας, πόσο μάλλον να προγραμματιστούν για στόλισμα.

Και πώς τα έφερε ο ευρύτερος «προγραμματισμός» των έργων, οι δρόμοι που είναι ανοικτοί λιγοστεύουν με την ημέρα, ενώ αυτοί που ελευθερώνονται καθυστερούν με τους μήνες και τα χρόνια…

Στο τέλος θα συμφέρει να μετατρέψουμε τις καφετέριες στην περίμετρο του κέντρου σε γραφεία για να αποφεύγουμε εντελώς τη διακίνηση στο κέντρο μέχρι να δεήσει ο Θεός να ολοκληρωθούν τα δεκάδες μέτωπα που είναι ανοικτά και θα ανοίξουν με τη νέα χρονιά.

 Μπορεί σε πέντε χρόνια από τα σήμερα η Λευκωσία να είναι πολύ διαφορετική από σήμερα. Θα πιω και ένα κρασάκι σε αυτό επειδή το θέλουμε. Αλλά ο ενδιάμεσος προγραμματισμός χωλαίνει και ο συντονισμός φαίνεται να παραμένει ανύπαρκτος. Το ζόρι όλο, το τραβάει ο κόσμος.

Δεχτήκαμε πως και φέτος θα την περάσουμε μέσα στα εργοτάξια. Ας ελπίσουμε πως τα επόμενα Χριστούγεννα θα θυμίζουν κάτι από Χριστούγεννα και όχι μια κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση

X