ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Δικαιοσύνη και πολιτική

Η Δικαιοσύνη είναι ο θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας, σε τέτοιο βαθμό που η ποιότητά της και η έγκαιρη απόδοσή της καθορίζουν τη λειτουργία της Δημοκρατίας σε ένα σύγχρονο και συντεταγμένο κράτος και το επίπεδο πολιτισμού στη χώρα. Ίσως γι’ αυτό ο Ζίγκμουντ Φρόυντ είχε γράψει ότι, «Το πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η Δικαιοσύνη». Επειδή όμως στην Κύπρο, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει στο χέρι ένα τουλάχιστο πανεπιστημιακό δίπλωμα, θα πρέπει, δυστυχώς, να επαναδιατυπώνονται και τα αυτονόητα, σημειώνουμε ξανά ότι, ουδείς υπεράνω της Δικαιοσύνης! Εξ αυτού προκύπτει ότι όλοι οι θεσμοί σε ένα συντεταγμένο κράτος, ως εντολοδόχοι της λαϊκής κυριαρχίας που άμεσα ή έμμεσα τους εξέλεξε στο αξίωμά τους, αυτονόητα εντέλλονται να υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Είναι για αυτό που από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο πολίτη, ουδείς δύναται, εφόσον κλητευθεί, να αρνηθεί να παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου.

Γι’ αυτό θεωρούμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, εφόσον κλητεύθηκε να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου, ορθά έπραξε και παρουσιάστηκε, καθότι η τυχόν περιφρόνηση του Δικαστηρίου από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα ήταν μέγιστο πλήγμα, πρωτίστως κατά της Δικαιοσύνης και συνεπώς και κατά του ιδίου του θεσμού που εκπροσωπεί.

Θεωρούμε ότι, παρά τη φύση της υπό εξέταση από το δικαστήριο υπόθεσης, ακόμα και ο ίδιος ο γενικός εισαγγελέας θα απέφευγε να συμβουλεύσει τον Πρόεδρο να περιφρονήσει το Δικαστήριο και να μην παρουσιαστεί. Άλλως πως θα το είχε πράξει ως ο εκ του συντάγματος νομικός σύμβουλος του Προέδρου. Διαφορετικά το «ουδείς υπεράνω της Δικαιοσύνης» θα καθίστατο αμέσως γράμμα κενό, προσυπογραμμένο από τον ίδιο τον γενικό εισαγγελέα.

Αν όμως ισχύει μία φορά για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το «ουδείς υπεράνω της Δικαιοσύνης», ισχύει στο πολλαπλάσιο και για τα πολιτικά κόμματα, τα οποία θεωρούνται κύτταρα της Δημοκρατίας. Τα κόμματα, που δυστυχώς για τον τόπο έχουν περιπέσει, όπως τα ίδια παραδέχονται, σε ανυποληψία, εκτίμηση που επικυρώθηκε εσχάτως και από την αποστροφή του ενός τρίτου των πολιτών στην εκλογική διαδικασία. Εξ αυτού, θεωρούμε ότι τα κόμματα που έσπευσαν να επικρίνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επειδή δεν απέφυγε να παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου, κατηγορώντας τον κ. Αναστασιάδη ότι είναι πολιτικά εκτεθειμένος διότι δεν διεφύλαξε το κύρος των θεσμών, το έπραξαν, ως μη ώφειλαν, για αντιπολιτευτικούς λόγους και όχι διότι επλήγησαν οι θεσμοί.

Αν τα κόμματα πραγματικά ενδιαφέρονται για την ανόρθωση του κύρους των θεσμών και της τρωθείσας αξιοπιστίας των πολιτικών σχηματισμών, έχουν πεδίο δόξης λαμπρόν στο νέο Κοινοβούλιο για να αποδείξουν ότι η συλλογική σοφία, ως ισχυρότερη της ατομικής, θα οικοδομεί σταδιακά και με σύνεση νέα θεμέλια στο δημόσιο συμφέρον, μακριά από κάθε διαπλοκή και αναξιοκρατία.

Αν και περί του αντιθέτου συνηγορούν τα γεγονότα, δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα μηνύματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών δεν ελήφθησαν ή περιφρονούνται και πως οι κομματικές πολιτικές και ενίοτε σκοπιμότητες, θα εξακολουθήσουν να τίθενται υπεράνω ακόμα και αυτής ταύτης της Δικαιοσύνης. Διαφορετικά, θα αποδειχθεί ότι στην ημικατεχόμενη και πολυτραυματισμένη αυτή χώρα, ισχύει δυστυχώς το σοφό απόφθεγμα του Ιερού Αυγουστίνου, ότι «Αν απουσιάζει η Δικαιοσύνη, τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία, παρά οργανωμένη ληστεία;».

X