Του Απόστολου Κουρουπάκη
Μα το ξέρετε ότι διοργανώνουμε και τα Κύπρια σε λίγο καιρό; Είναι ένα διεθνές φεστιβάλ που εδώ και πολλά χρόνια μπαίνει στην πολιτιστική ατζέντα του τόπου και φιλοδοξεί να βάλει και την Κύπρο στον πολιτιστικό χάρτη διεθνώς. Νομίζω, όμως, πως δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά. Μάλλον, εκεί στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες έχουν μπερδευτεί με τον χρόνο, αλλιώς δεν εξηγείται ότι το Φεστιβάλ Κύπρια έχει την αίσθηση της δεκαετίας του ’90. Το τι φταίει γι’ αυτό είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει όλους εκείνους που ασχολούνται με τα Κύπρια εδώ και χρόνια και τίποτα δεν μοιάζει να αλλάζει. Το ότι τα χρήματα, ιδίως μετά την κρίση, περικόπηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, ήταν μία βολική δικαιολογία. Δεν έχουμε χρήματα, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, βολευόμαστε με τα λίγα που έχουμε, δεν είναι καιρός για έξοδα. Άλλωστε, ο πολιτισμός σε αυτή τη χώρα ήταν πάντοτε έξοδα, πολυτέλεια…
Η κρίση πέρασε ή τουλάχιστον έτσι λένε όσοι καταλαβαίνουν, και τα πράγματα εδώ και μερικά χρόνια άρχισαν να ομαλοποιούνται. Το ζήτημα, όμως, του κολοβωμένου προϋπολογισμού έμεινε και σιγά που δεν θα έμενε. Βρήκαν οι τεχνοκράτες τρόπο να κόψουνε λεφτά και τώρα θα τα ξαναδώσουνε; Αστεία πράγματα και δεν γίνονται, μη γελιέστε. Άρα η βολική και για να είμαστε και ειλικρινείς πραγματική αιτία παρέμεινε, αλλά προστέθηκε σταδιακά και το ζήτημα της αυτονόμησης του καλλιτεχνικού διευθυντή, και φυσικά η δικαιολογία διά πάσα νόσο, αυτή της γραφειοκρατίας και της αγκυλωμένης κρατικής μηχανής. Έγινε μετά και η προκήρυξη της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή και μπουμ ταρατατζούμ… ουδέν εγένετο το ουσιώδες. Λυπάμαι. Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι έδειξαν ενδιαφέρον, αλλά δεν πρέπει να ήταν και πολλοί, ούτε και με μεγάλη εμπειρία, αφού η θέση κατοχυρώθηκε στον επί εξαετίας καλλιτεχνικό διευθυντή κ. Παρτζίλη. Τότε η ανακοίνωση των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού έκανε λόγο για ουσιαστική αναβάθμιση του Φεστιβάλ και είχα γράψει τον Φεβρουάριο ότι όντως ήταν ένα βήμα ότι δεν κάνουμε απευθείας ανάθεση σε κάποιον. Ισχύει, και το πιστεύω ακόμη και σήμερα.
Αλλά βλέποντας το πρόγραμμα δεν παρατήρησα καμία αναβάθμιση στο περιεχόμενό του. Εν πολλοίς είναι λογικό, και έγραφα τότε: «Δεν ξέρω αν μπορεί να στηθεί επαρκώς ένα φεστιβάλ διεθνών προδιαγραφών –όπως το θέλουν να είναι– μέσα σε μερικούς μήνες – μόλις πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η υποβολή καλλιτεχνικών προτάσεων, έως τις 22 Φεβρουαρίου – δηλαδή μέσα σε έναν μήνα θα πρέπει να υποβληθούν προτάσεις αξιώσεων, όπως αρμόζει σε ένα διεθνές φεστιβάλ και μέσα σε πέντε περίπου μήνες θα πρέπει αυτές να αξιολογηθούν και να εγκριθούν από τον υπουργό, ο οποίος δεν νομίζω να έχει και ιδιαίτερες αντιρρήσεις, εδώ που τα λέμε». Πραγματικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν μπορούν να γίνουν και πολλά πράγματα, δεν υπάρχει ο αντικειμενικός χρόνος αξιολόγησης προτάσεων, ανακοίνωσης του ίδιου του φεστιβάλ στη διεθνή πολιτιστική κοινότητα.
Κατέληγα σε εκείνο το άρθρο μου ότι ο κ. Παρτζίλης θα πρέπει να υπερβάλει εαυτόν για να παραδώσει ένα φεστιβάλ, που θα είναι κάτι παραπάνω από τα προηγούμενα. Δεν νομίζω ότι με το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε το κατάφερε και προσοχή, να εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποβαθμίζω την καλλιτεχνική αξία των παραστάσεων και των συντελεστών τους, απλώς θεωρώ ότι δεν είναι το πρόγραμμα που θα θέλξει τον απαιτητικό θεατή του 2019, και επιμένω ότι το Φεστιβάλ Κύπρια 2019 είναι η λυδία λίθος για τα επόμενα φεστιβάλ, αλλά και για το ίδιο το Υπουργείο και τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες. Εξακολουθώ να είμαι θιασώτης της χάραξης ολιστικής Στρατηγικής για τον Πολιτισμό, που θα εμπλέκει την ντόπια καλλιτεχνική παραγωγή, θα συνδυάζεται με το τουριστικό προϊόν που θέλουμε να δείχνουμε ότι διαθέτουμε, αλλά και θα έχουμε τις κεραίες μας στα διεθνή φεστιβάλ και τι αυτά περιλαμβάνουν, και αν δεν έχουμε χρήματα για πολλά-πολλά να δούμε πώς χαμηλώνει ο πήχης με αξιοπρέπεια.
