ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι φίλοι μου οι ΔΗΚΟικοί

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Έχω αρκετούς φίλους που κομματικά κινούνται κοντά ή πρόσκεινται στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ωραίοι τύποι στις κοινωνικές τους σχέσεις. Κάποιοι από αυτούς, που τους αρέσει να συμμετέχουν ενεργά στα ΔΗΚΟϊκά δρώμενα, δεν δυσκολεύονται να χαρακτηρίσουν το κόμμα τους με πέντε λέξεις: «Σαν το ΔΗΚΟ εν έσσιει». 

Και έχουν απόλυτο δίκιο. Το ΔΗΚΟ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με οποιοδήποτε άλλο κυπριακό πολιτικό κόμμα. Από ιδρύσεως, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι κόμμα εξουσίας ασχέτως εκλογικών ποσοστών. Εντάξει, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι κόμμα κέντρου και ως εκ τούτου μπορεί να κινείται με την ίδια ευκολία, δεξιά και αριστερά. Την εποχή που τα κόμματα παρείχαν παντός είδους εξυπηρετήσεις σε πολίτες, το ΔΗΚΟ φρόντιζε πάντα να παίρνει κάτι παραπάνω από το μερίδιο που του αναλογούσε, προς υποστήριξη των δικών του.

Μέχρι ελάχιστες εξαιρέσεις, σε κάθε τελετή ανακήρυξης Προέδρου της Δημοκρατίας το ΔΗΚΟ είχε μια σταθερή παρουσία στην εξέδρα σε σημείο που να προκαλεί σύγχυση. Το ΔΗΚΟ έχει μια τεράστια παράδοση και εμπειρία, στην εσωκομματική καθημερινότητα. Είναι παραδεχτό και από τους ίδιους του ΔΗΚΟικούς, ότι η εσωκομματική επικοινωνία διεξάγεται μέσω των ΜΜΕ με το απλό μέλος να μπορεί να διαψεύδει τον πρόεδρο του κόμματος. Εκεί όμως που το κόμμα δίνει ρέστα είναι σε εκλογικές διαδικασίες, εντός. Το ΔΗΚΟ το έχει στο DNA του, ξέρει να κάνει εκλογές κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η τελευταία εκλογή προέδρου του κόμματος μπορεί να χαρακτηριστεί το απόλυτο εκλογικό event.
Το ΔΗΚΟ έχει εξαφανίσει από το Ελληνικό λεξικό την έννοια ανούσιο. Π.χ τα συνέδρια του κόμματος κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την λήξη τους. Όλοι γνωρίζουν τους όρους, επίσημο και ανεπίσημο ΔΗΚΟ, εκτός από την ηγεσία του κόμματος. Αν κάποιος κάνει το λάθος να ρωτήσει για το άλλο ΔΗΚΟ, αντιδρούν λες και έπεσαν από τη Σελήνη. Αυτό όμως που μου αρέσει περισσότερο, στους φίλους μου τους ΔΗΚΟικούς, είναι το επικοινωνιακό Savoir Vivre.

Μπορεί την προηγουμένη να είχαν «σφαχτεί» όμως από αέρος μόνο που δεν «φιλιούνται – αγκαλίζονται» κατά τη σύγχρονη αργκό. Από το ΔΗΚΟ έχουν περάσει ογκόλιθοι. Νίκος Πιττοκοπίτης, ένας βουλευτής μια επαρχία μόνος του. Μάριος Ματσάκης, βουλευτής – καταδρομέας μεταφορικά και κυριολεκτικά. Κάποια περίοδο μάλιστα είχε καταστεί ο φόβος και ο τρόμος των Αγγλικών Βάσεων. Αντιγόνη Παπαδοπούλου το ζωντανό παράδειγμα της γυναίκας πολιτικού, που κατάφερε το μικρό της όνομα να γίνει συνώνυμο με το ΔΗΚΟ.

Παρά ταύτα οι δικοί μου ΔΗΚΟικοί φίλοι είναι διαφορετικοί, είναι έξω καρδιά ακόμα και αν δεν τους αρέσει κάτι από τα γραφόμενά μου. Σε καμία περίπτωση δεν θα μου κατεβάσουν μούτρα και το κυριότερο όταν τους καλώ στο κινητό έχουν την ευγένεια να απαντήσουν. Γιατί όπως λέει και το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχθηκε η γενιά μου στην Α Γυμνασίου: «Πιστεύω τω φίλω. Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις».

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση

X