Φτού ξελευτερία

Πέρασαν τρία χρόνια από τις εφιαλτικές ώρες και μέρες του μαύρου Μάρτη του 13. Τότε που μέσα σε μια νύχτα γύρισε ανάποδα όλος ο κόσμος μας. Τότε που η Κύπρος ήταν πρώτο θέμα σε όλο τον πλανήτη.

Τότε που ολοκληρώθηκε άλλο ένα έγκλημα, κοινωνικό και οικονομικό, που δεν επουλώθηκε από το τρίχρονο μνημονιακό πρόγραμμα. Τρία χρόνια μετά η Κύπρος έστω και λαβωμένη κατάφερε να εξέλθει από μια διαδικασία που συνιστούσε περιορισμό των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Η έξοδος από μια διαδικασία που μας πλήγωσε δεν συνιστά και θεραπεία όλων των πληγών που δημιουργήθηκαν. Οι αριθμοί μπορεί να ευημερούν οι πολίτες όμως, έστω και χωρίς μνημόνιο, συνεχίζουν να βιώνουν τις συνέπειες του.

Χιλιάδες έχασαν την δουλειά τoyς, κάποιοι άλλοι είδαν το κομπόδεμά τους να κουρεύεται, αρκετοί κινδυνεύουν ακόμα να χάσουν κόπους και θυσίες μιας ζωής. Το φάντασμα του μνημονίου δεν πρόκειται να μας εγκαταλείψει εύκολα. Θα μας στοιχειώνει για πολλά χρόνια ακόμα.

Όσοι έπεσαν, περισσότερο από κάποιους άλλους, θύματα του μνημονίου είναι δικαιολογημένο να νιώθουν ακόμα πίκρα και οργή. Δεν είναι και τόσο εύκολο να το καταπιείς όταν σου κλέβουν την ζωή. Όποια όμως και αν είναι τα συναισθήματα όλων μας ότι και αν πιστεύει ο καθένας μας, η Κύπρος κατάφερε κάτι.

Έκανε ένα βήμα προς την ελευθερία. Βγήκε από μια κατάσταση που δεν περιποιεί τιμή σε καμία χώρα. Η επιτυχία εξόδου από το μνημόνιο χρεώνεται στο απλό και ανώνυμο πολίτη. Σε κανέναν άλλο. Σε αυτόν που κάποιοι του τα πήρανε και που ο ίδιος δεν γονάτισε. Υπομονετικός και με μύριες δυσκολίες αγωνίζεται να τα φέρει βόλτα.

Αυτός ο πολίτης είναι που θα φέρει την Κύπρο εκεί που ήταν κάποτε. Τρία χρόνια μετά, το μνημόνια δεν πρέπει να το ξεχάσουμε. Πρέπει πάντα να είναι στο νου μας. Η λήθη θα επιτρέψει να επανακάμψουn άλλα μνημόνια, παρεμφερή.

Αν δεν είχαμε ξεχάσει το μνημόνιο του χρηματιστηρίου δεν θα επιτρέπαμε σε καμία κυβέρνηση, αριστερή δεξιά ή κεντρώα να παίζει με το μέλλον μας. Οι πολίτες δεν πρέπει να ξεχάσουν επίσης ότι τρία χρόνια ουδείς από αυτούς που έφεραν την καταστροφή έχei τιμωρηθεί.

Και ένοχοι δεν είναι μόνο οι τραπεζίτες. Για να μην μας βρουν νέα μνημόνια οι πολίτες πρέπει να τιμωρήσουν όλους αυτούς που πολιτικά ευθύνονται. Το γεγονός ότι κάποια σκάνδαλα επιτέλους βρήκαν τα δικαστήρια δεν πρέπει να λειτουργεί εκτονωτικά.

Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα παραμένουν ατιμώρητα. Και όσα βρίσκονται στο ακροατήριο είναι αμφίβολο αν θα έχουν ως κατάληξη την τιμωρία όσων κατηγορούνται. Οι πολίτες έπραξαν το χρέος του και με το παραπάνω.

Η πολιτεία οι θεσμοί οι αξιωματούχοι ας πράξουν και αυτοί επιτέλους το δικό τους καθήκον.

tomarasa@kathimerini.com.cy