Του Απόστολου Τομαρά
Η διάλυση της Βουλής κάθε πέντε χρόνια στην προκειμένη περίπτωση είναι κάτι σαν το τριώδιο στην ορθόδοξη πίστη. Μια πορεία «δύσκολη» για όσους τη βιώνουν σωματικά και ψυχολογικά. Στην περίπτωση των εκλογών, η πορεία του «θείου δράματος» είναι μια προσωπική υπόθεση για τον κάθε υποψήφιο.
Οι πολίτες είναι από τις λίγες χρονικές περιόδους που θα είναι οι αγαπημένοι όλων. Για χάρη της κάλπης, το επόμενο σαρανταήμερο κάποιοι θα δώσουν τα ρέστα τους. Θα δούμε και θα ακούσουμε πράματα και θάματα. Οι αποκαλύψεις των σκανδάλων θα συνεχιστούν όπως θα συνεχισθούν και οι βαρύγδουπες εξαγγελίες και υποσχέσεις προς το εκλογικό σώμα.
Μια πρώτη γεύση για το τι θα ζήσουμε μας έδωσε η τελευταία Ολομέλεια της Βουλής. Ένα εγχείρημα για το οποίο χύθηκε αρκετή μελάνη, οι αποκρατικοποιήσεις, πάνε περίπατο μέχρι το 2017. Δεν έχει σημασία πώς θα αντιδράσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αυτό που μετρά είναι ότι στον βωμό της συλλογής ψήφων θυσιάζεται κάθε προοπτική αλλαγής σε αυτό τον τόπο.
Δυστυχώς, για κάποια κόμματα η τρίχρονη κηδεμονία δεν άφησε τίποτα πίσω της. Και πάλι επικράτησε κατά κράτος μια νοοτροπία που όλοι φραστικά την αποκηρύσσουν. Κάποιοι κατηγορούν τον δήμαρχο Πάφου ότι έχασε το μέτρο της δημόσιας παρέμβασής του.
Ίσως σε κάποιο βαθμό μπορεί και να έχουν δίκιο. Όμως σε αρκετά ο Φαίδωνος έχει δίκιο. Όπως όταν φώναζε ότι κάποιοι στην βουλή προσπαθούν να διευκολύνουν κάποιους εργολάβους. Τελικά η κοινωνική πίεση έφερε αποτελέσματα. Η βουλή κατάφερε και ψήφισε ένα νομοθετικό πλαίσιο που βάζει φραγμούς.
Κάποιοι από αυτούς που συνέβαλαν για να συνεχιστεί μια νοσηρή κατάσταση, το επόμενο σαρανταήμερο θα γίνουν βασιλικότεροι του βασιλέως για θέματα διαφάνειας, διαπλοκής και εκσυγχρονισμού. Από τη μια, θα τάζουν λαγούς και φούμαρα στους πολίτες και από την άλλη έστειλαν στις ελληνικές καλένδες νομοθετήματα που μπορούσαν να βάλουν μια τάξη.
Το επόμενο σαρανταήμερο, οι πολίτες δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα κομμάτων και υποψηφίων που θα τους χαμογελούν, θα τους χτυπούν «φιλικά» στην πλάτη ή και ακόμα θα τους «θυμούνται» με το μικρό τους όνομα. Κάντε το βίο αβίωτο σε όσους θα σας τάζουν τον ουρανό με τ’ άστρα.
Η τρίχρονη κηδεμονία δεν πρέπει να επιτραπεί να περάσει στα ψιλά των εκλογών. Είναι το κυρίαρχο θέμα. Μέχρι τις 22 Μαΐου δίνεται σε όλους μας μια χρυσή ευκαιρία να τους ακούσουμε όλους και το κυριότερο, να μας ακούσουν όλοι. Το επόμενο σαρανταήμερο δεν ανήκει στους υποψηφίους, ανήκει στους πολίτες.
tomarasa@kathimerini.com.cy
